جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

علم درایه الحدیث متکفل بیان انواع حدیث با هدف جداسازی حدیث سره از ناسره می باشد. نگاهی به منابع درایه الحدیث بیانگر آن است که این علم اولا" سابقه ای دیرینه در حوزه علم الحدیث فریقین دارد ثانیا" رویکرد امامیه به آن باشکل فعلی بسیار دیرتر از اهل سنت بوده و از قرن هفتم به بعد اتفاق افتاده است. همین امر نیز باعث ایجاد سوالات و شبهاتی در اذهان شده است. اینکه آیا امامیه قبل از این تاریخ فاقد ملاکهای نقد حدیث بوده اند و اگر ملاکهایی داشته اند چرا از آنها عدول کرده اند؟ آیا شباهت زیاد رویکرد جدید امامیه شبهه تقلید آنان از اهل سنت را تقویت نمی کند؟ این تحقیق ضمن بررسی مقایسه ای و تحلیل محتوای منابع درایی فریقین و کشف مواضع تحقیق و ابتکار علمای امامیه سوالات و شبهات فوق را پاسخ داده و استقلال علمی آنان را اثبات می نماید.