جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : معلوم نیست تاریخ فکری 200 سال گذشته بدون فلسفه G.W.F چگونه به نظر می رسید. هگل، اما واضح است که ظاهر متفاوتی داشت. سیستم فکری وسیع او توسط متفکرانی از چپ به راست و از مکاتب فلسفی بسیار متفاوت گرفته شد. این جلد مقالات در دسترس و مختصر از محققان برجسته را گرد هم می آورد که جریان های مهم تفکر هگلی را در کشورهای مختلف اروپایی، از جمله روسیه پیش از انقلاب، از قرن نوزدهم تا بیست و یکم ارائه می دهد. این مجموعه طیفی از اشکال بسیار متفاوت هگل گرایی (غیر مارکسیستی) و ضد هگلیسم را متحد می کند و شباهت ها و همچنین تفاوت ها را نشان می دهد. با گنجاندن آنها در زمینه های فرهنگی و فکری آنها، برخوردهای مختلف بین فلسفه، سیاست و زندگی شخصی را که فلسفه هگل الهام گرفته است، نشان می دهد.

ترجمه ماشینی: آیا الهیات همچنان می تواند در خلأ پسا خداباوری عمل کند؟ در تلاش برای پاسخ به این سوال، آگنوسیس مفهوم خلأ خود را بررسی می‌کند و تاریخ هیچی را از آگوستین تا کی یرکگارد و نیچه تا باتای و دریدا دنبال می‌کند و با فیلسوفان مکتب کیوتو ژاپن گفتگو می‌کند. استدلال می‌شود که نه متافیزیک آگوستینی و نه مابعدالطبیعه پسا هگلی درک رضایت‌بخشی از نیستی به دست نداده‌اند و ما باید به تجربه‌ی نیستی به‌عنوان بهترین زمینه برای زندگی و اندیشه دینی آینده نگاه کنیم.

ترجمه ماشینی: به دنبال پرداختن به بحران معاصر الهیات، بررسی آینده ممکن برای یک رشته دانشگاهی است که ریشه در زندگی و تعلیم کلیسای مسیحی دارد، در موقعیتی از کثرت گرایی فکری. برای تعهد به گفتگو استدلال می کند.

ترجمه ماشینی: تردیدی وجود ندارد که اکثر متفکرانی که معمولاً با سنت اگزیستانسیالیستی در ارتباط هستند، صرف نظر از آموزه های واقعی شان، به نوعی تحت تأثیر نوشته های کی یرکگور بوده اند. این تأثیر آنقدر زیاد است که می توان به انصاف بیان کرد که جنبش اگزیستانسیالیستی مسئول پیشرفت عمده در استقبال بین المللی کی یرکگور بود که در قرن بیستم اتفاق افتاد. در نوشته‌های کی‌یرکگور می‌توان مجموعه‌ای غنی از مفاهیمی مانند اضطراب، ناامیدی، آزادی، گناه، جمعیت، و بیماری را یافت که همگی در ادبیات اگزیستانسیالیستی به عنوان موتیف‌های استاندارد تبدیل شدند. سارتر نقش مهمی در تقدیس کردن کی یرکگور به عنوان یکی از پیشروان اگزیستانسیالیسم ایفا کرد. با این حال، پژوهشگران اخیر به استفاده ایدئولوژیک او از کی یرکگارد توجه کرده است. در واقع، به نظر می رسید که سارتر از کی یرکگور برای اهداف خود سوء استفاده می کند و سوء ظن به ارائه نادرست و تحریف، مفسران اخیر را بر آن داشته است تا به گذشته برگردند و رابطه پیچیده بین کی یرکگور و متفکران اگزیستانسیالیست را مورد بررسی قرار دهند. مقالات این جلد شامل چهره هایی از سنت های اگزیستانسیالیسم فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی و روسی است. آنها استفاده غنی و متنوع از کی یرکگور توسط این متفکران متأخر را بررسی می کنند و مهمتر از همه، نقش ادعا شده او را در این جنبش روشنفکری معروف تحلیل انتقادی می کنند.

ترجمه ماشینی: الهیات غربی از دیرباز «هستی» را مقوله‌ای می‌دانست که به طور عمده برای خداوند قابل استفاده است، موجودی برتر که منشأ همه هستی نیز هست. این ایده در فلسفه متأخر مارتین هایدگر به چالش کشیده شد و با موضعی که او «هستی‌شناسی» نامید، یکی دانست. نقد هایدگر در اندیشه های به اصطلاح پست مدرن تکرار و رادیکال شد تا جایی که بسیاری از متکلمان و فیلسوفان دین اکنون می خواهند به جای خدا به عنوان «فراتر از هستی» یا «بدون هستی» صحبت کنند. با این پیش‌زمینه، خدا و هستی تلاش می‌کند بار دیگر به این موضوع بپردازد که چرا ایده‌های خدا و هستی در وهله اول با هم مرتبط شدند و بررسی کنند که آیا نقد هستی‌شناسی واقعاً ما را ملزم به کنار گذاشتن این پیوند می‌کند یا خیر. جورج پتیسون پس از بررسی این موضوع که چگونه این ایده ظاهراً انتزاعی به دیدگاه‌های مسیحی درباره نجات و رابطه بین خدا و جهان اطلاع داده است، بررسی می‌کند که چگونه مقولاتی مانند زمان، مکان، زبان، روابط انسانی و تجسم بر درک ما از خدا و هستی تأثیر می‌گذارند. پتیسون نتیجه می گیرد که در حالی که نقد هایدگر قدرت قابل توجهی دارد، صحبت از خدا به عنوان موجود تحت شرایط محدود معین مشروع باقی می ماند. مهم‌ترین آنها این است که خدا به‌جای وجود «بالفعل» (همان‌طور که در الهیات مسیحی کلاسیک) وجود دارد، بهتر از نظر وجود محض ممکن تصور می‌شود. این امر امکان گفتگو با سنت‌های دینی غیرخداپرست و علومی را که توسط مفاهیم سنتی سلب شده است، باز می‌گذارد. با این حال، در نهایت، تمام ایده های اساسی دینی باید از خواسته های عشق تجسم یافته ناشی شود و در خدمت آنها دیده شود.

ترجمه ماشینی: جورج پتیسون با پذیرش نقد الهیات که در آثار هایدگر یافت می‌شود، مدلی از تفکر در مورد خدا را مطرح می‌کند که در برابر اتهام «قالب‌سازی» که هایدگر آن را ویژگی تفکر تکنولوژیک می‌داند، بحث می‌کند. او پرونده خود را در رابطه با مسائل خاصی در اخلاق زیستی، جایگاه الهیات در دانشگاه، هنر و تجربه معاصر زندگی در شهر می‌سازد.

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی مسئله مرگ در پرتو بحث پارادایمیک هایدگر در هستی و زمان می پردازد. گرچه برخورد خود هایدگر عمداً از درگیر کردن دیدگاه‌های الهیاتی خودداری می‌کند، جورج پتیسون پیشنهاد می‌کند که این دیدگاه‌ها نه تنها در خدمت آشکار کردن عناصر مشکل‌ساز در رویکرد او هستند، بلکه به مسائل انسانی یا انسان‌شناختی بزرگ‌تر در بازی نیز اشاره می‌کنند. پتیسون نشان می‌دهد که هایدگر و الهیات کجا و چگونه از هم جدا می‌شوند، اما همچنین نشان می‌دهد که هایدگر چگونه می‌تواند الهیات را به چالش بکشد تا یکی از پرسش‌های اساسی خود را بازاندیشی کند: رابطه انسان‌ها با مرگشان و معنای مرگ در زندگی مذهبی‌شان.

ترجمه ماشینی: جورج پتیسون از طریق یک سری مطالعات متمرکز، اندیشه دینی کی یرکگور را بررسی می کند - در چارچوب متنی بحث هایی درباره مذهب، فرهنگ و جامعه که در روزنامه ها و مجلات معاصر خوانده می شد توسط قشر تحصیل کرده جامعه دانمارک انجام می شد. پتیسون نه تنها کی یرکگارد را در ارتباط با هنر و ادبیات عالی، بلکه با باغ های تیوولی و آثار ادبی دوران خود می داند. این امر پیامدهای مهمی برای درک دیدگاه کی یرکگور در مورد ماهیت ارتباطات مذهبی در جامعه مدرن دارد.

ترجمه ماشینی: این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه نوشته‌های الهیاتی بالغ کی‌یرکگور نشان‌دهنده تعامل او با طیف وسیعی از مواضع الهیاتی است که او در دوران دانشجویی با آن‌ها مواجه بود، از جمله رمانتیسیسم آلمانی و دانمارکی، هگلیسم و ​​نوشته‌های فیشته و شلایرماخر. جورج پتیسون برای نشان دادن پیچیدگی و ظرایف موضع الهیات کی یرکگارد، که به تأیید شلایرماخر از دین به عنوان «احساس وابستگی مطلق» نزدیک‌تر بود تا انکار بارت از هرگونه «نقطه تماس»، از آثار اصلی و کمتر شناخته شده استفاده می‌کند. ، که او اغلب با آن در ارتباط است. پتیسون همچنین راه هایی را بررسی می کند که از طریق آنها می توان اندیشه الهیات کی یرکگارد را با متفکرانی مانند هایدگر و جان هنری نیومن مرتبط کرد و ارتباط مستمر آن با بحث های امروزی درباره ایمان سکولار. جلد او مورد توجه دانشمندان و دانشجویان فلسفه و کلام خواهد بود.