جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شرحي است بر «دوازده امام» صدرالدين محمد شيرازي كه در واردات قدسي خود آورده و نام دوازده امام را به حروف دوازده دوازده تقسيم كرده و از كتبي چون مجالسي المؤمنين و جامع الاسرار آملي و تاريخ جهان آراي غفاري و ديگر كتب بهره برده و در 1268هـ از تأليف آن فارغ شده است. « اشكوري، جعفر » گرچه اين رساله شرح دوازده امام و از بروجردي دانسته شده ولي رساله اي با همين موضوع و سرآغاز و انجام با نام «الاثني عشريه» هست كه از محمد هادي صفوي دانسته شده و ما جهت نزديك كردن ايندو آن نام را نيز بدان افزوديم تا امكان تطبيق بيشتري باشد كه آيا دو رساله است و يا يكي است و اگر يكي است مؤلف كدام است گرچه نسخه از آن در دانشگاه بوده كه مؤلف را صدرالدين دشتكي دانسته كه به نظر مرادش صدرالدين ثاني بايد باشد. «درايتي» آغاز كتاب: سپاس بي قياس سزاوار مالك الملكي است جل شأنه كه به طلوع خورشيد نبوت محمدي صلي الله عليه و آله ظلمت كفر بر انداخته و شموس اديان سابقه منكسف ساخته ... انجام كتاب: ... و بقيه عدد آن تضعيف نمايند دوازده شود از ماه دوازدهم از هجرت حضرت نبوي صلي الله عليه و رحمة الله و آل المعصومين و علي التابعين الذين نزل فيهم طوبي و حسن مآب. [مجلس شورا 28/211]