جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در سال ۵۷۹ه‍/۱۱۸۴م. در شهر گرگانج (خوارزم) نوشته شده است. فخررازی این کتاب را پس از المباحث المشرقیة و نهایة العقول نوشته است. تقریباً به اندازه‌ی نصف المباحث المشرقیة حجم دارد ولی گستردگی موضوعی بیش‌تری دارد و از علم منطق نیز به طور مبسوطی بحث کرده است. فخررازی برخلاف ابن‌سینا، از آثار ارسطو یه عنوان الگوی تبویب فلسفه استفاده نکرده است و ساختار بحثی خودش را طرح نموده است. در آخر هر بحثی معمولاً یک نتیجه‌ی انتقادی می‌گیرد (کاری که در المباحث المشرقیة نکرده است) چنان‌که اسمش نشان می‌دهد، این کتاب خلاصه‌ی آراء و مباحث رازی در منطق و فلسفه است. نجم الدین کاتبی شرحی بر این کتاب نوشته است به نام المنصص. نجم الدین یحیی اللبودی نیز کتاب را تلخیص نموده است. پدر وی شمس الدین اللبودی نیز آن را شرح نموده است. اثیرالدین ابهری حواشی‌ای بر کتاب دارد.