جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: مارکو اسگاربی تاریخ جدیدی از معرفت‌شناسی را از رنسانس تا نیوتن از طریق تأثیر آموزه‌های علمی ارسطویی بر شخصیت‌های کلیدی از جمله گالیله گالیله، توماس هابز، رنه دکارت، جان لاک، گوتفرید ویلهلم لایب‌نیتس و آیزاک نیوتن بیان می‌کند. این تاریخ مناظرات فیلسوفان را در مورد استنتاج، مراقبه، پسرفت، قیاس، آزمایش و مشاهده، قطعیت ریاضیات و مبانی دانش علمی روشن می کند. سگاربی بر آموزش ارسطویی که فیلسوفان کلیدی دریافت کرده‌اند تمرکز می‌کند و چارچوب تاریخی مشخصی را ارائه می‌کند که از طریق آن می‌توان تعاریف مجدد معرفت‌شناختی، تحولات و دگرگونی‌ها را در طول سه قرن خواند. عصر معرفت‌شناسی بیشتر نشان می‌دهد که چگونه خود ارسطویی در طول زمان با جذب آموزه‌هایی از سنت‌های فلسفی دیگر و ایجاد تفاسیر گوناگون در این فرآیند تغییر کرد.

ترجمه ماشینی : تز بسیار جسورانه، گسترده و نامعلومی را در تاریخ فلسفه ارائه می‌کند: ارسطویی‌گرایی جنبشی مسلط بر چشم‌انداز فلسفی بریتانیا، به‌ویژه در زمینه منطق بود، و بقای طولانی داشت. آموزه های ارسطویی بریتانیا از نظر ماهیت به شدت تجربه گرایانه بودند، هم در نظریه دانش و هم در روش علمی. این شخصیت بر تحولات بیشتر در فلسفه بریتانیا در پایان قرن تأثیر گذاشت و در نهایت منجر به پیدایش چیزی شد که ما اکنون تجربه گرایی بریتانیایی می نامیم، که توسط فیلسوفانی مانند جان لاک، جورج برکلی و دیوید هیوم نشان داده می شود. فراتر از نقد آشکار و صریح فلسفه قدیم اسکولاستیک و ارسطویی که در قرن بیستم به خوبی توسط پژوهشگران شناخته شده است و به این تصور نادرست کمک کرده است که فلسفه مدرن اولیه به عنوان واکنشی به ارسطویی ظهور کرده است، تحقیق حاضر به بررسی آن می پردازد. تداوم، تحولات اولیه و تأثیر آموزه‌ها و اصطلاحات ارسطویی در منطق و معرفت‌شناسی به‌عنوان زمینه‌ای برای ظهور تجربه‌گرایی. این کتاب تأکید می‌کند که فلسفه تنها با «نام‌های بزرگ» تعریف نمی‌شود، بلکه نویسندگان فرعی نیز تعیین می‌کنند که محیط فکری را که نام‌های متعارف از آن سربرآورده‌اند، تعیین می‌کنند. این کتاب تک تک آثار منطقی منتشر شده را بین اواسط قرن شانزدهم تا پایان قرن هفدهم در نظر می‌گیرد و با تعدادی از نسخه‌های خطی باقی‌مانده آشنا بوده و از بهترین تحقیقات موجود در این زمینه به خوبی آگاه است. را

ترجمه ماشینی: تز بسیار جسورانه، گسترده و نامعلومی را در تاریخ فلسفه ارائه می‌کند: ارسطویی‌گرایی جنبشی مسلط بر چشم‌انداز فلسفی بریتانیا، به‌ویژه در زمینه منطق بود، و بقای طولانی داشت. آموزه های ارسطویی بریتانیا از نظر ماهیت به شدت تجربه گرایانه بودند، هم در نظریه دانش و هم در روش علمی. این شخصیت بر تحولات بیشتر در فلسفه بریتانیا در پایان قرن تأثیر گذاشت و در نهایت منجر به پیدایش چیزی شد که ما اکنون تجربه گرایی بریتانیایی می نامیم، که توسط فیلسوفانی مانند جان لاک، جورج برکلی و دیوید هیوم نشان داده می شود. فراتر از نقد آشکار و صریح فلسفه قدیم اسکولاستیک و ارسطویی که در قرن بیستم به خوبی توسط پژوهشگران شناخته شده است و به این تصور نادرست کمک کرده است که فلسفه مدرن اولیه به عنوان واکنشی به ارسطویی ظهور کرده است، تحقیق حاضر به بررسی آن می پردازد. تداوم، تحولات اولیه و تأثیر آموزه‌ها و اصطلاحات ارسطویی در منطق و معرفت‌شناسی به‌عنوان زمینه‌ای برای ظهور تجربه‌گرایی. این کتاب تأکید می‌کند که فلسفه تنها با «نام‌های بزرگ» تعریف نمی‌شود، بلکه نویسندگان فرعی نیز تعیین می‌کنند که محیط فکری را که نام‌های متعارف از آن سربرآورده‌اند، تعیین می‌کنند. این کتاب تک تک آثار منطقی منتشر شده را بین اواسط قرن شانزدهم تا پایان قرن هفدهم در نظر می‌گیرد و با تعدادی از نسخه‌های خطی باقی‌مانده آشنا بوده و از بهترین تحقیقات موجود در این زمینه به خوبی آگاه است. را