جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این رساله در تجزیه و تحلیل خود از الهیات بدن عرفانی مسیح در قرن بیستم، سه جریان اصلی الهیات بدن عرفانی را که در اوایل قرن کار می کرد شناسایی می کند: جریان رومی، آلمانی-رومانتیک و فرانسوی-اجتماعی-روحانی. ترسیم این سه جریان از الهیات بدن عرفانی، تنوع مواضع علمی در مورد میراث الهیات بدن عرفانی، در مورد رکود اواسط قرن بیستم، و همچنین در بخشنامه پاپ پیوس دوازدهم در سال 1943، Mystici Corporis Christi، که در آن گنجانده شده است، روشن می شود. بدن مسیح» در آموزه‌های ماژستری کاتولیک. علاوه بر این، آثار ویرژیل میشل و لوئی-ماری شووه، دو محقق دور از همدیگر در چندین جبهه، در جریان طولانی و پر پیچ و خم فرانسوی را به هم مرتبط می کند. میشل پس از مواجهه با لمبر بودوین و الهیات بدن عرفانی جریان فرانسوی او در طول سفر مطالعاتی خود به اروپا، به ایالات متحده بازگشت تا بازوی خود را در جنبش مذهبی آغاز کند و پیوند منحصر به فرد بودوین را بین دعای مذهبی و مسائل اجتماعی با خود آورد. به‌علاوه، او «جسم عرفانی مسیح» را به‌عنوان یک هنجار الهیات بنیادی برای نگه‌داشتن بازوهای بسیاری از تلاش‌های دولتی خود توسعه داد. از نظر میشل، بدن عرفانی مسیح همبستگی بود که در مراسم عبادت شکل گرفت و ریشه در مسیح داشت. تقریباً در اواسط قرن، الهیات بدن عرفانی از اهمیت خود در الهیات کاتولیک دور شد، که با بازیابی تصویر توسط مکتب توبینگن در قرن نوزدهم تسهیل شد. اگرچه هیچ‌گاه فراموش نشده‌اند، اما آثار کلیسایی قرن بیستم و بیست و یکم «جسم عرفانی مسیح» یا صرفاً «جسم مسیح» را به‌عنوان یکی از تصاویر کلیسا در میان می‌گذارند. این پایان‌نامه استدلال می‌کند که عوامل متعددی، از جمله جنگ جهانی دوم و استقبال کاتولیک‌ها از پژوهش‌های تاریخی-انتقادی کتاب مقدس، به افول آن کمک کردند. اگرچه پس از اواسط قرن محو شد، الهیات بدن عرفانی جریان فرانسوی در زیر سطح ماندگار شد. این مطالعه یک ارتباط تبارشناختی آکادمیک/کلیسایی را بین الاهیات مقدس مذهبی معاصر فرانسوی شووه و جریان فرانسوی نشان می‌دهد. برقراری این ارتباط، کار شووه را در آن جریان قرار می‌دهد و ما را قادر می‌سازد در آن نمونه‌ای از منشأ پس از آشتی الهیات بدن عرفانی را ببینیم، که فوراً قابل تشخیص نیست. پروژه شووه در اثر اصلی خود، نماد و مقدس، با درک جریان فرانسوی از الهیات بدن عرفانی به عنوان یک هنجار الهیات فراگیر مطابقت دارد. از این زاویه، تأکید شووه بر بدن یا «شخصیت» را می‌توان به‌عنوان توسعه تفکر جریان فرانسوی پیش از او در گفت‌وگو با برخی از صداهای غالب در فلسفه فرانسه در دهه‌های هفتاد و هشتاد دانست. پایان نامه با طرح هایی در مورد پیامدهای احتمالی و جهت گیری های آینده مطالعه به پایان می رسد.