جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه زعامت دینی و حکومتی از دیدگاه وهابیت است. تحقیق حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای انجام یافته و مباحث آن در پنج فصل تنظیم شده است: درفصل نخست فضای سیاسی - اجتماعی جزیره العرب قبل از پیدایش وهابیت بررسی می شود. فصل دوم ببه ظهور محمد بن عبدالوهاب و فصل سوم به تطور وهابیت از هنگام استقرار ابن عبدالوهاب در " درعیه" تا سال‎۱۹۰۲ م می پردازد. درفصل چهارم حکومت عبدالعزیز بن عبدالرحمن و بالاخره در فصل پنجم حکومت پس از عبدالعزیز مورد بررسی قرار می گیرد. یافته های تحقیق نشان می دهد که موسس وهابیت محمد بن عبدالوهاب همیشه از جایگاه بالایی در حکومت سعودیان برخوردار بوده است. او درسالهای اولین هم پیمانی با آل سعود تنها یک عالم دینی، معلم و مفتی نبود بلکه اموری چون آرایش نیروها و رسیدگی به امور داخلی و خارجی را نیز بر عهده داشت. وی بادیگر عالمان دینی درسراسر جزیره العرب مکاتبه داشت و آنان را به وهابیت و پیروی از امیر" درعیه" فرامی خواند. او درتاسیس و اداره دولت و حکومت وهابیان نقش بارزی داشت. تبلیغات و تعلیمات او بود که وهابیان را منضبط ساخت. فرزندان شیخ محمد بن عبدالوهاب که در طول تاریخ همیشه در صف علمای مذهبی جای گرفته بودند بعدها در میان دیگر علما از امیت و اعتبار دیگری برخوردار شدند. البته این اهتمام به ایشان نیز بدون پیشینه های قبلی نبود چه اینان عموما" آن کسانی بودند که دست یاری به خاندان سعودی می دادند و از مساعدت ایشان کوتاهی نمی ورزیدند. همین امر باعث شده بود تا سرنوشت هرکدام از این دو گروه به سرنوشت دیگری گره خورده و ارتباطی ناگسستنی یابد.