جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فرهنگ و تمدن مهدوی که طلایه‌‌دار تحقق نظامی است عدالت محور و مبتنی بر اندیشه‌‌های مهدویت؛ به سامان دادن به تشکل‌‌ها و سازمان‌‌های فعال در این عرصه نیازمند است. سازمان‌‌ها و تشکل‌‌های مهدوی که برای شکل‌‌گیری نظامی عدالت محور مبتنی بر اندیشه‌‌های مهدویت تلاش می‌‌کنند؛ به اعضایی با تعهد سازمانی بالا نیازمند هستند. تعهد سازمانی، میزان اشتیاق آن‌‌ها را به خدمت در سازمانی که برای سرآمدی تمدن و فرهنگ مهدوی گام برمی‌‌دارد؛ افزایش می‌‌دهد. مسئله این است که الگوی تعهد سازمانی در بین اعضای سازمان‌‌هایی که در این زمینه گام برمی‌‌دارند، چگونه است. هدف این پژوهش ارائه الگوی تعهدسازمانی در یاران مهدوی براساس اندیشه‌‌های مهدویت است. این پژوهش با بررسی آموزه‌‌های مرتبط با اندیشه مهدویت، اطلاعات مورد نیاز را گردآوری و با روش داده بنیاد، الگوی تعهدسازمانی در اندیشه مهدویت را تبیین می‌‌کند. این الگو دارای مؤلفه پنجگانه است، که عوامل تعهد سازمانی، زمینه‌‌سازهای تعهد سازمانی، ماهیت تعهد سازمانی، موانع تعهد سازمانی و پیامدهای آن را شامل می‌‌باشد.

تفکر «منجی‌گرایی» و «اعتقاد به نجات‏بخش جهانی»، نزد اقوام و ملل، با آیین‏ها و فرهنگ‏های متفاوت مطرح است. چشم‌‌اندازی که ادیان در مورد نجات در آخرالزمان ارائه می‌کنند، در تبلور جایگاه ادیان و استقبال مردم از آن دین نقش مهمی خواهد داشت. ادیان غیر ابراهیمی همانند ادیان ابراهیمی دارای چشم‌‌انداز نجات در آخرالزمان هستند. آنچه به عنوان مسئله در این پژوهش مورد توجه است، «درک و تبیین چشم‌‌انداز منجی‌‌گرایی در آخرالزمان در ادیان غیر ابراهیمی» است. از این‌‌رو، این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی و با هدف تبیین چشم‌‌انداز ابعاد نجات در رویکرد منجی‌‌‌گرایی، درصدد تبیین ویژگی‌‌های منجی و علائم ظهور آن و چرخه نجات در ادیان غیر ابراهیمی است. براساس بررسی‌‌های انجام شده، چشم‌‌انداز منجی در ادیان غیر ابراهیمی دارای ویژگی‌‌های منحصر به فردی است که هر یک از ادیان دارای علائمی در سه سطح قبل، حین و بعد از ظهور می‌باشد. در چرخه ظهور نیز هر یک از ادیان دارای رویکردهای مختلف و متمایزی است که این رویکردها در قالب دو رویکرد «خطی» و «دوری» قابل طرح و بررسی هستند.

مسجد در فرهنگ اسلامی جایگاه ارزشمند و نقش مهمی در نظام‌‌های اجتماعی دارد. مسجد به‌عنوان نهاد تأثیرگذار در عرصه‌‌های اجتماعی، دارای عناصر و عوامل متعددی و مهمی است که می‌‌تواند آسیب‌‌های اجتماعی را مدیریت کند. به این عوامل مهم، پیشران گفته می‌‌شود. درک صحیح پیشران‌‌ها سبب می‌‌شود سیاست‌گذاران اجتماعی برای مدیریت آسیب‌‌های اجتماعی، از ظرفیت‌‌های فرهنگی مسجد بهره جویند. هدف این مقاله، شناسائی و تحلیل پیشران‌‌های فرهنگی مساجد و تعیین روابط میان آنها برای مدیریت آسیب‌‌های اجتماعی است. پرسش اصلی عبارت است از: پیشران‌‌های فرهنگی مساجد در مدیریت آسیب‌‌های اجتماعی چیست و چه رابطه‌‌ای بین پیشران‌‌های مذکور برقرار است؟ پژوهشگر برای حل مسئله پژوهش، از روش تحلیل محتوای کیفی برای یافتن پیشران‌‌ها بهره جست و سپس با استفاده از روش ساختاری تفسیری، روابط بین هر یک از پیشران‌‌های شناسائی‌شده را مورد تحلیل قرار داد. پیشران‌‌های شناسائی‌شده عبارتند از: «توسعه و گسترش گروه‌‌های جهادی»، «ترویج ارزش‌‌های دینی در محله‌‌ها»، «توسعه نشاط اجتماعی»، «توسعه و گسترش فعالیت‌‌های تفریحی ورزشی»، «نقش محوری مسجد در محلات»، «به‌کارگیری و بهره‌‌مندی از ظرفیت‌‌های پیرامونی» و «منزلت اجتماعی بالای مساجد در بین مردم». پیشران‌‌های مذکور در شش سطح ساختاربندی شدند.

سیاست‌گذاری فرهنگی مجموعه اقداماتی نظام‌‌مند برای پیشرفت و توسعۀ فعالیت‌‌های فرهنگی است. اهمیت این موضوع باعث شده تا جوامع مختلف مبتنی بر اندیشه‌‌ها و مبانی فکری خود چارچوبی برای سیاست‌گذاری به‌ویژه سیاست‌گذاری فرهنگی ارائه کنند. در واقع اندیشه‌‌ها تأثیر بسزایی بر سیاست‌گذاری فرهنگی دارند. در اندیشه مهدویت سیاست‌گذاری فرهنگی دارای چارچوب خاص خود است که برای تبیین و تحلیل آن می‌توان از آموزه‌‌های مرتبط با اندیشه مهدویت بهره جست. مسئله‌‌ای که در این پژوهش به آن پرداخته می‌‌شود کشف و تبیین چارچوب سیاست‌گذاری فرهنگی مبتنی بر اندیشه مهدویت و هدف این پژوهش ارائه یک چارچوب مفهومی برای سیاست‌گذاری فرهنگی در جوامع مسلمان مبتنی بر اندیشه‌‌های مهدویت است. در همین راستا آموزه‌‌های مهدویت با روش تحلیل مضامین تحلیل شده‌اند. پس از تحلیل مضامین آموزه‌‌های مهدویت، مضامین «گسترش و شیوع عدالت»، «گسترش امنیت جهانی»، «تکامل عقل و اندیشه» و «جهانی‌شدن فرهنگ اسلامی» به‌عنوان «اهداف فرهنگی در اندیشه مهدویت» و مضامین «شبکه‌‌سازی»، «اجرا»، «نهادینه‌سازی ارزش‌ها»، «مشارکت در امور» و «عزت‌مدارانه» به‌عنوان مؤلفه‌‌های سیاست‌گذاری فرهنگی در اندیشه مهدویت شناسایی و تبیین شدند.

کنترل تعاملی، به عنوان یکی از نظام های کنترل، در بستر ارتباطات و تعامل طرفینی بروز می یابد. مدیران به منظور دستیابی به اطلاعات مناسب در راستای اعمال کنترل، از کنترل تعاملی استفاده می کنند. این پژوهش با هدف شناسایی سازوکارهای کنترل تعاملی در سیره امام علی(ع)، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به مطالعة سیرة مدیریتی ایشان می پردازد. پس از بررسی های انجام شده، دو دسته سازوکارهای رسمی و غیررسمی در نظام کنترل تعاملی ایشان طراحی شد. سازوکارهای رسمی کنترل تعاملی در سیرة ایشان، شامل اطلاع رسانی و شفاف سازی، کسب اطلاعات از مجاری رسمی، و ارائة بازخور می باشد. سازوکارهای غیررسمی کنترل تعاملی در سیرة ایشان، مواردی از قبیل امر به معروف و نهی از منکر، کسب اطلاعات از مجاری غیررسمی، و آموزش سرمایه های انسانی در خارج از تعاملات سازمانی را دربرمی گیرد. در نهایت، این نتیجه به دست آمد که امام علی(ع) برخی از سازوکارهای غیررسمی کنترل تعاملی را برای جبران نواقص کنترل رسمی در سازمان به کار می گرفت.