جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دین به معنای اعتقاد به آفریننده‌ای برای جهان و انسان و دستورهای عملی متناسب با این عقاید است و به معنای اطاعت و جزا هم آمده است و شریعت را به اعتبار اطاعت و فرمانبرى دین می گویند. جامعه ی دینی جامعه ای است که فرهنگ و روش رفتاری خود را براساس تعالیم وحیانی بنا نهاده باشد و بر این باور باشد که این دین است که میتواند سلامت و سعادت را تضمین کند. از جمله ویژگی‌های بنیادین در جامعه دینی: پایبندی به قوانین دینی توأم با نگرش توحید، دارا بودن روحیه خردورزی، بصیرت، دانش اندوزی، تلاش برای اقامه و تحقق عدالت در جامعه و.... می باشد.یک جامعه ی دینی در زمینه ها و شاخصه های متعددی دارای اصول و معیارهایی هست که از جمله ی این معیار ها، درزمینه های اعتقادی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی، و سیاسی می باشند.که می تواندر زمینه یاعتقادبه: اعتقاد و ایمان به توحید، پذیرش معاد در زندگی، اعتقاد به ولایت و رهبری پیامبران و ائمه (علیهم السلام) و دراقتصاد به: «قوام» در مصرف، سهم‌بری بر اساس میزان مشارکت در تولید، عدم وابستگی اقتصادی، رسیدن به رفاه عمومی و در زمینه اجتماع به: ترویج صلح و دوستی و مُدارا و گفتگو در جامعه، لزوم برقراری عدالت و در زمینه ی اخلاق به: اعراض از لغو و اعمال بیهوده، ایجاد اخوت و برادری و در زمیینه سیاست به: ضرورت تشکیل دولت و حکومت، آزادی از نفوذ استعمار، جلوگیری از تفرقه و....اشاره کرد.که با در نظر گرفتن این معیار ها و با بکارگیری و عمل به چنین معیار هایی می توان به تقرب الهی و سعادت ابدی دست یافت که نتیجه ی آن باعث بوجود آمدن یک جامعه ی دینی و تو حیدی خواهد بود.