جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این تز نقدی است بر نظریه ساخت گرایی اجتماعی دانش. بخش اول تعریفی از ساخت‌گرایی اجتماعی ارائه می‌کند که در آن سه پیش‌فرض اساسی آن جدا شده‌اند. این مقدمات از توجه به مفهوم تاریخی man qua homo faber و توجه به نظریه های جامعه شناس مری مک اینتاش و فیلسوف میشل فوکوالت در مورد ساخت همجنس گرایی استخراج شده است. بخش دوم سپس مفاهیم هستی‌شناختی ساخت‌گرایی اجتماعی را از طریق نقد تز هیلاری پاتنم درباره «رئالیسم درونی» مورد بازجویی قرار می‌دهد. من استدلال می کنم که اگر بخواهیم تعاملات اجتماعی خود را «معنا کنیم»، فرض یک جهان بیرونی ضروری است. بخش سوم بینش ها و محدودیت های نظریه ساخت گرای اجتماعی دانش را از طریق ظرفیت آن در توضیح گذار تاریخی از نجوم بطلمیوسی به نجوم کوپرنیک مورد بازجویی قرار می دهد. این بحث بر اساس بینش های نظری توماس کوهن و دبلیو. او. کواین است. در نهایت، بخش چهارم تضادی بین نظریه‌های تجربه‌گرای کلاسیک و برساخت‌گرای اجتماعی درباره دانش ترسیم می‌کند. من استدلال می‌کنم که هر نظریه حقیقتی جزئی را آشکار می‌کند، و این جزئی نگری نتیجه درک به همان اندازه محدود آنها از رابطه فرد با جهان اجتماعی است. در نهایت، من طرحی از اینکه نظریه کامل‌تر دانش چه خواهد بود، ترسیم می‌کنم.