جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اگرچه فروید طراح این نظریه که می‌گوید "خداوند ساخته و پرداخته ذهن بشر است" نیست (چراکه پیش از او نیز این دیدگاه مطرح بوده است)، اما او بانی تقریر روان‌کاوانه این مطلب است. او با تکیه بر یافته‌های روان‌کاوانه خود، الحاد روان‌شناختی را پایه‌گذاری نموده و خاطرنشان می‌کند که خداوند حاصل توهم کودکانه بشر است. انسان همواره به امنیت نیاز دارد. وقتی کودک است این نیاز از طریق پدر تأمین می‌گردد، اما وقتی بزرگ می‌شود در یک فرایند روان‌شناختی از طریق جایگزین‌سازی پدر با خدا این کار انجام می‌گیرد. فروید تلاش می‌کند این مطلب را با پیاده‌سازی یافته‌های روان‌کاوانه خود در مورد جوامع ابتدایی و سپس ادیان توحیدی به اثبات برساند. فروید بدین‌منظور از زیرساخت‌هایی مانند جهان‌بینی علمی، داروینیزم و فیزیکالیزم نیز بهره برده است. در این نوشتار ـ که به شیوه تحلیلی ـ توصیفی نگاشته شده ـ نشان داده‌ایم که هم مبانی دیدگاه فروید و هم اصل دیدگاه او با ضعف‌ها و چالش‌های مهمی روبه‌رو است. از چالش‌های مهمی که دیدگاه او با آن روبه‌روست این است که وی به‌رغم آنکه در بحث مبانی علم‌گراست و شیوه علمی را تنها شیوه صحیح رسیدن به حقیقت معرفی می‌کند، اما وقتی دیدگاه خود را مطرح می‌کند گویا از این شیوه غفلت می‌کند. دیدگاه او شرایط یک دیدگاه علمی را نیز ندارد؛ چراکه از شرایط دیدگاه علمی آزمون‌پذیری است که دیدگاه وی فاقد آن است. افزون بر این، بر فرض که دیدگاه او صحیح هم باشد، این دیدگاه مستلزم نفی خدا نیست.

وحی قرآنی به جهت آنکه اساس و زیر بنای معرفت دینی و تعالیم اسلامی می‏باشد، مبدأ فاعلی آن از اهمیت والایی برخوردار است؛ زیرا اگر الهی بودن آن مورد شک و تردید قرار گیرد، معرفت‌بخشی آن زیر سؤال خواهد رفت. برخی نواندیشان، الهی بودن وحی قرآنی را به چالش کشانده و قائل به بشری بودن وحی قرآنی شده‏اند. برای باسابقه جلوه دادن دیدگاه خود فاعل بشری داشتن را به برخی از متکلمان سنتی نیزنسبت داده‏اند. از این رو ضروری است که فاعلی وحی قرآنی از دیدگاه متکلمان سنتی و آراء جدید با تکیه به منابع دینی بررسی گردد. این نوشتار با روش تحلیلی، توصیفی و تطبیقی در صدد بررسی دیدگاه‏های متکلمان اسلامی ـ که تفسیر سنتی از وحی دارند ـ و آراء جدید با اتکا به منابع دینی است که آیا از متکلمان سنتی کسی قائل به بشری بودن وحی قرآنی هستند؟ بعد از بررسی دیدگاه‏ها به این نتایج رسیده است که متکلمان سنتی بر الهی بودن وحی قرآنی اتفاق دارند. آیات و روایات نیز بر آن دلالت دارند و بشری بودن وحی قرآنی با منابع دینی سازگاری ندارد.

ازآنجاکه خواستن هر چیز، لزوماً به معنای توجه به جمیع لوازم آن و وجود آن ها نیست، لذا در مطالعه بروز گرایشات انحرافی نیز باید توجه کرد که تا چه اندازه داعیان این گرایش ها، توجیهات نظری خود را سامان داده اند. وقتی انحراف و بدعت نسبت به دین اتفاق می افتد، موضوع بسیار پیچیده تر می گردد و کذب مدعای مدعیان آشکارتر و ضعف ایشان عیان تر می شود. پذیرش اصل خاتمیت از سوی حسینعلی بهاء، از یک سو، و نفی آن از سوی عباس افندی و دیگران، از سوی دیگر، همراه با انشقاق و شکاف درونی و طرح دو شریعت، یکی به نام «بیان» و دیگری به نام «اقدس»، گویاترین دلیل بر انحرافی بودن مسلک باب و بهاء می باشد که در این مقاله شرح داده شده است.

«الهیات سلبی» به مثابه نظریه‌ای مهم و پرطرفدار در ادیان ابراهیمی، بر مؤلفه سلبی‌گروی در حوزه خداشناسی تأکید داشته، ساحت‌ها، رویکردها و تقریرهای مختلفی دارد که شاخص‌ترین آن‌ها در میان متکلمان امامیه، رویکرد الهیات سلبی به مثابه تقریر نظریه «عینیت» است. این رویکرد، رابطه نظریه عینیت و الهیات سلبی را در کانون بررسی قرار داده، در پی سازگار انگاری این دو نظریه است و مورد پذیرش ثقةالاسلام کلینی، شیخ صدوق، علامه حلی و فاضل مقداد قرار دارد. از رهگذر این جستار که با روش توصیفی، تحلیلی و با هدف تقریر و ارزیابی این رویکرد سامان یافته، آشکار می‌شود که این نظریه سه مؤلفه برجسته دارد؛ 1. سلبی‌انگاری صفات ثبوتی در ساحت هستی‌شناختی؛ 2.سازگاری سلبی‌انگاری صفات ثبوتی با بساطت ذات الهی و ناسازگاری ثبوتی‌انگاری آن‌ها با بساطت ذات(برهان نظریه)؛ 3. تقریر نظریه عینیت در سایه سلبی‌انگاری صفات ثبوتی. با این همه، به ‌نظر می‌رسد هیچ کدام از این مؤلفه‌ها موجه نیست و این نظریه علاوه بر اشکالات درونی، نمی‌تواند تقریرکننده نظریه عینیت باشد.

جریانی که در اواسط نیمه اول سده سوم هجری؛ (اواخر عصر حضور امامان معصوم(ع)، به وقوع پیوست، بر شناخت امام زمان(عج) به عنوان امام تأثیر بسزایی داشت. این جریان انحرافی ادعای امامت جعفر بن علی الهادی(ع) بود که در دو دوره از دوران امامت امامین عسکریین(ع) و دوران آغازین غیبت امام دوازدهم(عج) قابل بررسی است. نوشتار پیش­رو، با روش توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر منابع تاریخی _ روایی و فرقه‌ای چگونگی ادعای امامت جعفر و پیامدهای آن را بررسی کرده است. بررسی مرحله به مرحله انحراف جعفر و تاثیر و پیامد آن برجامعه شیعی در آن عصر، این نتایج را به دست داد: الف) بررسی نقش فارس بن حاتم در ادعا سازی جعفر بن علی؛ ب) طرح ادعای امامت جعفر در دوران امامان عسکریین(ع) و پیامدهای آن؛ ج) بررسی آشکار شدن ادعای جعفر بن علی پس از شهادت امام حسن عسکری(ع)؛ د) بررسی پیامدهای این ادعا در دوران غیبت که از ملزومات چنین ادعایی بوده است؛ مانند خدشه در نصوص تعیین امام، نادیده گرفته شدن نصوص اثنا عشر خلیفه، تاثیر بر احکام فقهی شیعه، تهییج برخی از شخصیت­های شناخته شده به سوی انحراف، تلفیق حق و باطل و پیدایش فرقه­ ها.

نظریه تسلیم به معنی انقیاد محض در پیشگاه الهی از آموزه های صریح قرآن کریم است. تسلیم انسان در برابر خداوند متعال یعنی اینکه انسان نسبت به هر سرنوشتی که از ناحیه خدای سبحان برایش تنظیم می‌شود، چه سرنوشت تکوینی از قضا و قدر و چه تشریعی از اوامر و نواهی و غیر آن تسلیم باشد. تسلیم در قرآن ذو مراتب بوده، گاهی در حد شهادتین و گاهی مدارج بالای آن مدنظر می باشد، از آنجا که حداقل الزام مطلوب دینی در چارچوب مراتب الزامات دینی(اسلام، ایمان و یقین)، سطح دوم است حداقل تسلیم نیز در این سطح لازم و ضروری است. تسلیم آنقدر اهمیت دارد که ضمن تاکید و دعوت به آن در آیات متعدد قرآن کریم، ایمان واقعی منوط به داشتن تسلیم فکری و عملی در مقابل خدا و رسول(ص) شده است. یکی از مسائل مهمی که در این حوزه وجود دارد بحث درباره سازگاری یا ناسازگاری تسلیم با عقلگرایی است که سبقه در تاریخ اندیشه بشری داشته و در قالب بحثهایی از قبیل تعارض عقل و علم با دین، ناکارآمدی عقل در ساحت دین و یا جدا انگاری حوزه اینها مطرح گردیده و باعث مناقشات فکری فراوانی شده است. لذا پرداختن به این موضوع از نگاه قرآن کریم که همزمان داعی به تسلیم و عقلگرایی است، اهمیت فراوانی دارد؛ مخصوصا اینکه تا به حال تحقیق درخوری در این رابطه از نگاه قرآن کریم انجام نگرفته است. این تحقیق به روش توصیفی و تحلیل محتوای کیفی، بحث نظریّه سازگاری تسلیم با عقلگرایی از منظر قرآن کریم را مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاصل از بررسی و تحلیل داده ها نشانگر آنست که در نگاه قرآن کریم، هم تسلیم و هم عقلگرایی جایگاه بسیار والایی داشته و با همدیگر سازگارند و مسائل مطرح شده در این حوزه که به نحوی رقیب این نظریه شناخته می شوند نمی توانند نافی این نظریه باشند.

ترجمه کتاب (شبهه پژوهی با رویکرد کتاب های وهابیت علیه شیعه) نوشته سید محمد یزدانی به زبان پشتو، که نقدی بر کتاب (وحدت و شفقت صحابه واهل بیت با یکدیگر) نوشته صالح درویش است. نویسنده وهابی تلاش کرده با برداشت‌های نادرست از آیات قرآن و استناد به روایات ساختگی، ثابت کند که میان اهل بیت و صحابه هیچ اختلافی نبوده است و همه مطالبی که توسط دانشمندان مسلمان در این زمینه گزارش شده، دورغ و خلاف واقع است. ترجمه فارسی این کتاب از عبد الله حیدری است که پاسخ آن را سید محمد یزدانی داده است. کتاب مشتمل بر بیست ګفتار است، ترجمه حاضر بخش دوم کتاب را آورده است یعنی از ګفتار دهم تا بیستم. در هر ګفتار به یکی از شبهات پاسخ داده شده است.

نوشته حاضر ترجمه کتاب (شبهه پژوهی با رویکرد کتاب های وهابیت علیه شیعه) نوشته سید محمد یزدانی به زبان پشتو است که نقدی بر کتاب (وحدت و شفقت صحابه واهل بیت با یکدیگر) نوشته صالح درویش است. نویسنده وهابی تلاش کرده با برداشت‌های نادرست از آیات قرآن و استناد به روایات ساختگی، ثابت کند که میان اهل بیت و صحابه هیچ اختلافی نبوده است و همه مطالبی که توسط دانشمندان مسلمان در این زمینه گزارش شده، دورغ و خلاف واقع است. ترجمه فارسی این کتاب از عبد الله حیدری است که پاسخ آن را سید محمد یزدانی داده است. کتاب مشتمل بر بیست گفتار است، ترجمه حاضر بخش اول کتاب جلد دوم را آورده است یعنی از گفتار اول تا نهم. که در هر گفتار به یکی از شبهات پاسخ داده شده است.

نوشتار حاضر، تفسیری کلامی از مسأله شر و وجود شرور متعدد در عالم و توجیهاتی در زمینه وجود آن‌ها را ارائه می‌دهد. نویسنده می‌کوشد با استفاده از ادله قرآنی، روایی و عقلی، رابطه بین وجود شر را با عدل خداوند بررسیده و بین آن‌ها جمع نماید. وی در دو فصل نظریات مختلف فلاسفه و متکلمین را همراه با دیدگاه خود مطرح می‌کند. در فصل اول مباحثی کلی در مقوله شر و تاریخچه آن در ادیان و ملل دیگر همچون: مصریان، هندوها، مجوسیان، یونانیان، ادیان کتابی(یهودیان، مسیحیان و مسلمانان) را می‌خوانیم. نگارنده در همین زمینه نظریات شخصیت‌هایی مانند اوریجین، آگوستین، توماس آکوینی و مارتین لوتر را در مسأله شر و توجیه فلسفی شرور در عالم، منعکس ساخته، معنای لغوی و اصطلاحی شر و عدل و اقسام هر یک از آن‌ها را بیان می‌کند. وی در فصل دوم آرای بسیاری از متفکرین، اعم از فلاسفه و متکلمان مسلمان در مقوله شرور و نوع وجود آن در عالم را شرح می‌دهد. او نخست دیدگاه‌های مبتنی بر عدمی بودن شرور را و ادله مربوط به این‌که شرور مطلقاً عدمی هستند و وجود خارجی ندارند، را با استفاده از برهان‌های منطقی و فلسفی باز می‌گوید. نگارنده در این زمینه از دلیل استقرا، استدلال قیاسی و برهان خلف در اثبات عدمی بودن شرور بهره می‌برد و دیدگاه‌های شهیدمرتضی مطهری را در این باره بازتاب می‌دهد. و در ادامه توجیهات فیلسوفانی همچون: ملاصدرا، ملاهادی سبزواری و علامه طباطبایی را در ماهیت شرور و عدمی بودن آن مطرح کرده، سپس احتمال‌های و پیشنهادهای مختلف درباره شرور، نسبت بین خیر و شر، کم بودن شر نسبت به امور خیر، عدم تفکیک بین خیر و شر، تحلیلی از نظام احسن و ضروری بودن وجود شرور در آن، ملازمه بین خیر و شر، ترک خیر مستلزم رسیدن شر کثیر، عدم ملازمه بین عالم مادی با وجود شرور در عالم، مبدأ خیر بودن شرور، موجب تعالی بودن شرور برای نفس انسان معلول جهل بودن شرور، لازمه اختیار انسانی بودن شرور و جبران آن در عالم آخرت را مطرح کرده و دیدگاه‌های مذکور را نقد و ارزیابی می‌کند.

از دیدگاه اسلام انسان برای شناخت جهان و حقایق دینی، از سه ابزار «حس»، «عقل» و «وحی» بهره می گیرد. اما در اخذ عقاید و احکام دینی، انسان بر دو حجّت الهی: عقل و وحی که هرگز تعارض حقیقی میان آن دو رخ نمی دهد؛ چنانکه علم و وحی نیز چنین است، تکیه می کند. اما اصول همچون بی نیازنبودن از خدا، ابدی نبودن نظام کانونی، بر پایه علت و معلول بودن نظام جهان، تشکل شدن هستی از طبیعت مادی و ماورای طبیعت، و جهان یک واقعیت هدایت شدن واقعیت جهان و ... از جمله خصوصیت‌های هستی هستند . و همچنین اصول همچون مرکب بودن انسان از تن و روان، مختار بودن، تربیت پذیر بودن، مسئول بئدن، با تقو بودن به عنوان ملاک باریزترین انسان‌ها, و ... از خصوصیت‌های انسان هستند. به نظر شیعه امامیه، هر مسلمانی باید به اصول «اصول پنجگانه» همچون توحید، عدل الهی، نبوّت، امامت و معاد اعتقاد داشته باشد.قلمرو عقیده به توحید دارای اصولی می‌باشند که عبارت است از یگانگیِ وجود خدا که خودش دارای مراتب چون توحید در ذات, در صفات، در خالقیت، در ربوبیت (تکوینی و تشریعی) و در عبادت می باشد. اما صفات خدا بر دو قسم تقسیم می شود، که مقصود از هر دو یک چیز است، صفاتی که حاکی از کمال وجودی او صفات ثبوتی یا جمال خدا است؛ و صفاتی که حاکی از منزّه بودن وی از نقایص صفات سلبی یا جلال خدا است، گرچه از زاویه دیگر به دو صفات تقسیم می شود:الف. صفات ذات، همچون علم، قدرت و حیات؛ب. صفات فعل، همچون تکلم، حکمت، آفرینندگی، بخشندگی و مانند آن.بعد از توحید، همه مسلمانان باید خدا را عادل بدانند، که این عدالت خداوند در تکوین و تشریع و جزا تجلیات گوناگون دارد.و همچنین درمسأله نبوّت است، که برای درک کردن این اصل نیازمند به چند موضوع مهمی از جمله: ادله لزوم بعثت و اهداف نبوّت، راه‌های شناخت پیامبران، معجزات پیامبران، عصمت پیامبران، قرآن به عنوان معجزه ابدی و شواهد نبوّت محمّد (ص)،و ویژگی‌های نبوّت پیامبر اسلام (ص) می‌باشد.اما در اصلِ امامت، همه مسلمانان بر اساس ادله عقلی و نقلی ( قرآن و حدیث مانند حدیث یوم الدار، حدیث منزلت، حدیث سفینه و...) و شواهد دیگری مانند شواهد تاریخی باید به آن اعتقاد داشته باشد و برای فهم بهتر از این اصل به چند موضوع اساسی مانند تعریف شیعه و تاریخ به وجود آمدنش، تعریف امامت و امام، عصمت و وظیفه امام، راه‌های شناخت امام، و غیبت و ظهور مردی از خاندان پیامبر (ص) در آخر الزمان برای اقامه عدل احتیاج دارد.در مسأله جهان پس از مرگ، که در واقع از اصول مشترک میان شرایع سماوی است به چند اصل مهم همچون وجود معاد انسا‌ن‌ها، جسانی و روحانی بودن معاد؛ پایان نبودن مرگ برای انسان؛ ابطال بودن اعتقاد به تناسخ؛ وجود حساب اعمال برای همه افراد؛ وجود شفاعت به اذن الهی؛ باز بودن درِ توبه؛ و ...، باید توجه کرد.اما برخی از اصول مهم همچون ایمان، کفر، بدعت، تقیه، توسل، تقدیر، رجعت، اجتهاد و وضو، و نکاح متعه، نماز ترویح و خمس، از مسائل اعتقادی و فقهی کهدر طول تاریخ مورد اختلاف نظر در میان مسلمانان است. اما با این حال، شیعه امامیه آنها را به ادله محکم) اعم از عقلی، قرآنی، روایی و شواهد تاریخی(، پاسخ داده است.و چون همه مسلمانان (شیعه وسنی)، دارای تکلیف و سهم سبزائی در پایه‌گزاری تمدن اسلامی در تمام فلمروها باشد، بنابراین، هر مسلمانی باید تلاش کند اتحاد بین مسلمانان برقرار کند و اختلاف در برخی از فروع نباید مانع از اتحاد و همبستگی بین آنها باشد.