جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش: شناسایی و طبقه‌بندی احکام و آداب تعلیم و تعلم در حیطه فرایند یاددهی-یادگیری. روش‌شناسی پژوهش: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ جمع‌آوری داده‌ها کیفی-اسنادی یا کتابخانه‌ای بوده است. روش تجزیه‌وتحلیل داده‌ها توصیفی تحلیلی محسوب می‌شود. مسئله اصلی پژوهش: احکام و آداب تعلیم و تعلم در حیطه فرایند داددهی-یادگیری کدام است و چگونه طبقه‌بندی می‌شوند؟ یافته‌های مهم پژوهش احکام حیطه‌ی فرایند یاددهی-یادگیری عبارتنداز: قاعده علم نافع، ارشاد جاهل، ابواب هدایت، نشر علم، امر به معروف و نهی از منکر، اعانه بر برّ و تقوی، عزت اسلامی، حرمت تغریر جاهل، اتقان عمل، تربیت اجتماعی. آداب حیطه فرایند داددهی-یادگیری عبارتنداز: عمل به علم، خودسازی، نظم و انضباط، خودداری از جدال، نیکو سخن گفتن، دوری از عیب‌جویی، اهمیت به سلامت جسمانی، استفاده از امکانات آموزشی، توجه به تفاوت‌های فردی، احترام متقابل با دیگران، آراستگی ظاهر. آداب و احکام تعلیم و تعلم در حیطه فرایند داددهی-یادگیری به سه قلمرو قبل از تدریس، حین تدریس و پس از تدریس تقسیم می‌گردد. این آداب و احکام به طور اختصاصی برای مربیان و متربیان تفکیک‌پذیر بوده به تناسب نقش آن‌ها در تعلیم و تربیت به اجرا در می‌آیند.