جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مقاله پیشنهاد می‌کند که پروژه طبیعت‌گرایانه در معرفت‌شناسی را با چشم‌اندازی به سمت ناقص بودن پروژه برای خدمت به عنوان یک پروژه معرفت‌شناختی قوی ارزیابی کند. معرفت شناسان خانواده معینی از سؤالات را غنیمت می شمارند و خود را با چند دغدغه خاص به دوش می کشند که به نظر من طبیعی گرایان معرفتی نمی توانند به مهمترین آنها پاسخ دهند. من استدلال خواهم کرد که نادیده گرفتن این سؤالات اساساً به معنای کنار گذاشتن تنش اصلی است که اساساً نظریه‌پردازی معرفت‌شناختی را برانگیخته و به درستی هدایت می‌کند. این تنش، تمایز ظاهری در مقابل واقعیت است و مشخصه چیزی است که من آن را نقطه عطف کلاسیک یا سنگ مرز برای نظریه‌پردازی معرفت‌شناختی می‌نامم. من از این ادعا دفاع خواهم کرد که جایگزینی کامل پروژه معرفت‌شناختی سنتی/کلاسیک با یک معرفت‌شناسی طبیعی‌شده، معرفت‌شناسی را از طرح ادعاهای مهم مورد نیاز در یک نظریه دانش بشری می‌بندد و به همین دلیل، باید در برابر جایگزینی کامل مقاومت کرد. این ادعاها مبنی بر اینکه باید از یک معرفت شناسی انتظار داشت که از آنچه من نقطه عطف کلاسیک برای تحقیق معرفت شناختی می نامم، موضوع را مطرح کند. طبیعت گرایان عملاً این نقطه عطف را نادیده می گیرند و من با روح ضرب المثل به آنها هشدار می دهم که "نقطه عطف باستانی را که پدران شما تعیین کرده اند را حذف نکنند.