جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سرشت انسان عبارت است از چگونگي وجود و گونه آفرينش او که خاستگاه بينش‌ها، گرايش‌ها، توانش‌ها و انفعالات است. توانش‌هاي سرشتي، از جمله اموري است که در کنار ساير امور سرشتي، خاستگاه آفرينشي داشته و از ابتداي خلقت هر انساني، در نهاد او نهفته شده و به مرور زمان شکوفا مي‌گردد. اين تحقيق با هدف بررسي توانمندي‌هاي سرشتي زن و مرد از ديدگاه قرآن، به روش تحليلي ـ توصيفي، آيات را در قالب تفسير موضوعي مورد بررسي قرار داده است. خداوند به هنگام خلقت انسان‌، اهدافي داشت که جز با آفرينش دو صنف (زن و مرد) محقق نمي‌شد. براي تحقق اين اهداف، توانش‌هاي ويژه‌اي به زن و مرد داد تا هريک به سوي نقش‌هاي ويژه متمايل شوند. گرچه هر دو در تکثير نسل بشر و آرامش‌بخشي به يکديگر نقش‌آفريني دارند؛ اما خداوند بخش عمدة مسئوليت تکثير نسل را بر عهده زن گذاشت و توانايي‌هاي لازم براي تحقق اين هدف به وي ارزاني داشت و با اعطاء افزون برخي توانايي‌ها به مردان آنان را در خدمت خانواده و تحقق اهداف موردنظر از تشکيل آن قرار داد. براين‌اساس اگرچه زنان و مردان در اصل برخورداري از برخي توانش‌ها با يکديگر مشترکند؛ اما در همين امور مشترک برخي کاستي‌هاي و فزوني‌ها بين ايشان وجود دارد.