جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی شکل‌گیری‌ها، تحولات تاریخی و مقررات زمینه‌ای گفتار منفی (آپوفازیس) در تصوف پیشامدرن و بازنمایی‌های معاصر آن در مطالعات اسلامی می‌پردازد. رساله (1) رویکردهای کنونی به آپوفازیس و الهیات منفی در مطالعه دین، به ویژه در رابطه با اسلام را مشکل می کند (فصل 1-3). (2) شجره نامه ای از اصطلاحات «آپوفازیس» و «الهیات منفی» را در دو قرن اخیر می سازد (فصل 1-2). (iii) مطالعات موردی عمیقی را ارائه می‌کند که تحلیل‌های زمینه‌ای از اجرای صوفیانه آپوفاسیس در زمینه‌های الهیات (فصل 4-7) و اتحاد عرفانی (فصل 8) ارائه می‌کند. دو فصل اول با نزدیک شدن به «آپوفازیس» و «الهیات منفی» به عنوان مقوله‌های علمی درجه دوم که مذهبی، انتقادی یا عرفانی خاص نیستند، چشم‌انداز تازه‌ای به این حوزه می‌آورند. این تغییر دیدگاه روشن می‌سازد که مطالعات معاصر درباره آپوفازیس و الهیات سلبی، و نیز تأملات آن‌ها در مورد مطالعات اسلامی و تصوف، تا حد زیادی پاسخی به چالش‌ها و خواسته‌های مدرنیته است. فصل 3 استدلال می کند که «الهیات منفی» یک اصطلاح کلی است که نمی تواند بین انواع سؤالات الهیاتی که محققان قرون وسطایی مطرح می کردند تمایز قائل شود. من «الهیات سلبی ذات الهی» را از «الهیات سلبی صفات الهی» متمایز می کنم. فصل‌های 4 تا 7 شکل‌گیری‌ها و تحولات تاریخی چهار موضع برجسته کلامی منفی درباره ذات الهی را که در میان صوفیان قرون وسطی رایج بود، معرفی می‌کند. فصل هشتم به بررسی رویکردهای صوفیانه به unio mystica در قرن سیزدهم می پردازد تا راه هایی را که در آن گفتار منفی توسط هنجارها و نهادهای خاص زمینه اداره می شود، نشان دهد.