جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

برخی از باستان‌گرایان ادعا می‌کنند که اسلام، دینی انحصارگرا است، اما در ایران باستان به‌ویژه آخرین سلسله باستانی ایران یعنی عصر ساسانیان، آزادی و تسامح در مواجهه با عقاید دینی مخالف وجود داشته است. مسئله این پژوهش بررسی این ادعا است که آیا حقیقتاً در ایران عصر ساسانی پلورالیسم دینی وجود داشته و تکثرگرایی آنها در این دوره چگونه بوده است؟ پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی و با مطالعه میان رشته‌ای (تاریخی ـ کلامی) صورت گرفته و یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که در ساختار حکومت ساسانی بویژه دستگاه موبدان در این عصر به سبب حاکمیت دین زرتشتی و انحصارگرایی آنان، نه‌تنها باوری به پلورالیسم دینی بمعنی کثرت‌گرایی در معرفت‌شناختی یا حقیقت‌شناختی یا وظیفه‌شناختی و یا نجات و رستگاری نداشتند، بلکه حتی به پلورالیسم دینی رفتاری نیز معتقد نبودند و التزامی به آن نداشتند و سختگیری‌های اجتماعی و دینی گوناگونی نسبت به پیروان سایر ادیان روا می‌داشتند.

باتوجه به اهمیت عبرت‌گیری از تاریخ، یکی از دوره‌های بسیار قابل اهمیت، قرن چهارم هجری جامعه مسلمین است که در زبان مستشرقان به رنسانس اسلامی معروف شده است. یکی از نوشته‌های مهم مستشرقان در باب تمدن اسلامی قرن چهارم، کتاب آدام متز می باشد که به زبان‌های انگلیسی، عربی و فارسی ترجمه شده و توجه فراوان تمدن‌پژوهان را در حوزه تاریخ اجتماعی مسلمانان به خود جلب کرده است. کتاب یاد شده برای اولین‌بار وارد تاریخ اجتماعی مسلمانان گردیده که قبل از آن، تجربه‌ای دراین زمینه، نزد مسلمانان وجود ندارد. این تحقیق به گزاره‌های تمدنی و مصادیق مرتبط با آن پرداخته و می کوشد تا به این پرسش اصلی و اساسی پاسخ دهد که با توجه به کتاب تمدن اسلامی قرن چهارم هجری آدام متز چه عبرتهای تمدنی می‌توان استخراج کرد؟ و عبرت‌پژوهی تمدنی چیست و چگونه انجام می‌گیرد؟ عبرت‌های تمدنی معطوف به امور سیاسی با توجه به کتاب تمدن اسلامی قرن چهارم هجری آدام متز چیست؟ عبرت‌های تمدنی معطوف به امور اقتصادی با توجه به کتاب تمدن اسلامی قرن چهارم هجری آدام متز چیست؟ در این پژوهش از روش توصیفی تحلیلی به بررسی داده‌های گردآوری شده پرداخته، که به طور اجمال می توان به این یافته‌ها اشاره کرد: 1. نوع نگاه به تاریخ و تمدن باید، یک نگاه عبرت پژوهانه باشد. 2. از عوامل ملاک گزینش‌ها با توجه به منطق اسلام باید براساس توانایی‌های افراد، به علاوه تعهد، تقوا، عدالت، شجاعت باشد، در حالی که گزارش‌های آدام متز عدم تحقق کامل این آموزه‌های تمدنی را نشان می‌دهد. عبرت هایی که درتعامل غیراسلامی زمامداران و حاکمان با مردم محقق می‌شود عبارت اند از: عدم برقراری عدالت، فتنه و آشوب، بدبینی مردم به حکومت، خواری نزد مردم و خدا، هلاکت خود و حکومت. 3. اقدامات عام المنفعه و عدم سختگیری در مالیات، اثرات خوبی در کشورداری و رضایت عامه مردم داشته و در مقابل هم اگر حکومت به عمران و رفاه توجه نکند وکارگزاران حکومتی در ناز و نعمت و با هزینه بالا زندگی کنند و در مالیات گیری ظلم و اموال مردم را مصادره کنند، مانع تداوم امر کشورداری و در نهایت این امر موجب سقوط و زوال حکومت می‌شود که در گزارش‌های آدام متز شاهد آن هستیم.

بررسی فعالیت ها و اقدامات دولت ها و حکومت ها در گسترش یک دین یا مذهب و یا ایجاد و گسترش فرهنگ و تمدن، اهمیت فراوانی دارد. در این میان اهمیت دولت سربداران، از نخستین دولت های شیعی امامی در ایران، به لحاظ نوع دین و مذهب، مکان جغرافیایی، آرمان ها و انگیزه های شروع قیام، دو چندان می باشد، تا جایی که می توان ادعا نمود تشکیل دولت صفویه و تغییر مذهب در ایران، ریشه در دگرگونی های مذهبی و فرهنگی داشت که دولت سربداران در ایران به وجود آوردند. این نوشتار درصدد بررسی نقش این دولت در گسترش مذهب تشیع و تمدن اسلامی است و با روش توصیفی و تحلیلی به این نتیجه می رسد که این دولت با اقداماتی در حوزه فرهنگ و دانش، اعتقادات مذهبی، رفتار و رابطه حاکمان با مردم و عملکرد سیاسی، اقتصادی و عمرانی، به پایداری و گسترش مذهب تشیع در ایران و پیشرفت تمدنی در منطقه خراسان مدد رسانده است.