جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تثبيت دلائل النبوة، تألیف قاضى عبدالجبار، كتابى است كه در اثبات علائم نبوت پيامبر(ص) نگاشته شده است و با تحقیق عبدالکریم عثمان در بیروت به چاپ رسیده، بدون ترديد اثبات نبوت هر پيامبرى نيازمند دلائل قوى و مستحكمى است كه بتواند مردمان را اقناع كرده و به طاعت و فرمانبردارى از پيامبر وادارد. این کتاب از منابع مهم اهل سنت درباره قرامطه است و معلومات مهمی درباره اختلاف بین حکومت فاطمی و قرامطه احساء ارائه می‌دهد، و از آنجا که مؤلف خود شاهد این وقایع تاریخی بوده بوده، اثر وی از درجه اهمیت بالایی برخوردار است. در قرآن كريم از مجموعه‌اى از معجزات مادى و معنوى انبياء الهى كه در تثبيت نبوت خود از آن بهره برده‌اند، ياد شده و مهم‌ترين معجزۀ معنوى پيامبر(ص)، قرآن كريم معرفى شده است؛ معجزه‌اى كه ارتباطى سخت استوار با رسالت پيامبر(ص) دارد. دربارۀ حقيقت اعجاز قرآن ميان علماء اختلاف نظر وجود دارد: برخى ساختار لفظى خارق‌العاده قرآن و بلاغت آن را وجه اعجاز قرآن دانسته، برخى أخبار غيبى موجود در قرآن را دليل اعجاز آن معرفى كرده‌اند و برخى وجوهى ديگر براى آن برشمرده‌اند. كتاب حاضر به أخبار غيبى قرآن كريم به عنوان وجه اعجاز قرآن نظر دارد و در صدد اثبات نبوت پيامبر(ص) با استفاده از اخبار غيبى قرآن و أخبارى غيبى كه در سخنان خود رسول مكرم اسلام آمده، مى‌باشد. البته نویسنده به معجزات حسّى كه در قرآن و سنت وارد شده نيز اعتقاد دارد؛ ولى أخبار غيبى قرآن و سنت را از مهم‌ترين علائم صدق نبوت پيامبر خاتم معرفى مى‌كند. ناگفته نماند كه نویسنده به هنگام بحث از دلائل و نشانه‌هاى نبوت پيامبر، تنها به بيان دلائل اكتفاء نكرده، بلكه در موارد بسيارى به مباحثى كه به نظر وى ضرورى مى‌رسيده، و لو ارتباطى با موضوع مورد بحث نداشته باشد، مى‌پردازد. از اين‌رو مى‌توان نظرگاه مؤلف را نسبت به اديان آسمانى و غير آسمانى، فلسفه يونان، فلاسفۀ اسلامى، روش باطنى‌گرى و... شناخت. در اين كتاب به بيان معجزاتى؛ چون: إسراء و معراج، خبر دادن پيامبر از پيروزى مؤمنان عليرغم ضعف قواى ايشان، شقّ القمر، پيروزى فارسیان بر روميان، عجز جنّ و انس از آوردن؛ همانند قرآن، إخبار پيامبر از غلبه دين اسلام بر ساير اديان، آيات الهى كه در نبرد بدر آشكار شد، داستان مباهله، خبرهایى كه ايشان درباره يهود دادند و غيره پرداخته شده است. كتاب داراى دو جلد و شامل یک مقدمه، همراه با باب‌هاى متعددى مى‌باشد.