جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: نسبی گرایی موضوعی فلسفی است که ابعاد زیادی دارد و می تواند معانی زیادی داشته باشد. این دیدگاه این است که یک چیز وجود، حقیقت، خوبی یا زیبایی را مدیون چیز دیگری است و برای درک هر یک از چهار تقسیم بندی سنتی فلسفه: هستی شناسی، معرفت شناسی، اخلاق و زیبایی شناسی مرکزیت دارد. نسبیت گرایی: راهنمای افراد سرگشته، مقدمه ای مختصر برای نسبیت گرایی و چگونگی کاربرد آن در بخش های مختلف حوزه های اساسی و بنیادی فلسفه و در واقع در هر حوزه ای از تحقیقات بشری ارائه می دهد. تیموتی ماستلر مروری بر این موضوع در سراسر رشته فلسفه ارائه می‌کند و آن را به تفصیل در اشکال اولیه آن بررسی می‌کند: نسبی‌گرایی هستی‌شناختی، نسبی‌گرایی معرفت‌شناختی، نسبی‌گرایی اخلاقی و نسبی‌گرایی زیبایی‌شناختی. این کتاب با خلاصه ای از نقش نسبی گرایی در سه رشته کلیدی دانشگاهی دیگر به پایان می رسد: علم، سیاست و دین.

ترجمه ماشینی: نسبی گرایی درباره معرفت یا حقیقت همواره خشم فیلسوفان را برانگیخته است. از زمانی که پروتاگوراس در دوران باستان اعلام کرد که «انسان معیار همه چیز است»، نسبیت گرایی بارها مورد حمله قرار گرفته است. با این حال، اخیراً Alasdair MacIntyre مشاهده کرده است که «نسبی‌گرایی... یکی از آن دکترین‌هایی است که تاکنون چندین بار رد شده است». همراه با مک اینتایر، هیلاری پاتنم و ریچارد رورتی نیز استدلال کرده‌اند که اگرچه نسبی‌گرایی ممکن است مشکل‌ساز باشد، اما بینش‌های ارزشمندی در آن وجود دارد که فیلسوفان باید به آن توجه کنند. این کتاب دقیقاً مشخص می‌کند که آن بینش‌های نسبی‌گرایانه چیست، و آنها را در کجای آثار این سه فیلسوف برجسته اواخر قرن بیستم می‌توان یافت. تیموتی ماستلر با مروری بر تعاریف عمده سنتی نسبی گرایی و استدلال های کلاسیک علیه آن شروع می کند. او سپس روایت‌های قرن بیستم و دفاع از نسبی‌گرایی را بررسی می‌کند و اشاره می‌کند که هر روایت با مشکلاتی مشابه نسخه‌های سنتی مواجه است. این با بررسی های اساسی از دیدگاه های مک اینتایر، پاتنم و رورتی در مورد نسبی گرایی ادامه می یابد و هر متفکری قویاً نظرات دیگران را درگیر می کند. ماستلر کتاب را با ایجاد رویکردی جایگزین برای نسبیت گرایی درباره دانش به پایان می‌رساند، که تشخیص می‌دهد اگرچه ممکن است هیچ معیار «جهانی» واحدی برای همه ادعاهای دانش وجود نداشته باشد، اما می‌تواند استانداردهای «محلی» برای حل و فصل اختلافات خاص به گونه‌ای وجود داشته باشد که از خطرات سنتی نسبی گرایی تیموتی ام. ماستلر (Ph.D دانشگاه میامی) در دانشگاه سن دیگو، کالیفرنیا، فلسفه تدریس می کند.