جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در فلسفه‌هاي سياسي متأثر از اديان توحيدي، اتحاد غير از جنبه اجتماعي ـ سياسي، از صبغه ديني نيز برخوردار است. واکاوي امکان اتحاد جامعه در فلسفه سياسي اسلامي و دلايل آن، مسئله پژوهش پيش‌روست. هدف اين پژوهش نيز اثبات امکان اتحاد در جامعه اسلامي از ديدگاه فلسفه سياسي اسلامي است. خاستگاه اتحاد در انديشه سياسي اسلام، توحيد است. ازاين‌رو، يکتاپرستان از اتحادي حقيقي برخوردارند. از ويژگي‌هاي مسئله اتحاد در فلسفه سياسي اسلامي، اولويت داشتن محبت در ميان عوامل ايجاد اتحاد، حتي بر عدالت است. امکان نظري و عملي اتحاد در فلسفه سياسي اسلامي مورد اتفاق انديشمندان است. بحث از آثار اتحاد و موانع آن در منابع فلسفه سياسي اسلامي از دلايل امکان وقوعي اتحاد از نگاه حکيمان مسلمان است. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي انجام گرفته است.

انديشنمدان در ترسيم نظام سياسي و محتواي آن، همواره به سه مسئله مي‌پردازند: الف) توصيف ساختار موجود؛ ب) تحليل ساختار و انگاره‌هاي مطلوب؛ ج) شيوه گذار از وضعيت موجود به وضعيت مطلوب. اين نوشتار درپي آن است که به بررسي ساختار سياسي مطلوب و انگاره‌هاي آن از ديدگاه فلسفه سياسي استاد مطهري بپردازد. اساسي‌ترين عناصر محتوايي اين پژوهش عبارتند از: شرط علم، عدالت و مديريت براي رهبر؛ محوريت دغدغه دين براي حکومت؛ هدفمندي حاکميت؛ ظلم‌ستيزي؛ تأمين امنيت معنوي و مادي؛ مردم‌سالاري ديني؛ کارآمدي و زمينه‌سازي براي رشد و پيشرفت؛ و محوريت دين اسلام در سيستم قانون‌گذاري. پرهيز از شيوه‌هاي استبدادي، نفي اشراف‌سالاري، نفي موروثي کردن قدرت، ارج‌نهادن به آراي عمومي، بهره‌گيري از ديدگاه‌هاي مردم و حفظ کرامت انسان‌ها، مهم‌ترين مؤلفه‌ها در حوزه ساختار سياسي است. اين پژوهش با روش توصيفي، تحليلي و استنباطي تهيه و نگارش شده است.