جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: دو مقاله در مورد فایده گرایی، نوشته شده از دیدگاه های مخالف، توسط جی جی سی اسمارت و برنارد ویلیامز. در بخش اول کتاب پروفسور اسمارت از نسخه مدرن و پیچیده ای از سودگرایی کلاسیک حمایت می کند. او می‌کوشد تا توضیحی منسجم و قانع‌کننده از این دکترین ارائه دهد که درستی و نادرستی اعمال را صرفاً بر اساس پیامدهای آنها و به‌ویژه پیامدهای آن برای مجموع سعادت انسان تعیین می‌کند. این نسخه تجدید نظر شده مقاله معروف پروفسور اسمارت «طرح کلی یک سیستم اخلاق سودمندی» است که برای اولین بار در سال 1961 منتشر شد، اما مدتها دست نیافتنی بود. در بخش دوم، برنارد ویلیامز نقدی پایدار و شدید از مفروضات، استدلال‌ها و آرمان‌های سودگرایانه ارائه می‌کند. او نظریه کنش را ناکافی می‌داند، و استدلال می‌کند که فایده‌گرایی نمی‌تواند در سطحی جدی با مشکلات واقعی فلسفه اخلاقی و سیاسی درگیر شود، و نمی‌تواند مفاهیمی مانند صداقت، یا حتی خود خوشبختی انسان را معنا کند. هر دو نویسنده در مورد اهمیت فایده گرایی توافق دارند: این نظریه به تعدادی از مناقشات فلسفی مختلف می پردازد و گزارشی سیستماتیک از مسائل اخلاقی اخلاقی را با یک موضع اخلاقی متمایز و ماهوی ترکیب می کند. بنابراین، فلسفه است، یا شامل فلسفه در هر دو معنای سنتی و محدودتر، حرفه ای کلمه، و یک موضوع کلیدی (اغلب اولین مبحث) در دوره های مقدماتی فلسفه است. این کتاب همچنین باید مورد توجه اقتصاددانان رفاه، دانشمندان علوم سیاسی و نظریه پردازان تصمیم باشد.

ترجمه ماشینی : این مقدمه خوبی برای بسیاری از استدلال های اصلی در مورد خداباوری و الحاد است. اسمارت و هالدن موفق می شوند بیشتر موضوعات اصلی را پوشش دهند و در عین حال مشارکت های اصلی را در بحث داشته باشند. این کتاب به‌ویژه برای توضیح واضح مسائل پیرامون بحث «تنظیم دقیق» که به‌عنوان مثال ریچارد سوینبرن به آن اشاره می‌شود، مفید است. همانطور که آنها در مقدمه اشاره کردند، نه اسمارت و نه هالدان دقیقاً در فلسفه دین متخصص نیستند - هر دو به ویژه برای کمک به فلسفه ذهن به خوبی شناخته شده اند - و این روی رویکرد کلی کتاب تأثیر می گذارد. اسمارت با دفاع از فیزیکالیسم (این دیدگاه که فقط اشیایی وجود دارند که وجود آنها توسط تئوری فیزیکی لازم است) شروع می‌کند، با این استدلال که این موضع را باید بر مبنای روش‌شناختی پذیرفت که با نتایج علم مدرن سازگاری بیشتری دارد. اسمارت همچنین به استدلال‌های مختلف خداباوری پاسخ می‌دهد و از نسخه‌ای از اعتراض «مشکل شر» به خداباوری دفاع می‌کند. هالدان این را با یک سری استدلال‌ها علیه تقلیل‌گرایی ماتریالیستی دنبال می‌کند و شکست تقلیل‌گرایی را مستلزم نوعی طرح و خداباوری می‌داند. هالدن همچنین از نسخه‌های استدلال کیهان‌شناختی ("علت اول") دفاع می‌کند و تلاش می‌کند برای مشکل شر راه‌حلی پیدا کند. اسمارت سپس به طور خلاصه به Haldane و Haldane به Smart پاسخ می دهد. از نظر اسمارت، الحاد بخشی از تعهد کلی به فیزیکالیسم است، در حالی که به نظر می رسد هالدان به دفاع از یک ضد تقلیل گرایی عمومی (مثلاً با توجه به غرض ورزی) کمتر از دفاع از خداباوری به طور خاص علاقه مند نیست. این کتاب زمینه های زیادی را پوشش می دهد و منبع زیادی برای تفکر ارائه می دهد. نقطه ضعف این موضوع این است که بحث در مورد مسائل خاص، گاهی اوقات طرح‌دارتر از آن چیزی است که کسی می‌خواهد. شاید تمرکز بیشتر کتاب بر روی جنبه ای از بحث که مسائل تقلیل گرایی در مقابل ضد تقلیل گرایی را مطرح می کند مؤثرتر بود. همچنین ای کاش کتاب به گونه‌ای سازماندهی می‌شد تا پاسخی گسترده‌تر از سوی اسمارت به استدلال‌های ضد تقلیل‌گرایی هالدان تشویق شود. اصول روش‌شناختی اسمارت ممکن است پیش‌فرضی علیه خداباوری ایجاد کند، اما مطمئناً این پیش‌فرض انکارناپذیر است، و سهم هالدان تلاشی برای شکست دقیقاً این پیش‌فرض است.