جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: سخنرانی در 16 مه 1944 در موسسه چهارم مطالعات کتاب مقدس و پس از کتاب مقدس ارائه می شود. نحوه مطالعه فلسفه قرون وسطی لئو استراوس "چگونه فلسفه قرون وسطی را مطالعه کنیم" در تایپ‌نویس اصلی پروفسور اشتراوس با اضافات، اصلاحات و تغییراتی که با مداد دست خود او اضافه شده بود، در دسترس ویراستاران قرار گرفت. ما از هاینریش و ویبکه مایر برای سخاوتمندانه ترین کمک آنها در رمزگشایی دست خط پروفسور اشتراوس و هیلل فرادکین برای کمک در مورد کلمات عبری و عربی سپاسگزاریم. چند تغییر جزئی توسط ویراستاران در املا و نقطه گذاری ذکر نشده است. ما این سوال را مطرح می کنیم که چگونه فلسفه قرون وسطی را مطالعه کنیم. ما نمی‌توانیم این سؤال را بدون گفتن چیزی در مورد چگونگی مطالعه فلسفه قبلی به طور کلی و در واقع در مورد چگونگی مطالعه تاریخ فکری* به طور کلی مورد بحث قرار دهیم. به یک معنا، پاسخ به سوال ما بدیهی است. همه اعتراف می کنند که اگر اصلاً باید فلسفه قرون وسطی را مطالعه کنیم، باید آن را تا حد امکان دقیق و هوشمندانه مطالعه کنیم. دقیقاً تا آنجا که ممکن است: ما مجاز نیستیم جزئیاتی را هر چند جزئی که شایسته مشاهده دقیق ما نیست در نظر بگیریم. تا حد امکان هوشمندانه: در مطالعه دقیق همه جزئیات، هرگز نباید کل را از دست بدهیم. ما هرگز نباید برای لحظه ای از چوب درختان چشم پوشی کنیم. اما اینها چیزهای پیش پا افتاده ای هستند، اگرچه باید اضافه کنیم که آنها فقط در صورت بیان کلیات بی اهمیت هستند و اگر در حین انجام کار واقعی به آنها توجه شود دیگر بی اهمیت نیستند: وسوسه گم کردن خود در جزئیات کنجکاو و ناشناخته. از یک طرف و از طرف دیگر سخاوتمند بودن در مورد جزئیات، همیشه با ما هستند. وقتی می گوییم درک ما از فلسفه قرون وسطی باید درک تاریخی باشد، به موضوع بحث برانگیزتری دست می زنیم. اغلب مردم گزارشی از گذشته را رد می کنند، نه صرفاً به عنوان غیر دقیق یا غیر هوشمند، بلکه به عنوان غیر تاریخی. منظورشان از آن چیست؟ منظور آنها از آن چیست؟» طبق گفته‌ای از کانت، می‌توان فیلسوف را بهتر از خود فهمید. حال، چنین فهمی ممکن است بیشترین امتیاز را داشته باشد. اما واضح است که درک تاریخی نیست. اگر تا آنجا پیش برود که ادعا می‌کند (درک واقعی، به طور مثبت غیر تاریخی است. [بارزترین نمونه از این تفسیر غیر تاریخی که در زمینه مطالعه فلسفه قرون وسطی یهود داریم، مقاله هرمان کوهن درباره میمونیدس است. کوهن مدام به اظهارات میمونید اشاره می کند نه به

ترجمه ماشینی: لئو اشتراوس به طور گسترده به عنوان یکی از برجسته ترین مفسران Maimonides شناخته می شود. مطالعات او درباره فیلسوف یهودی قرون وسطایی به کشف مجدد باطنی گرایی انجامید و این احساس را عمیق تر کرد که تنش بین عقل و وحی در اندیشه سیاسی مدرن مرکزی است. نوشته های او در طول قرن بیستم عمدتاً مسئول بازگرداندن میمونیدس به عنوان یک متفکر فلسفی درجه اول بود. با این حال، برای درک میزان مشارکت اشتراوس در بورسیه تحصیلی میمونید، به طور سنتی باید به دنبال مقالاتی بود که او به طور جداگانه منتشر کرده بود که تقریباً پنجاه سال را در بر می گرفت. کنت هارت گرین با لئو اشتراوس در مورد میمونیدها، برای اولین بار مجموعه ای جامع و مشروح از نوشته های اشتراوس در مورد میمونیدها را ارائه می دهد که شامل شانزده مقاله است که سه تای آنها برای اولین بار به زبان انگلیسی ظاهر می شوند. گرین همچنین ترجمه های دقیقی از مطالبی ارائه کرده است که در اصل به زبان های عبری، عربی، لاتین، آلمانی و فرانسوی نقل شده است. یک مقدمه آموزنده نوشت که مشارکت های اصلی موجود در هر مقاله را برجسته می کرد. و ارجاع به نسخه های چاپ نشده را کاملاً به روز کرد. نتیجه به نسخه استاندارد نوشته های اشتراوس در مورد میمونید تبدیل خواهد شد.

فلسفه‌ سیاسی‌ باید از اندیشه سیاسی به طور کلی متمایز شود.در زمان ما، هر دو بکرات همسان تلقی‌ شده‌اند.برخی تا آنجا پیـش رفـته‌اند که عنوان فلسفه را پسـت مـی‌شمارند و در باره فیلسوفان به عنوان«دغل‌ بازان‌ مبتذل»صحبت می‌کنند.منظور ما از اندیشه سیاسی تعمق در باره آراء سیاسی یا ارائه تفسیری از آنهاست؛و منظور از فکر سیاسی هر«خیال، مفهوم، نوع، یا هر امر سیاسی بارز دیگری است کـه‌ در مـوقع تفکّر در باره آن، ذهن به خدمت گرفته می‌شود»و به اصول اساسی سیاسی می‌پردازد.