جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

گفتمان هنرهای خلاق تعاملی، سبب تغییر رویکرد مفهوم مخاطب هنری از نظاره­گری بی­کنش و منفعل به آفریننده­ای تعامل­گر و پویا بوده است که از منظر فلسفۀ پست­مدرن نگاهی قابل تأمل به انسان، بشمار می­آید. افادات ژیل دلوز به فلسفه، از جسمانی­ترین رویکرد­ها به حیات انسان است که با نکته­پردازی­های خلاقانۀ وی می­تواند ابزار تحلیلی کارآمدی برای بررسی نقش و شناخت واکنش­های انسانی بشمار رود. اصطلاحاتی از قبیل صیرورت، ریزوم و بدن بدون اندام در شناخت رفتارهای انسانی که از سوی دلوز مطرح شده می­توانند در تحلیل رفتارهای مخاطب بکار روند. در این مقاله به این پرسش­ها پرداخته­ایم که آیا هنر تعاملی می­تواند ترجمان هنری صیرورت باشد و این­که انتخاب­های پیش­روی مخاطب چگونه با تعاریف بدن بدون اندام و ریزوم مرتبط می­شوند. در شیوۀ پژوهش، اطلاعات مورد نیاز از منابع کتابخانه­ای و دیجیتال استخراج و سپس با به کارگیری این مستندات، جایگاه مخاطب به روش تحلیلی- توصیفی با رویکرد دلوزی تشریح شده­اند. در نهایت به این نتیجه نزدیک شده­ایم که بنابر تعریف بدن بدون اندام، مخاطب هنر تعاملی با مجموعه­ای از بالقوگی­های منحصر به فرد روبه­رو است که انتخاب از میان آن­ها، روند شکل­گیری اثر هنری را به شیوه­ای بی­قاعده و ریزوم­گونه هدایت می­کند که این اثر در طی مسیر و در لحظه به ظهور می­رسد و همواره میان قوه و فعلیت قرار دارد و در نهایت این تعریف با عبارت فلسفی صیرورت از دیدگاه دلوز، همسان است.

«نخل‌گردانی» وجهی از تاریخ دینی شیعیان را بیان می‌کند و صورت نمایشی اعتقادات مردم ایران، از رخدادی واقعی ـ تاریخی در حوزه حیات مرگ قدیسان دین است. بررسی­ها در پژوهش حاضر، نشان می‌دهد که اگرچه آیین نخل‌گردانی ظاهراً در اجرای مشارکتی خویش، مفهوم مرگ را به نمایش می­گذارد، در تفسیر معنایی­اش، نوعی مناسک گذار برای بازتولد محسوب می‌شود. چنان‌که هر ساله با به نمایش گذاردن نخل و پویا نمودن رویکردهای مذهبی اثر، در عین‌حال که بستری جمعی را برای مناسک اجتماعی مرگ فراهم می­سازد، گریز از میرایی و میل به جاودانگی را در تجربه تاریخی عاشورا ارائه می‌دهد. این امر، با مهیا نمودن الگو و زمینه­ای صورت می­گیرد که در آن پیام­ هنرمند (به عنوان نشانه‌هایی نمادین) با قرارگیری در ظرفی کارکردی ـ آیینی، بی­هیچ تفسیر و واسطه­ای برای مردم فهم­پذیر ‌می­گردد و آنان با حضور در فضای دایره­ای تکیه، در مسیر این اجرا و با رمزگشایی اثر، ارزش­ها و باورهای دینی را دریافته، تولد درونی مجددی می‌یابند.

چکیدههنر در فلسفه پست مدرن دارای جایگاه ارزشمندی است. عکاسی، هنری است که در دوران پست مدرن توانست جایگاه خویش را در هنر بیابد.پژوهش حاضر با هدف بررسی افکار نیچه و تطبیق این افکار با ویژگی های هنر عکاسی پست مدرن به انجام رسیده است. و نیز اینکه آیا می توان گفت آنچه در هنر بیان می شود، بیان فلسفی آن چیزی می باشد که در ذهن فیلسوف آن دوران است، آیا هنر عکاسی پست مدرن با تمامی پیچیدگی ها و تعریف گریزی ها، می تواند نمودی از آرا و افکار نیچه باشد؟ بنظر می رسد فلسفه پست مدرن وامدار نظریات نیچه، فیلسوف دوران مدرن می باشد. نیچه هنر را تنها راه مقابله با نیهیلیسم بوجودآمده از مدرنیسم می داند و در نظرگاه وی، هنرمند چون پیامبری می باشد که راهبری مردم در دستان اوست.در این پژوهش برای یافتن افکار نیچه در باب هنر و ویژگی های هنر عکاسی پست مدرن و نیز برای نمونه تصویرهای مورد بررسی از روش کتابخانه ای - اسنادی بهره گرفته شده است. در انتها به بررسی آثار 3 عکاس پست مدرن سیندی شرمن، باربارا کروگر و ریچارد پرینس پرداخته ایم و با مقایسه ی ویژگی های هنر آنان با نظرات نیچه، به جدولی تطبیقی رسیده ایم.و در آخر می توان این نتیجه را گرفت که نظریات نیچه شاید نه به صورت قطعی و مطلق، شبیه و مانند آن چیزی است که در هنر عکاسی پست مدرن مشاهده می شود، اما اصل و اساس این هنر، بسیار متاثر و برگرفته از دیدگاه این فیلسوف بوده است.

نمادهای دینی آیینی، بخشی از فرهنگ مشترک مردم هستند و در حالی که نمی توان از آفریننده ای یگانه و خالقی مشخص در ساختن آنها نام برد، می توان از نوعی تعامل و همکاری مشترک میان آفرینندگان و مخاطبان در خلق و پیدایش این آثار از جمله نخل ماتم در بستر آیین نخلگردانی سخن گفت.نتایج تحقیق بیانگر آنست که: نخل ماتم با داشتن ریشه در فرهنگ کهن ایرانی و جلا یافتن در کالبد مذهبی مردم شیعی ایران، از ویژگی های زیبایی شناسانه و نشانه های نمادینی برخوردار است، که خالق اثر، هماهنگ با ذهنیت رمزگرا و حماسه پذیر جامعه، ایده ساخت اثر و اجرای نمادین ادواری را از بطن جهان بینی شیعی برداشت نموده، تا در تعامل مخاطبان و عامه مردم نقش و نفوذ داشته باشد. لذا نخل ماتم طی فرآیند تاثیر و تاثر با مخاطبان کثیر و مردمی، دربردارنده ارزش های نمادینی گشته که با درآمیختن رویکردهای مذهبی، به نوعی مناسک اجتماعی مرگ، گریز از میرایی و میل به جاودانگی را در خود دارد.پژوهش حاضر که از نوع توصیفی، با تجزیه بصری زیبایی شناسانه و تحلیل کیفی جامعه شناسانه است، با روش گردآوری داده ها از طریق اسنادی، کتابخانه ای و مشاهده ای صورت گرفته است.اهداف:1. شناخت حوزه کاری هنرمند ( الهام، آرایش و نظم اثر، شکل دادن به اثر ) و پیوندهایی که مخاطب در رابطه با اثر برقرار می کند.2. تبیین نقش هنرمند و مخاطب در به نمایش گذاشتن اثر ( نخل ماتم ) سوالات مقاله:1. شکل گیری نخل ماتم تا چه حد به موقعیت ذهنی هنرمند و مخاطب و تاثیر و تاثرات آن ها برمی گردد؟2. پیوندهایی که مخاطب در رابطه با اثر برقرار می کند، چیست؟