جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تحقیق پیش رو پژوهشی پیرامون آیاتی است که به امیرالمومنین علی بن أبی طالب علیه الصلاه و السلام تأویل شده اند. روش کار به این صورت است که در میان آیات قرآن کریم جستجوی نسبتا کاملی صورت گرفته و آن دسته از آیاتی که به طور مشترک هر دو «تفسیر نور الثقلین» و «الدرالمنثور فی تفسیر المأثور» به حضرت علی علیه السلام یا اهل بیت علیهم السلام تأویل کرده اند جمع آوری شده است و سپس مفاهیم موجود در روایات به صورت تطبیقی بررسی گردیده اند. به طور کلی در این مطالعه و تحقیق مجموعه ای از صفات و مناقب و ویژگی های خاص منسوب به حضرت به دست آمد که از جمله آنها به این موارد می توان اشاره کرد: «مومن حقیقی، صالح المومنین، صادقین، تصدیق کننده پیامبر (ص)، شاهد، هدایت کننده ، راسخ در علم، معنای باطنی رحمت خداوند، امام حق، نصرت دهنده و یاری کننده پیامبر صلّی الله علیه و آله وسلم، معیار شناخت ایمان و نفاق، همچنین مفهوم «ذوی القربی» و آیه تطهیر و آیه ی صلوات، برای اهل بیت علیهم السلام نازل شده است. گفتنی است آیات شاخصی چون آیه ی اکمال و آیه ی دادن زکات در حال رکوعکه شأن نزولشان حضرت علی علیه السلام هستندنیز ازجمله آیاتی است که در این رساله مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین حدیث معروف و متواتر غدیر از جمله مواردی است که به واسطه آیه اکمال در میان روایات تکرار شده است. نتیجه اینکه با تدبّر و تأمل در مطالب به دست آمده می توان دریافت هر دو مذهب مسلمان به استناد کتب معتبر تفسیری و روائیشان حضرت امیرالمومنین علی بن أبی طالب علیه السلام را به عنوان یک «رهبر الهی» قبول داشته و تأیید می کنند، چراکه بر اساس قرآن و حدیث تمام صفات و ویژگی هایی را که یک رهبرِ جامعه ی اسلامی باید دارا باشد، برای حضرت قائل هستند.