جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه من از این تز دفاع می کنم که ادعاهای کانت در مورد اصل ادراک استعلایی می تواند مبنای یک نظریه ذهن کانتی باشد. به منظور دفاع از این پایان نامه، در بخش اول پایان نامه، تفسیری از ادراک استعلایی آن گونه که در «قیاس استعلایی» آمده است، ارائه می کنم. من استدلال می کنم که ادراک استعلایی اساساً یک اصل از وحدت آگاهی است که از آن یک ادعای هویت غیر ماهوی ناشی می شود. من همچنین رابطه وحدت آگاهی را با «من فکر می‌کنم»، خودآگاهی، خودآگاهی ادراکی و استنتاج مقوله‌ها را بررسی می‌کنم. در بخش دوم، تحلیلی از «پارالوژیسم‌ها» و موضوعات محوری ناشی از این تحلیل، مانند تز جهل اسمی، و جایگاه روان‌شناسی متعالی و ارتباط آن با علم شناختی ارائه می‌کنم. من استدلال می‌کنم که ادعاهای کانت در مورد ادراک استعلایی به یک نظریه ذهن تبدیل می‌شود، اما فقط به نظریه‌ای درباره ذهن که به‌طور متعالی در نظر گرفته می‌شود. من استدلال می‌کنم که این محدودیت به این معناست که ادراک استعلایی به ما اطلاعاتی در مورد کارکردها و ظرفیت‌هایی می‌دهد که وقتی ذهن را در بازتاب استعلایی در نظر می‌گیریم، لزوماً باید آن‌ها را به عنوان دارای آن نشان دهیم. با این حال، هیچ اطلاعاتی در مورد چگونگی و یا حتی اینکه آیا این کارکردها و ظرفیت ها محقق می شوند به ما نمی دهد