جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کانال ارتباطی از طریق پست الکترونیک : support@alefbalib.com

نام :*

نام خانوادگی :*

پست الکترونیک :*

* *

تلفن :

دورنگار :

آدرس :

بخش :

پیغام :*

حروف تصویر :

* *

ارسال انصراف

فارسی | العربیه | English

در تلگرام به ما بپیوندید

پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی

جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن

: جستجو در الفبا در گوگل

...جستجوی هوشمند

مرور > مرور پدیدآورندگان

حسن بصری , ابو سعید حسن بن یسار (شخصیت اختلافی از قول به جبر و مخالف قدریه و تکفیر کننده معبد جهنی تا منتسب به قدریه؛ ایرانی الاصل؛ از سلاسل طریقت؛ صاحب کتاب «رعایه حقوق الله» اولین کتاب تصوف؛ استاد واصل بن عطا و عمرو بن عبید از رؤسای معتزله؛ موثر بر معتزله), 21ق./643م. مدینه،عربستان 110 ق./729م. بصره،عراق

جستجو در برای عبارت

مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو

تعداد رکورد ها : 5

عنوان :

رسالة الحسن البصري لعبد الملك بن مروان في «القدر»

نویسنده:

مقدمة: الشيخ محمد عمارة

نوع منبع :

مقاله

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

مشخصات اثر

عنوان :

القضاء و القدر

نویسنده:

حسن بصري

نوع منبع :

کتاب , آثار مخطوط(خطی) و طبع قدیم

منابع دیجیتالی :

توضیحات تکمیلی اثر

چکیده :

اين گفتار نامه اي است از مؤلف به حسن بن علي (ع) (2-50) و پاسخ امام بدو درباره قدر و سرنوشت سپس نامه همو به عبدالملك مروان (65-86) در پاسخ نامه اين فرمانروا كه بدو نوشت: «درباره قدر سخني از تو شنيده ام كه گذشتگان و ياران پيامبر نگفته اند و امير مؤمنان از مانند تو ديندار وفقيه چنين گفتاري را دور مي بيند. خود چنين مي گوئي يا از ياران پيامبر آموختي و يا از قران گرفتي. ما تاكنون چنين سخني نشنيده ايم. بايد چگونگي را براي ما بنويسي. بصري رد آغاز مي خواهد كه او از فرمانبرانخدا باشد و سپس درباره قدر و آزادي خواست مردمي سخن مي راند و از آيتهاي قرآن گواه مي آورد كه بدي از بندگان است و خداي دادگر و مردمي در گرو كردار خويش مي باشد. (محمد تقي دانش پژوه) رساله حاضر، نامه اي است از حسن بصري به امام حسن بن علي (ع) و پاسخ امام بدو درباره قدر و سرنوشت، و سپس نامه همو به عبدالملك بن مروان (جلوس 65-86ق) در پاسخ نامه وي، كه بدو نوشته بود: «درباره قدر سخني از تو شنيده ام كه گذشتگان و ياران پيامبر نگفته اند؛ و اميرمؤمنان، از تو ديندار و فقيه چنين گفتاري را دور مي بيند. خود چنين مي گويي يا از ياران پيامبر آموختي و يا از قرآن گرفتي ؟ ما تا كنون چنين سخني نشنيده ام، بايد چگونگي را براي ما بنويسي». بصري در آغاز مي خواهد كه او از فرمانبران خدا باشد و سپس درباره قدر و آزادي خواست مردمي سخن مي راند و از آيتهاي قرآن گواه مي آورد كه بدي از بندگان است و خداي دادگر و مردم در گرو كردار خويش مي باشند. مرحوم دانش پژوه اين رساله را به عنوان «رسالة في القضاء و القدر» معرفي كرده، ولي سزگين از آن به عنوان «رسالة في القدر» ياد كرده است. نسخه هايي از اين رساله در كتابخانه هاي تركيه همچون اياصوفيه، كوپريلي و سليم آغا نگهداري مي شود و نسخه اي كهن نيز در دانشگاه تهران دارد كه تصوير حاضر از آن گرفته شده است. همچنين بنگريد به رساله دوم از مجموعه ابن العودي در فهرست حاضر به شماره 1104. (حافظيان ابوالفضل) [دانشگاه تهران 3/317]

مشخصات اثر