جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این پایان‌نامه فرجام‌شناسی زرتشتی در دوره‌ی ساسانی را بررسی می‌کند. فرجام‌شناسی یکی از مهم‌ترین موضوعات دین زرتشتی است که رویدادهای نهایی تاریخ جهان و تاریخ بشر را توضیح می‌دهد. برای بررسی فرجام‌شناسی دین زرتشتی در دوره‌ی ساسانی باید به آغاز آفرینش پرداخت. فرجام‌شناسی در فهم و ادراک مردم و شاهان دوره‌ی ساسانی، کوشش به بازگشت به شرایط آرمانی آغاز آفرینش بود. بررسی‌های تاریخی مشخص می‌کند که تقویم ابزار مهمی برای زرتشتیان محسوب می‌شده است. زرتشتیان دوره‌ی ساسانی مبدأ سلوکی را مبدأ زرتشت میدانستند. بر اساس محاسبات تقویمی، هر دوره‌ی 120 ساله از مبدأ سلوکی ـ زرتشت در دوره‌ی ساسانی، سال احیا و تجدید دین زرتشتی محسوب می‌شد. در آن سال اقداماتی احیاگرانه از سوی شاهان و روحانیون صورت می‌گرفت. در این پایان‌نامه این اقدامات مورد بررسی قرار گرفته ‌است. در دوران بهرام دوم/کرتیر، یزدگرد اول، قباد/مزدک و انوشیروان تلاش برای احیای دین و دستیابی به جامعه‌ی آرمانی و بازگشت آغازین مشهود است. براین‌اساس، اقدامات احیاگرانه ازسوی شاهان و روحانیون احیاگر، در راستای غایت و هدف فرجامین بود.