جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پدر و مادر در شیوه فرزند­پروری قرآنی، مسئول تربیت فرزندان هستند. این سبک در قرآن کریم، در قالب مؤلفه­های مختلفی شامل مجموعه­ای از رفتارها، آموزش­ها و روش­هایى بیان شده که به صورت جدا و یا در تعامل با یک­دیگر، بر رشد معنوى و عاطفى فرزندان در ابعاد مختلف زندگی ایشان تأثیر مى­گذارد و در دو محور عاملیت والدین و مؤلفه­ها در قرآن بررسی می­شود. بر مبنای عاملیت والدین، پدر و مادر فرزندان خود را دارای کرامت خداوندی دانسته، در برابر آن­ها احساس مسئولیت ویژه­ای می­کنند و راهنمایی و هدایت آن­ها را در زمینه­های مختلف و با هدف دست­یابی به سلامت، ثبات و تعادل روانی فرزندان پیگیری می­نمایند. این پژوهش، مؤلفه­های موثر بر فرزندپروری را با استفاده از مطالعه کتابخانه­ای و روش توصیفی و تحلیل محتوا، از آیات قرآن کریم استخراج کرده و سپس به تبیین روان­شناختی هر کدام از این مؤلفه­ها پرداخته است. یافته­های پژوهش، نشان می­دهد که بر اساس آیات قرآن کریم، پدر و مادر باید ضمن رعایت دو اصل تکلیف بر اساس قدرت و تعامل مثبت با فرزند، در برابر نیازهای آنان پاسخ­گو باشند و شخصیت فرزندان را محترم بشمارند. بهره­گیری درست از تشویق و تنبیه، دادن آموزش­های جنسی و توجه به مقوله­هایی که می­تواند خودکارآمدی فرزندان را افزایش دهد و اعتماد به نفس آن­ها را تقویت نماید نیز از دیگر مولفه­های فرزندپروری مسئولانه مورد اشاره قرآن است.

سلفیان، مسلمانان را به دلیل اعتقاد به مسایلی مانند توسل، شفاعت، تبرک و زیارت قبر مطهر پیامبر خدا| و سایر اولیاء به شرک متهم می‌کنند. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و مطالعه کتابخانه‌ای به بررسی، ارزیابی و نقد روش پژوهش، شیوه استناد آنها به آیات قرآن و نحوه استفاده از روایات می‌پردازد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که بر خلاف تصور ابن تیمیه و پیروان او از سلفیان، ظاهر آیات قرآن نص در این است که؛ عبادت مشرکان تنها به قصد تقرب به خدا نبود و آنها به بت‌های خود سمت ربوبیت می‌بخشیدند. مواجهه سلفیان با احادیث نیز جانبدارانه است. آنان به ابن‌تیمیه، تعلق افراطی همه جانبه دارند و تلاش آنان شرح و بسط دیدگاه‌های ابن‌تیمیه و تأکید بر آنهاست.