جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

محبت داشتن به اهل بیت (ع) به عنوان اسوه های عالی بشری از ضروریات دینی ما و اجر رسالت پیامبر اکرم(ص) است ، با محبت و مودت داشتن نسبت به آن بزرگواران و عمل کردن به دستوراتشان، سعادتمندی و رستگاری انسان ها تضمین خواهد شد. در پرتو محبت اهل بیت (ع) و به کار بستن سخنان زیبای آنان، جامعه ای سرشار از امنیت، صلح و صفا، مهرورزی همراه با عدالت اجتماعی و معنویت خواهیم داشت. بر مبنای آیات و روایات هدایت دینی انسان ها ، ایمان و رستگاری و نجات با محبت به اهل بیت علیهم‌السلام گره خورده است. محبت به اهل بیت(ع) می تواند نتایج کاربردی در سبک زندگی افراد جامعه ایجاد کند که تاسی به بینش و منش آنان در خانواده ها نقش ویژه ی در کاهش آسیب های اجتماعی دارد. هدف از پژوهش حاضر تبیین اثرات محبت به اهل بیت علیهم السلام در سبک زندگی فردی و اجتماعی از نگاه قرآن و روایات می باشد. در این تحقیق به شیوه توصیفی- تحلیلی، ابتدا با بررسی آیات و روایات مربوط به محبت اهل بیت علیهم السلام اقدام به استخراج مباحث اشتراکی تاثیر پذیر در سبک زندگی نموده و سپس به تجزیه و تحلیل داده ها و نتیجه گیری آن مباحث می پردازیم.

معناشناسی از رویکردهای نوین در قرآن­شناسی قرن اخیر است. این دانش در رشد و ارتقاء هرچه بیش‌تر قرآن­شناسی امروز بسیار کارآمد بوده و مورد اقبال قرآن­پژوهان قرار گرفته است. یکی از شاخه­های معناشناسی، معناشناسی ساختاری است و در این میان از مباحث آن تعیین حوزه­های معنایی یک واژه است. در نوشتار پیش رو، به تبیین حوزه معنایی لیل در قرآن کریم پرداخته شده است. روش انجام پژوهش، تحلیل متنی بر پایه الگوی هم­نشینی و جانشینی کلمات با واژه لیل است. این بررسی نشان می‌دهد، واژگانی که در فرآیند هم­نشینی و جانشینی با این واژه در ارتباط‌اند را می­توان به زوج معنایی و زیرمجموعه­های روابط معنایی شب و روز(فراگیر شدن، تقلیب لیل و نهار، تکویر لیل و نهار و...)؛ پدیده­های همراه شب(ماه، ستارگان و تاریکی)؛ بخش­های لیل (شفق، مغرب، و...)، کارکردهای لیل(عبادی، اجتماعی، تقویمی، طبیعی) و گونه‌های معنایی- مفهومی لیل(مکملی، اشتدادی، توزیعی و تقابلی) در قرآن مورد بررسی قرار داد.

بی­شک یکی از بهترین و معتبرترین راهکارها برای ترسیم الگوی سبک زندگی اسلامی، مراجعه به قرآن کریم به عنوان کتاب راهنمای بشریت و هدایت­گر سعادت است که در دو بُعد دنیوی و اخروی دستورالعمل‌هایی را برای انسان­ها بیان نموده است. در خصوص مواجهه با قرآن کریم و آیات متعدد آن نیز به نظر می­رسد بهترین راهکار جهت کشف و استخراج مؤلفه­های سبک زندگی اسلامی، استفاده از روش معناشناسی و شناسایی روابط معنایی میان واژگان قرآنی است. اگر بتوان روابط معنایی معنادار میان واژگان و مفاهیم قرآنی را کشف و تبیین نمود، در آن صورت می­توان به بسیاری از سؤالات و پرسش­های مستحدثه پاسخ گفته و دریچه­ای به فهم موضوعات جدید گشود. از جمله مهم­ترین واژگان قرآنی که به نظر می­رسد بیانگر مؤلفه­ها و مفاهیمی درخصوص سبک زندگی اسلامی به‌ویژه در طول شبانه‌روز باشند، واژگان «سکینه» و «لیل» است که در این پژوهش تلاش شده به‌منظور شناسایی دقیق مفاهیم و روابط معنایی که میان آن­ها وجود دارد، با استفاده از روش « معناشناسی ساختاری ـ توصیفی» به تبیین روابط معنایی آن­ها پرداخته و از ره­آورد آن، الگوی سبک زندگی اسلامی را ترسیم کنیم. یافته­های تحقیق بیانگر این مطلب هستند که سه مفهوم «عبادت»، «استراحت» و «ازدواج» به‌مثابه رابط معنایی میان دو واژه «لیل» و «سکینه» وجود داشته که الگوی سبک زندگی را در سه حوزه رابطه با خدا، رابطه با خود و رابطه با دیگران ترسیم می­نمایند. بررسی بیشتر این مفاهیم، محققین را با مؤلفه­ها و ارکان هرکدام را از این مفاهیم در زیرشاخه­های معنویّت، معیشت و معاشرت آشنا کرده که نمودار کلی آن در پایان ترسیم شده است.

یکی از روشهای تفسیری، تفسیر عرفانی است و عرفای اسلامی با توجه به نکاتی که در برخی روایات، در این زمینه وجود داشته، سعی کرده اند با ذوق عرفانی خود، اشارات و لطایفی را، از ورای معانی ظاهری و تحت اللفظی قرآن کریم، استخراج کرده و بیان نمایند. قشیری در لطایف الاشارات فی حقایق العبارات دست به چنین کاری زده است. در اینجا ضمن معرفی اجمالی مفسر و روش وی در تفسیر، نکات مهم مطرح شده در آن را بیان می کنیم و در پایان آن را با دو تفسیر قبل و بعد از آن مقایسه اجمالی خواهیم نمود.

هدف از این پژوهش بررسی بانکداری بدون ربا در جمهوری اسلامی پاکستان و تطبیق آن با بانکداری ایران است. تحقیق حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای انجام یافته و مباحث آن در سه فصل تنظیم شده است: فصل اول، جنبه های نظری و فقهی بانکداری بدون ربا در پاکستان را مورد بررسی قرار می دهد. فصل دوم، به عملکرد بانکداری بدون ربا در پاکستان از جنبه های مختلفی چون تجهیز منابعد پولی، اعطای تسهیلات بانکی، نقش بانک مرکزی و نظام بانکی و مالی می پردازد. نهایتا" فصل پایانی ، بانکداری بدون ربا در پاکستان و ایران را مورد مقایسه قرار می دهد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد: تحریم ربا نزد مسلمانان از مسلمات است و هیچ تردیدی در آن وجود ندارد. آیات شریفه قرآن و روایات پیامبر (ص) و ائمه معصومین علیهم السلاک بر این مساله دلالت دارد و جای هیچگونه شک و شبهه ای را باقی نمی گذارد. دومین سنگ بنا در بانکداری بدون ربا، عقود اسلامی است و. از میان این عقود آنچه که بیشتر از همه در پاکستان مورد تاکید قرار گرفته، مضاربه و مشارکت می باشد. در مقابل پاکستان که روند تدریجی در بانکداری بدون ربا را به مرحله اجرا گذاشت، جمهوری اسلامی ایران، مسیر تغییر ووضعیت کامل و یکباره را در عمل اجرا نمود. تجهیز منابع پولی یا ستون بدهی های سیستم بانکی در پاکستان، متشکل از سپرده های معاملاتی( دیداری) و سپرده های سرمایه گذاری است که به اولی سودی تعلق نمی گیرد ولی اضصل آن تضمین گردیده است ولی به دومی سود تعلق می گیرد، ولی اصل آن به طور رسمی تضمین نشده است. در طرف ستون دارائی های بانک یا اعطای تسهیلات بانکی، در پاکستان از ‎۱۲ روش و در ایران از ‎۱۴ روش در قانون و دستورالعملها نام برده شده است، اما در عمل تا کنون در هر دو کشور از ‎۱۲ روش استفاده گردیده است. در مورد بانک مرکزی و نقش مهم آن در اعمال سیاستهای پولی، باید اظهار داشت که در هر دو کشور پاکستان و ایران، بعد از اجرای بانکداری بدون ربا، چندان دچار اختلال و تزلزل نگردیده است. اهداف و وظایف نظام بانکی در هر دو کشور ایران و پاکستان بعد از اجرای بانکداری بدون ربا همچنان به قوت خود باقی مانده است. مسائلی از قبیل نشر اسکناس، حفظ ارزش پولی و ثبات پولی، استقرار نظام پولی و اعتباری در جهت سلامت و رشد اقتصاد کشور و ... همچنان در قانون نظام بانکی موجود می باشد. در پاکستان ‎۲۲ بانک تجاری وجود دارد که از این تعداد ‎۵ بانک مربوط به بانکهای تجاری ملی شده و ‎۱۷ بانک نمایندگی بانکهای خارجی موجود در پاکستان را به عهده دارند. چهار بانک تخصصی نیز برای احتیاجات خاص بخش صنعت و کشاورزی موجود می باشد. در پاکستان بانکداری بدون ربا به گونه ای اجرا شده است که نقش وساطت سیستم بانکی دست نخورده باقی مانده است. اما در ایران، سیستم بانکی به عنوان وسیله ای برای انجام اهداف و آرمانهای انقلاب اسلامی بکار رفته است. در هر دو کشور ایران و پاکستان، نرخهای سود اعطایی به سپرده گذاران نمی تواند منعکس کننده نرخ سود واقعی فعالیتهای اقتصادی باشد و این مساله، نقش واسطه وجوه بودن سیستم بانکی را به نوبه خود، تحت تاثیر منفی قرار داده است.