جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

توحید، اصل اول همه ی فِرَق و مذاهب اسلامی است. با این وجود، در جزئیات این اصل میان آنها اختلافات اساسی وجود دارد. از جمله ی مهمترین و بحث برانگیزترین شاخه‌های توحید، موضوع اسماء و صفات خداوند متعال است؛ چراکه تمام مراتب و مراحل معرفت دین و عمل به آن، بر معرفت ذات مقدس خداوند متفرع است و شناخت ذات الهی، تنها از طریق معرفت حقیقی اسماء و صفات او امکان‌پذیر می‌باشد. اینکه دلالت صفات و اسماء بر خدای متعال چگونه است‌، طرفداران هر دیدگاه، چه کسانی هستند و دلایل آنان چیست‌؟ پیامدها و لوازم هریک کدام است‌؟ و طُرق فهم صفات الهی و نسبت آن با صفات بشری، مهمترین مسائل این بحث است. در قرآن و روایات، برای خداوند صفاتی چون غضب، سخط‌ ، کراهت، بغض، مجیء، اتیان، وجه، یدین (دو دست)، عینین (دو چشم)، استوا، علوّ، رؤیت، نزول، فرح، ضحک، رِجل، قَدَم، کلام و صوت وارد شده است که در تعیین این اوصاف،کیفیت و چگونگی آنها بین دانشمندان جهان اسلام اختلاف وجود دارد. برخی در تفسیر این‌گونه صفات، توقف کرده‌ و عده‌ای معتقدند این صفات باید تأویل شوند. بعضی دیگر نیز به تبعیت از برخی اهل اثر و اصحاب حدیث، به ظاهر این صفات اکتفا کرده و همان را برای خداوند متصور شده‌اند، که به مشبّهه و مجسّمه معروف شده‌اند. آنان که به پیروی از احمد بن حنبل، ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب اصطلاح سلفیه را برای خویش برگزیده‌اند، در شناخت اسماء و صفات الهی، روش عقلی را بی‌اعتبار دانسته و فقط روش نقلی را مبنای معرفت خویش قرار داده‌، و در روش نقلی نیز، به معنای ظاهری و عامیانه این صفات بسنده کرده و آن‌ها را تأویل نمی‌کنند. در نتیجه، صفاتی زائد بر ذات را برای خدا اثبات کرده‌اند که این امر، با توحید صفاتی و به تبع آن، با توحید ذاتی به معنای بساطت ذات از هرگونه ترکیب، تعارض دارد. این گروه با تغییر وتصرف درمفهوم توحید، بسیاری از آموزه‌ها را نادرست می‌شمارند و با ممنوعیت تفکر در صفات الهی و انکار مجاز در قرآن،گرفتار تشبیه وتجسیم و رؤیت ظاهری خدای متعال در دنیا شده و با ادعای انتساب به سلفِ صالح، پیروان نظریه «اتحاد صفات با ذات» و همچنین قائلین به «جواز تأویل» را کافر قلمداد نموده و تأویل آیات و احادیث صفات را تحریف دانسته، مرتکبین آن را جنایتکار شمرده و مصیبت‌های وارده در جهان اسلام را متوجه اهل تأویل نموده‌اند. دراین تحقیق که با رویکردی تحلیلی و توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای صورت پذیرفته است، با این پیش فرض که عوامل و زمینه‌های پیدایش تکفیر و گسترش آن، جهل و جمود و ظاهرگرایی و تعطیل عقل و تفرقه و اختلافات مذهبی و فرقه‌ای و انگیزه‌های سیاسی و انحراف از صراط مستقیم به سمت افراط گرایی بوده است؛ ضمن نقد و بررسی مبانی اندیشه سلفیت و وهابیت، در مورد صفات خبری و تحقیق در انطباق و سازگاری آنها با قرآن کریم، به دست آمد که مهم‌ترین عامل نفوذ اندیشه‌های تشبیهی در میان مسلمانان، ورود خرافات یهودیان در قالب اسرائیلیات به جهان اسلام بوده و با تمرکز بر روایات امیرالمؤمنین(ع) درجهت ابطال تشبیه و تباین آفریدگار و آفریدگان ، و جمع این روایات و آن گاه مقایسه ی آنها با دیدگاه وهابیت، به عنوان نوآوری این تحقیق به این نتیجه رسیدیم که سلفیه و اشاعره در حالی صفات را قدیم و زائد بر ذات الهی می‌دانند که بر اثبات این نظریه، نه تنها هیچ آیه یا روایتی وجود ندارد،که به عکس، دلایل عقلی و نقلی فراوانی بر نفی زیادت و اثبات عینیت صفات نیز موجود است و از جانب متکلمان و حکما، برای اثبات نظریه عینیت صفات ازلی خداوند با ذات او، برهان‌های عقلی بسیاری اقامه شده است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که همه اسمای الهی ، صفات خداوند نیز محسوب می شوند؛ رابطه ای میان صفات مخلوق و خالق نیسـت و معنـا و مصـداق صـفات در ایـن دو متفاوت است. بنابراین با صفات بشـری نمـی توان به نحو معنا داری از صفات الهی سخن راند.با استناد به آیات قرآن کریم و سخنان امام علی (ع) در نهج البلاغه، نظریه عینیت صفات با ذات تبیین ؛ و نظریه ابن تیمیه در اندیشه رویت خداوند و اعتقاد او به جسمانیت و مکان مندی و استناد او به ظاهر نگری در صفات خداوند ، نفی می گردد.

این نوشتار، به مقایسه نظریّات دو فیلسوف بزرگ اسلامی و غربی، استاد مطهری و روسو درباره جبراجتماعی پرداخته، مسئله تحقیق این است که چه رابطه‌ای بین دیدگاه‌های استاد مطهری و روسو درباره جبر اجتماعی وجود دارد؟ هدف این جستار روشن کردن افتراقات و یا اشتراکات احتمالی موجود دردیدگاه‌های ایشان درخصوص جبر اجتماعی است. لذا این پژوهش به روش تحلیلی ـ توصیفی و با استفاده از مطالعه کتابخانه‌ای و بررسی آثار این دو فیلسوف، به بررسی ادلّه و مبانی آنان پرداخته و فرضیّه تحقیق این است که هرچند هر دو متفکّربه جبراجتماعی معتقدند، اما درمواجهه با جبراجتماعی، دیدگاه‌های کاملاً متفاوتی دارند. یافته‌های پژوهش، مبانی روسو را به صورت مثلّثی که قاعده آن اصالت جامعه است، نشان می‌دهد. درمقابل، مبانی استاد مطهری در نفی جبر اجتماعی، به صورت مخمّس بیان شده که اصل فطرت درآن نقش بنیادین و اساسی دارد.

انسان شناسی، با توجه به ابعاد مختلف آن، انسان را از جنبه های گوناگون(فلسفی، زیست شناسی، اجتماعی، فرهنگی و...) مورد مطالعه قرار می دهد؛ و درهر باب، اختلاف نظرهایی وجود دارد و معرکه آراء اندیشمندان ومکاتب مختلف شده است.ازاین رو، دراین پژوهش سعی می شود دیدگاه های انسان شناسی مکتب اومانیسم درکناردیدگاه های انسان شناسی اسلام گذاشته شود و با استفاده ازمنابع غنیّ اسلامی(قرآن و روایات) و کتب ومقالات مرتبط ؛ ودرصورت لزوم با استفاده ازمنابع خارجی(اعم ازکتب ومقالات)، یک تحقیق تطبیقی و مقایسه ای به عمل آید تا در سایه سار منابع وحیانی و غنیّ دین اسلام، انحراف اومانیسم (که برگرفته از فلسفه و تمدّن غرب است)، نمایانده شود وپدیده نوظهوری که به نام «اومانیسم اسلامی» خوانده می شود، مورد نقد وبرّرسی قرارگیرد. درتحقیق حاضربه مسئله مابعدالطّبیعه یا متافیزیک و نیزانسان کامل به عنوان دومشخّصه بارز انسان شناسی اسلام وتفاوتهای آن با مکتب اومانیسم اشاره می شود. هرمکتبی با توجه به جهان بینی خود، نگرش خاصّی به انسان دارد که چهارچوب های انسان شناسی وایدئولوژی آن مکتب را تشکیل می دهد. از این رو، آشنایی با ابعاد و ویژگی های انسان شناسی اسلام و مکتب اومانیسم و بیان تفاوت های بنیادین آن دو و شناخت مزیّت های انسان شناسی اسلام نسبت به انسان شناسی اومانیسم، اهداف کلّی این تحقیق را تشکیل می دهد و سؤالها و فرضیه های تحقیق نیز حول این اهداف کلّی سامان یافته است.

«سلفیه» اصطلاحی نوظهور در تاریخ اندیشة اسلامی است که گروهی از اهل حدیث و پیروان احمدبن حنبل، ابن‌تیمیه و محمدبن عبدالوهاب برای خویش برگزیده‌اند. آنان در روش شناخت، نقل‌گرا و در فهم نقل، ظاهرگرا هستند. عقل را شایستة فهم مسائل الهی ندانسته‌اند و رسالت آن را تنها فهم درست سخنان سلف می‌دانند. بر مبنای هستی‌شناسی سلفیه، خدا موجودی آسمانی و نشسته بر عرش در آسمان هفتم است. صفات خبری زاید بر ذات همچون «یَد»، «نَفْس» و «وجه» دارد و در قیامت به چشم سَر دیده خواهد شد. آنان در تبیین و تفسیر این گونه صفات الهی از حیث معناشناسی بر اساس اصل ظاهرگرایی در قرآن و سنت، و به تبعیت از برخی اهل اثر و اصحاب حدیث به معنای ظاهری و عامیانه این صفات بسنده کرده، آنان را تأویل نمی‌کنند. این گروه با تفسیر افراطی و متعصبانه‌ای که از توحید دارند، فقط خود را توحیدی می‌خوانند و سایر مسلمانان را مشرک و کافر قلمداد می‌کنند. امام علی(ع) تشبیه را رد کرده‌است و برای ردّ آن، ادله‌ای آورده‌است. امیر مؤمنان علی(ع) تنزیه مطلق را قبول ندارد و قائل به این است که خدا را در حدّی که خود خدا و پیامبران او معر فی کرده‌اند و بر اساس آیات و افعال او، می‌توان شناخت. در این مختصر مبانی سلفیه به خامه نقد کشیده شده‌است.

این پژوهش با به کارگیری شیوه اسنادی و بهره گیری از روش توصیفی – تحلیلی به بررسی مراحل گفتمان سازی قرآن در باب مبارزه با مفسده اقتصادی احتکار پرداخته است. از جمله ناهنجاری های اقتصادی که در قرآن به شدت نکوهش شده احتکار است که عبارتست از انبارکردن ارزاق و کالاهای مورد نیاز مردم به هدف کمبود کالا و افزایش قیمت. به طوری که یکی از مهمترین مفاسد اقتصادی را شکل می دهد که قرآن کریم برای اقتصاد جوامع معرفی نموده است و به شیوع و ترویج آن در جوامع هشدار داده که زمینه ی فروپاشی جوامع از طریق تضییع حقوق افراد و افزایش تورم را فراهم می کند. نتایج پژوهش نشان می دهد که به رغم جدید بودن طرح مسئله گفتمان سازی قرآن در جهت مبارزه با احتکار، با توجه به اهمیتی که اقتصاد در جوامع بشری دارد و تمام جوانب بشری را تحت شعاع قرار می دهد و قوام جامعه به اقتصاد آن است و بروز مفسده ی احتکار چه پیامدهایی خواهد داشت به این مهم پرداخته شده است. گفتمان سازی، طراحی مطلوبیت های اقتصادی تشخیص داده شده بنا بر آموزه های قرآن است تا ارزش ها و هنجارهای قرآنی در جامعه حفظ شود و یک اندیشه دینی به ادبیات رایج جامعه و زندگی مردم تبدیل شود. به این منظور، گفتمان سازی قرآن برای مبارزه با مفسده احتکار به روش تدریجی است که ابتدا با شناخت و معرفی جامعه آغاز شده و سپس با تبلیغ و الگوسازی ارزش ها و فرهنگ سازی و تبیین پیامدها به گفتمان سازی پرداخته است.

امروزه طرح مباحث دانش مدیریت در محیط‌های علمی و آکادمیک، چالش‌های خاص خودش را دارد؛ برای مثال تبیین مفهوم شایسته‌سالاری در حوزه انتخاب مدیر سازمان و نیل به موفقیت سازمان، محل طرح بحث‌ها و دیدگاه‌های مختلفی گشته است. هدف این پژوهش، ارائه یک فراترکیب از مصادیق و مضامین اصلی مدیریت اسلامی از دیدگاه نهج­البلاغه با تحلیل نظام شایسته‌سالاری آن بر اساس مطالعات صورت گرفته است. بر همین مبنا، مطالعه حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و رویکرد پژوهش کیفی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تحقیقات انجام شده در حوزۀ مدیریت اسلامی از دیدگاه نهج‌البلاغه است که مجموعاً190 مقاله انتخاب شده و موردبررسی قرار گرفت و با توجه به ملاک­های پژوهش، تعداد 21 مقاله به‌صورت هدفمند گزینش گردیده و مورد تحلیل واقع شد. توجه عمیق به مبانی و تئوری‌های مدیریت غربی و آموزه‌های نهج‌البلاغه به‌عنوان نقطه قوت و چگونگی انطباق مدل‌های موفق مدیریت غربی با معیارهای نهج‌البلاغه و فراتر از آن دلایل عدم تحقق مدیریت شایسته‌سالار علوی در جامعه و فقدان ارائه پیشنهادهای علمی و عینی به‌عنوان نقاط چالش‌برانگیز، ازجمله مهم‌ترین نقاط ضعف این مقالات می‌باشد. یافته­های مقاله نشان می‌دهد مدیریت اسلامی علوی از حیث ملاک‌های بینشی12مصداق و به لحاظ ملاک‌های منشی24و از لحاظ کنشی 22مصداق را در خود جای داده است که حاکی از سازواری برخی از ملاک‌ها با مبانی مدیریت غربی و ناسازوارگی برخی دیگر از این ملاک‌ها می‌باشد.