جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سماع موتی یکی از مسائل مبنایی در موضوع شفاعت و استغاثه است. برخی از سلفی‌ها، با زیر سوال بردن سماع اموات، زیر‌بنای اموری مانند شفاعت و استغاثه به اولیاء و صالحان را مورد خدشه قرار داده‌اند. مخالفان سماع، برای اثبات مدعای خویش، به برخی از آیات قرآن استناد کرده‌اند. از میان متاخرین، شمس‌الدین سلفی(افغانی)، یکی از کسانی است که بیشتر، به اثبات عدم سماع موتی بر اساس آیات قرآن پرداخته است. وی هشت آیه از قرآن را در اثبات مدعای خویش به‌عنوان مؤید می‌آورد که یا دلالت بر تشبیه کفار به اموات دارد و یا بیان معجزه‌ای است و یا اینکه دلالت بر عدم استجابت معبودان دارد. این مقاله درصدد است، با استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی و با استناد به آیات قرآن‌کریم، به نقد دیدگاه مخالفان سماع بپردازد؛ در پایان این پژوهش نیز، روشن می‌شود که عدم سماع کفار که در آیات قرآن اشاره شده، به‌معنای ظاهری آن، یعنی شنیدن دلالت نمی‌کند؛ بلکه به‌معنای ثمره و غایت سمع و به‌معنای عدم هدایت‌پذیری آنان است.

اصالت وجود و اعتباریت ماهیت از مسائل مهم فلسفی بوده است که در طول تاریخ فلسفه مورد بحث‌ها و مناقشات فروانی قرار گرفته است و پاسخ‌های متعددی در مورد آن از سوی فلاسفه ارائه شده است. این تحقیق در صدد یافتن پاسخ این سؤال است که اساسا اعتباریت ماهیت درمیان شاگردان حکمت متعالیه به چه معناست؟ بنابراین برای رسیدن به پاسخ این سؤال به بررسی نظرات سه تن از شاگردان ملا صدرا (ملا علی نوری و ملا هادی سبزواری و آقا علی مدرس زنوزی) پرداخته شده است، و دیدگاه هر کدام از ایشان در مورد تقرر و نحوه تقرر ماهیت و نحو اسناد موجودیت به آن مورد بررسی قرار گرفته؛ و این نتیجه حاصل شده است که از نظر هر سه اندیشمند، ماهیت در خارج متقرر است و صرفا مفهوم ذهنی و سراب نیست، و ماهیت به حیثیت تقییدیه اندماجیه موجود است.