جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: الوین پلانتینگا (1993a, 1993b, 2000) استدلال می کند که اعتراضات قانونی به خداباوری به ایرادات عملی بستگی دارد: برای اینکه بگوییم اعتقاد به خدا موجه نیست، ابتدا باید فرض کرد که این باور نادرست است. با فرض معرفت‌شناسی پلانتینگا و تمایز بالفعل/حضور او، در این مقاله، من استدلال می‌کنم که برای نشان دادن اینکه اعتقاد به معجزه موجه نیست، باید فرض کرد که اعتقاد به معجزه همیشه نادرست است. بنابراین، شخصی که در مورد معجزات موضعی شکاک دارد، باید یا شواهدی پیدا کند که همه معجزات مفروض نادرست هستند، یا بپذیرد که یک تعهد دینی را به عنوان نقطه شروع می‌پذیرد.

ترجمه ماشینی: پیتر فارست برنامه ای از بهترین توضیح دفاعیاتی را توضیح می دهد. او معتقد است که از آنجایی که وجود خدا بهترین توضیح ممکن را برای حقایق مختلف ارائه می دهد، این حقایق از خداباوری حمایت می کنند. از جمله حقایق ذکر شده، مناسب بودن جهان برای زندگی، منظم بودن جهان، ظرفیت انسان برای پیشرفت فکری، تجربه نظم اخلاقی و اشکال مختلف زیبایی است. زیبایی که فارست را به عنوان شاهدی بر وجود خدا می‌شناسد، زیبایی حسی را نیز شامل می‌شود. زیبایی نظم طبیعی که توسط علوم آشکار شده است. و زیبایی ضرورت کشف شده توسط ریاضیدانان. فارست در پرداختن به نیاز به انگیزه کافی برای آفرینش حدس می‌زند که خداوند جهان را برای افراد مجسم خلق کرد، نه فقط برای زندگی آنها بر روی زمین، بلکه برای زندگی پس از مرگ. فارست ماهیت حدس و گمان چنین حسابی را تصدیق می کند. او پیشنهاد می‌کند که برای دفاع از خداباوری در برابر این اتهام که فرضیه‌ای بیش از حد اسراف‌آمیز است، به گمانه‌زنی‌های فلسفی نیز نیاز است. او با ارائه یک دفاع نظری در برابر برهان از شر، توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان از چنین حدس و گمان‌هایی برای حمایت از بهترین استدلال‌ها استفاده کرد، بدون اینکه خود نتیجه‌گیری‌ها صرفاً نظری شوند.

ترجمه ماشینی: فیلسوفان در طول تاریخ درباره وجود خدایان بحث کرده‌اند، اما تنها در سال‌های اخیر است که فقدان چنین اعتقادی به موضوع مهمی در تحلیل فلسفی، به‌ویژه برای فیلسوفان دین تبدیل شده است. اگرچه ردیابی خطوط تاریخی الحاد به عنوان فقدان اعتقاد به قدرت برتر دشوار است، رد مستدل، تأملی و متفکرانه خداباوری در بسیاری از محافل روشنفکری مدرن، از جمله فلسفه دانشگاهی، که در آن داده های انضباطی نشان می دهد که اکثر فیلسوفان خود را ملحد می دانند. به عنوان اولین کتاب در نوع خود که مجموعه ای از نوشته ها را در مورد جنبه های فلسفی الحاد، اعم از تاریخی و معاصر گرد هم می آورد، همنشین الحاد و فلسفه گفتگوی صریح، سازنده و جامع بین فلسفه و الحاد را برای بررسی راه هایی که در آن اندیشه الحادی با ایده ها و موضع گیری های مختلف از زیرشاخه های فلسفی و کلامی تلاقی می کند. The Companion با پرداختن به سؤالات اساسی و مناقشات طولانی که زیربنای تفکر فلسفی در مورد الحاد است، شروع می کند، و پیامدهای تحولات عمده در تاریخ فلسفه را برای جهان بینی الحادی مدرن بررسی می کند. این مقالات که به هشت بخش مجزا تقسیم شده اند، طیفی از متفکرانی را که به طور گسترده اعتقاد بر این بود که خداناباور بوده اند - از جمله دیوید هیوم، مری ولستون کرافت، کارل مارکس و الیزابت کدی استانتون - و انواع مختلف اعتراضات به خداباوری و الحاد، از جمله ایرادات منطقی را بررسی می کنند. شواهدی، هنجاری و احتیاطی. فصل های بعدی رابطه بین الحاد و متافیزیک، معرفت شناسی، اخلاق و فلسفه سیاسی را با محوریت موضوعاتی مانند عمل گرایی، پست مدرنیسم، آزادی، آموزش، خشونت و شادی ترسیم می کنند. همراه با الحاد و فلسفه که ماهرانه تنظیم شده و با تأمل سروده شده است، جاه طلبانه ترین و معتبرترین گزارش موجود از تفکر فلسفی در مورد الحاد است و منبع درجه یک برای دانشگاهیان، متخصصان و دانشجویان فلسفه، مطالعات دینی و الهیات است.

ترجمه ماشینی: مقابل دیدگاه های پیچیده فلسفی را در مورد همان 20 موضوع فلسفی در مورد وجود یا عدم وجود خدا ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: آیا وجود خدا قابل تصور است؟ توسط سنت آنسلم.--پنج دلیل وجود خدا، توسط سنت توماس آکویناس.-- نظرات در مورد پنج راه سنت توماس، اثر F. C. Copleston.--دو مدرک وجود خدا، توسط A. E. Taylor.-- وجود خدا به عنوان یک اصل اخلاق، نوشته I. Kant.--وجود خدا، اثر J.J.C. Smart.--مسئله شر، اثر D.Home.--تجربه خدا، اثر J.Baille.--غریزه، تجربه، و باور خداباورانه، نوشته سی. اس. پیرس.--اخلاق باور، اثر دبلیو.کی.کلیفورد.--اراده برای باور، نوشته دبلیو جیمز.--ایمان به عنوان تعهد پرشور، اثر اس.کیرکگارد.--خدا به عنوان فرافکنی ، توسط L. A. Fouerbach.--مقاله کتابشناسی (ص 205-208).

به نظر می‌رسد ایمان به خدا موضعی است که کل وجود آدمی را دربرمی‌گیرد و شکل‌دهنده‌ی تلقی او نسبت به همه‌ی عالم، به حیات و خود اوست. هرچه نفس با آن سروکار دارد به چنین ایمانی نیز مربوط است و هیچ بعدی و سطحی از نفس نیست که از چنین ایمانی بی‌تاثیر باشد. به این ترتیب، واقعیتی که واژه‌ی ایمان از آن حکایت دارد، چیزی به مراتب بیش‌ از اتخاذ و به‌کارگیری عقل صرف (ایمان به) پاره‌ای از آرا و عقاید است و به همین دلیل، هیچ تحلیلی از رابطه‌ی منطقی بین مفاهیم صرف (براهین) تاثیر چندانی بر مبانی واقعی ایمان نخواهد گذاشت. آن‌چه بیش‌تر از چنین تحلیلی با مساله‌ی ایمان مرتبط است، کشف این حقیقت است که چگونه نفس، سرانجام این جهت‌گیری یا موضوع بنیادین را در زندگی اختیار می‌کند یا در پیش می‌گیرد که مشخصه‌ی ایمان و همه‌ی فعالیت‌های مربوط به آن است. این مساله نه تنها به وسیله‌ی گزینش‌های مشخص و صریح، خواست‌ها و تمایلات، آگاهانه‌، تجارب و تفکرات شخصی مستقیم و استعداد و آموزش خاص شکل‌ می‌گیرد، بلکه به وسیله‌ی خصیصه‌ی جوامع و نهادهایی که شخص در آن شرکت می‌جوید صورت می‌پذیرد، پیشینه‌ی تاریخی که به شکل دادن آن جامعه کمک کرده است. نوشتار حاضر در باب معرفت‌شناسی دین است. بحث نگارنده ناظر به عنصری از علاقه‌ی دینی است که بر باور متمرکز است؛ یعنی آن‌چه می‌توان آن را جنبه‌ی معرفتی دین نامید، به زعم نویسنده، مهم‌ترین پرسشی که برای بسیاری از باورهای دینی می‌توان طرح کرد این است که آیا این باور صادق است".

ترجمه ماشینی: استدلال های کیهان شناختی برای وجود خدا با مشکل شکاف روبرو هستند. این مشکل قانع‌کننده این است که نتیجه‌گیری‌های میانی آن‌ها مبنی بر وجود علت اولیه یا موجود ضروری شواهدی برای نتیجه‌گیری اصلی آنها مبنی بر وجود خدا ارائه می‌دهد. این مقاله یک رویکرد ساده و نوآورانه برای حل این مشکل ایجاد می‌کند که برای بسیاری از استدلال‌های کیهان‌شناسی قابل استفاده است. بر اساس پیشنهاد، بهترین توضیح برای اینکه واجب الوجود واجب الوجود است این است که آن موجود کامل است. از آنجایی که یک موجود کامل، خدا خواهد بود، نتایج میانی براهین کیهان‌شناختی مربوطه شواهد ابداعی برای نتیجه‌گیری‌های اصلی آن‌ها ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی: به پیروی از هیوم، پل دریپر استدلال می‌کند که با توجه به نقش بیولوژیکی درد و لذت در سیستم‌های ارگانیک هدف‌مدار، حقایق مشاهده‌شده درباره درد و لذت در جهان پیش از این در فرضیه بی‌تفاوتی بسیار محتمل‌تر از خداباوری هستند. من استدلال‌های دریپر را برای این ادعا یکی یکی بررسی می‌کنم و نشان می‌دهم که چگونه آنها نتیجه را از دست می‌دهند. 1. فرضیه بی تفاوتی هیوم در بخش نهم از گفتگوهای مربوط به دین طبیعی، هیوم از فیلو خواسته است تا در مورد "انبوه بی اندازه موجودات" روی زمین، "تنوع و باروری شگفت انگیز" و مخرب بودن و ناتوانی آنها در دستیابی به سعادت فکر کند. چه فرضیه ای می تواند چنین پدیده های ترکیبی را توضیح دهد؟ در اینجا سیستم مانوی به عنوان یک فرضیه مناسب برای حل مشکل رخ می دهد. و بی‌تردید با ارائه گزارشی قابل قبول از آمیختگی عجیب خوب و بدی که در زندگی ظاهر می‌شود، از برخی جهات بسیار وهم‌انگیز است و احتمال بیشتری نسبت به فرضیه رایج دارد. اما اگر از سوی دیگر، یکنواختی و توافق کامل اجزای عالم را در نظر بگیریم، هیچ نشانه ای از نبرد یک بدخواه با موجودی خیرخواه را در آن کشف نخواهیم کرد. در واقع در احساسات مخلوقات معقول تقابل دردها و لذتها وجود دارد; اما آیا همه عملیات طبیعت با تضاد اصول، گرم و سرد، مرطوب و خشک، سبک و سنگین انجام نمی شود؟ نتیجه واقعی این است که سرچشمه اصلی همه چیز کاملاً نسبت به همه این اصول بی تفاوت است و به خوبی بیش از بد توجهی ندارد جز گرما بیش از سرما، یا خشکسالی بالاتر از رطوبت، یا به نور بالاتر از سنگین. ممکن است چهار فرضیه در مورد علل اولیه جهان مطرح شود: اینکه آنها دارای خیر کامل هستند. اینکه آنها سوء نیت کامل دارند; که در مقابل هم هستند و هم خیر و هم بدی دارند; که نه خیری دارند و نه بدی. پدیده های مختلط هرگز نمی توانند دو اصل غیر آمیخته سابق را اثبات کنند. و به نظر می رسد یکنواختی و استواری قوانین کلی با سومین مخالفت دارد. بنابراین چهارمی تا حد زیادی محتمل ترین به نظر می رسد. (Hume 1970, pp. 103-104) هیوم در ابتدا مانوی را در مقابل «فرضیه رایج» یعنی خداباوری قرار می دهد. او می گوید که اولی الگوی رنج و خوبی در جهان را بهتر از دومی توضیح می دهد. از این رو مانوی بودن از این نظر محتمل تر از خداباوری است. با این حال، خداباوری نظم طبیعت را بهتر از مانویت تبیین می کند، و بنابراین خداباوری با توجه به این واقعیت محتمل تر از مانوی است. جالب اینجاست که هیوم شایستگی نسبی این فرضیه های رقیب را دنبال نمی کند. در عوض، او سومی را معرفی می‌کند: «منبع اصلی همه چیز نسبت به همه این اصول کاملاً بی‌تفاوت است و به خوبی بالاتر از بد توجهی ندارد تا گرما بیش از سرما...» این را فرضیه بنامید.