جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه تلاشی برای ساخت یک الهیات شبانی پریکورتیک است. این پیشنهاد سازنده از طریق گفتگو بین ابعاد مرکزی الهیات شبانی و ویژگی‌های برجسته دکترین پریکورزیس ارائه می‌شود. شرکای گفتگو عبارتند از: (1) الهیات تجربه و رابطه پریکورتیک. (2) نگرانی برای اضطراب انسانی و مشارکت پریکورتیک. و (3) توجه موقعیتی و معنویت پریکورتیک. این گفتگو منجر به یک الهیات شبانی می شود که «عمل پریکورسیس» نامیده می شود. عمل پریکورزیس یک الهیات شبانی است که به افراد خدمتگزار کمک می‌کند تا نحوه انجام خدمتشان را به صورت مشارکتی (با خدا)، با دقت (در موقعیت‌های خدمت) و اصیل (زندگی و خدمت شخصی) انجام دهند. قطبیت های معنوی برای بیان این رویکرد رابطه ای، مشارکتی و معنوی به الهیات شبانی استفاده خواهد شد. این الهیات شبانی پریکورتیک به صورت سه جنبش مرتبط با یکدیگر بیان می شود. اولین قطبیت حرکت از تجربه به رابطه است. شیوه‌ها و روش‌هایی که الهیات شبانی برای درگیر کردن تجربیات بشری استفاده می‌کند، به گفتگو با رابطه‌ی پریکورتیک کشیده می‌شود. این تعامل، حرکت به سوی رابطه را در تمام کارهای الهیات شبانی تشویق می کند. قطب دوم حرکت از نگرانی به حضور است. در اینجا نگرانی شبانی برای اضطراب انسانی به گفتگو با مشارکت پریکورتیک کشیده می شود. این تعامل حرکت به سمت حضور را تشویق می کند. حضوری که امید دارد حضور خدا را حتی در گیج کننده ترین شرایط آشکار کند. قطب سوم حرکت از شایستگی به اشتراک است. در این گفتگو توجه موقعیتی الهیات شبانی به گفتگو با معنویت پریکورتیک کشیده می شود. حرکت به سوی ارتباط، شیوه‌های توجه موقعیتی را تشویق می‌کند که ریشه در ارتباط با خدا و درون جامعه ایمانی دارد. قطب چهارم ارائه شده است که سه قطب دیگر را در خود جای داده است. حرکت از عمل به نماز است. دعا تمرینی است که ابعاد الهیاتی، زمینه ای و شخصی تمرین پریکورزیس را یکپارچه می کند. این الهیات شبانی پریکورتیک به این امید ساخته شده است که به افراد خدمتگزار کمک کند تا در آهنگی عمیق تر با خدای سه گانه زندگی کنند و خدمت کنند.