جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فیلسوف بریتانیایی ویلیام گادوین (1756--1836)، به سنت روشنگری فرانسوی، به قدرت عقل و حقیقت برای بهبود جامعه و وضعیت انسانی ایمان عالی داشت. گادوین در تحقیقی درباره عدالت سیاسی و تأثیر آن بر خوشبختی و اخلاق، مؤثرترین روش را برای دستیابی به سعادت عمومی جستجو کرد. تحقیقات او شامل اشکال عمومی و سیاسی جامعه بود. او از طریق این تحقیقات به این نتیجه رسید که بهبود افراد بهترین امید را برای بهبود خود جامعه ارائه می دهد. علاوه بر این، گادوین چشم انداز بهبود فردی را با یک تمرین ارتباطی مبتنی بر گفتگوی صمیمانه و منطقی پیوند داد. در این پایان نامه، من نظریه گادوین در مورد کمال بودن انسان و ارتباطات اجتماعی را بازسازی می کنم و استدلال می کنم که روایت او هم منسجم و هم قابل قبول است. من ایراداتی را در نظر می‌گیرم که ادعا می‌کنند گادوین بیش از حد بر نقش عقل در بهبود تأکید کرده است و نشان می‌دهد که ایده‌آل ارتباطی او قابل اجرا نیست. من همچنین گادوین را در زمینه اجتماعی/تاریخی انگلستان در دهه 1790 ارائه می کنم تا بتوانیم بینش ارزشمندی در مورد پیشنهادهای او برای تغییر اجتماعی به دست آوریم