جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه، "شخص" به عنوان یک اصطلاح با محتوای اخلاقی (برای شروع نسبتاً نامشخص) در نظر گرفته می شود که خواننده و من را حداقل در زمان حاضر توصیف می کند. من با نگاهی به نظریه‌های روان‌شناختی هویت شخصی، هم تقلیل‌گرا و هم «ساده»، شروع می‌کنم و متوجه می‌شوم که دلایل خوبی برای کنار گذاشتن هر دوی این رویکردها وجود دارد. سپس نظریات مختلف را در مورد ضرورت مبدأ بررسی می‌کنم و به این نتیجه می‌رسم که زمان پیدایش ما برای وجود ما ضروری است، و ترکیب واقعی گامت‌های والدین ما برای منشأ ما ضروری است، خواه این دو بر هم منطبق باشند یا نباشند. در مقابل، افکار خاص ما برای منشأ یا وجود ما ضروری نیستند. هیچ یا همه این افکار ممکن است هرگز به ذهن ما خطور نکرده باشد. سپس به نظریه‌هایی نگاه می‌کنم که بر اساس آن افراد انسان موجودی فیزیکی هستند، اما از خود ارگانیسم سرچشمه نمی‌گیرند. به عقیده من، تئوری هایی که بر اساس آن شخصیت مرحله ای از یک ارگانیسم است، با این باور رایج که وضعیت شخصی ما از خودمان جدایی ناپذیر است، غیرممکن است. بنابراین ارگانیسم قبل از هر مرحله ای که گفته شود شروع شخصیت را نشان می دهد، به طور مشابه کاندیدای موقعیت شخصی خواهد بود. از سوی دیگر، این نظریه که شروع شخصیت با برخی تغییرات اساسی با ظهور برخی ظرفیت‌های جدید مشخص می‌شود، ما را با دو ماده روان‌شناختی روی هم تهدید می‌کند: فرد و ارگانیسمی که به نظر می‌رسد ظرفیت را به دست آورده است. با ردیابی موجودیتی که دستخوش تغییر می شود، اشکال مختلفی از پتانسیل را در رابطه با رشد اولیه انسان بررسی می کنم و نظریه جدیدی را در مورد گرایش های فعال خاص که وجود ما را تعریف می کند ارائه می کنم. من استدلال می‌کنم که انسان‌ها ارگانیسم‌هایی از نوع عقلانی هستند که علایق اخلاقی مهم آن‌ها با منشأ آنها به عنوان کل‌های زنده آغاز می‌شود. در فصل‌های باقی‌مانده به محتوای وضعیت شخصی‌مان، به‌طور کلی، و در زمانی نزدیک به اصل ما نگاه می‌کنم.