جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: پاکستان به عنوان آفرینش مسلمانان نخبه اردو زبان متولد شد که به دنبال اداره کشوری بودند که تسلط خود را حفظ کند. جناح پس از گردآوری رهبران غیر اردو زبان در اطراف خود، تعریف واحدی از دولت ملی جدید را تحمیل کرد که تنوع زبانی را از بین برد. این تمرکز - که با تهدید هند "توجیه می شود" - باعث تقویت نیروهای گریز از مرکز شد که منجر به جدایی طلبی بنگالی در سال 1971 و جدایی طلبی های بلوچ و مهاجری امروز شد. تمركز قدرت در دست تشكيلات هنجار بود و در حالي كه استبداد تحت حكومت نظامي به اوج خود رسيد، دموكراسي نتوانست اصلاحات را آغاز كند و حكومت قانون در بهترين حالت در زمان ذوالفقار بوتو و بعدها نواز شريف شکننده بود. در حالی که جناح و ایوب خان دین را یک نشانگر فرهنگی می دانستند، از زمان آنها اسلام گرایان به تدریج پیروز شدند. آنها از حمایت ژنرال ضیا بهره مند شدند، در حالی که دیگران، از جمله گروه های فرقه ای، از مبارزه خود علیه تشکیلات برای جلب بی حقوقی ها سود جستند. امروز، پاکستان با چالش‌های وجودی از درگیری‌های قومی گرفته تا اسلام‌گرایی، دو منبع بی‌ثباتی مواجه است که به سلطه نخبگان بازمی‌گردد. اما ایستادگی کشور و مردم آن، عزم قوه قضائیه و اشاراتی به اصلاحات در ارتش ممکن است فصل جدید و پایدارتری را در تاریخ آن بگشاید.