جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : سیسیل لابورد دیدگاه برابری طلبانه لیبرال را برای یک دولت لیبرال در رفتار منصفانه خود با شهروندان مذهبی پیشنهاد می کند. او روشی را پیشنهاد می‌کند که در آن بی‌طرفی دولت به طور محدود اعمال می‌شود و مذهب در بین حقوق لیبرال استاندارد «تفکیک» می‌شود. او بدون توسل به یک مقوله حقوقی-سیاسی دین، با استفاده از عناصر اصلی یک حق(های) لیبرال خاص، به مشکل تطبیق مذهبی پاسخ می دهد تا بُعد دینی را که موضوع عدالت برجسته می کند، توضیح دهد. در پاسخ به مشکل بی‌طرفی دولت، او پیشنهاد می‌کند که یک دولت لیبرال می‌تواند در برخورد با ادعاهای دینی بی‌طرف باشد تا زمانی که دین نشانگر تقسیم‌بندی اجتماعی نباشد، اخلاق جامع خود را تحمیل نکند، و دلایل قابل دسترس برای عموم ارائه کند. . من استدلال می کنم که اتخاذ رویکرد لابورد دارای مزایای مفهومی و عملی به عنوان یک استراتژی سیاسی (modus vivendi) در حل و فصل دعاوی عدالت است. با این حال، چارچوب خنثی محتوایی و رویه ای آن به دلیل انگیزه برابری طلبانه، تا حدی با الزامات عدالت شهروندان مذهبی مطابقت دارد. دولت لیبرال در اتخاذ یک برداشت سیاسی حداقلی از دین که توسط عناصر دیگر حقوق لیبرال تعریف می شود، درک محدودی از دین به عنوان «مجموعه ای» از باورها و اعمال به کار می گیرد. این امر می‌تواند منجر به بیان جزئی یا حتی تحریف شده هویت مذهبی شهروندان مذهبی شود. من اصلاح مفهومی در نظریه لابورد را پیشنهاد می‌کنم اگر هدف آن جلب تأیید شهروندان مذهبی به عنوان یک برداشت معقول از عدالت باشد. من برخی از چارچوب‌ها و ایده‌های جایگزین را بررسی می‌کنم (مانند رویکرد مبتنی بر ارزش راز، ظرفیت ریوردان برای استدلال حقیقت) و بر روی نقاط قوت آنها تکیه می‌کنم. من حرفه را به عنوان یک مفهوم مفید برای یک دولت لیبرال در درک و ارزیابی مناسب تعهد دینی پیشنهاد می کنم. پیشنهاد متواضع من یک درک لیبرال از رابطه دین و دولت را ارائه می‌کند، غیر از آن‌هایی که در قالب مضامین بی‌طرفی، مدارا، طرد، یا محدودیت اعمال است.