جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

خداوند که حاکم مطلق هستی و مدبر امور عالم است، اراده فرموده تا بر تن موجودی به نام انسان ردای خلیفةاللهی پوشانده و او را جانشین خود در زمین قرار دهد؛ اما از آنجا که گل ایم هستی را همواره خارهای وسوسه و گناه تهدید می کرد، به پیمانی که از روز ازل با خدای خویش بسته بود وفادار نماند و پا را از دایره تعبد و بندگی خدا فراتر نهاده و به ظغیان و سرکشی در زمین پرداخت. او با خارج شدن از مسیر حق و سرپیچی از اوامر الهی و تعالیم انبیاء او ، بندگان خدا را به استضعاف کشیده و راه خدا را بر آنها سد نمد. اما بر اساس استوار بودن نظام خلقت به عدل، خداوند وعده فرمود تا همه کسانی را که به نحوی مورد ستم و استضعاف واقع شده اند مورد لطف و عنایت خود قرار داده و وارثان و پیشوایان زمین گرداند. اما تحقق این وعده را به زمانی واگذار نموده که مستضعفین در برابر زورگویان و ستمگران قیام نموده و از استعدادها و نیروهای بالفعل خود در جهت گسستن زنجیرهای اسارت فکری استفاده نمایند....