جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سلسلة الغدير الموضوعية؛ بحث مستل من موسوعة الغدير للعلامة الأميني رحمة‌الله‌عليه تحقيق، تلخيص و طبقه‌بندى موضوعى مجموعه يازده جلدى كتاب «الغدير» علامه عبدالحسين امينى مى‌باشد كه توسط محمدحسن شفيعى شاهرودى، تأليف و گردآورى شده است. كتاب به زبان عربى و مقدمه آن، در سال 1385ش، نوشته شده است. كتاب به انگيزه معرفى «الغدير» بين مردم و به‌ويژه جوانان نوشته شده است. آنچه باعث اهميت اين كتاب مى‌شود، آن است كه تا پيش از اين، محققان و پژوهشگران براى تحقيق در يك موضوع، بايد يازده جلد كتاب «الغدير» را ورق مى‌زدند، اما اثر حاضر، فرصت مطالعه سريع و دريافت مطالب در يك موضوع را براى مخاطبانش فراهم كرده است. مطالب این جلد از کتاب: معاوية بن ابى‌سفيان: در اين جلد، به مطالعه و بيان شرح حال و سرگذشت معاوية بن ابوسفيان پرداخته شده است. نويسنده در صفحات نخست، سخنانى را كه منابع تاريخى و رجالى در مورد معاويه نقل كرده‌اند عينا ذكر كرده است. همه اين اقوال، نشان مى‌دهد كه خصوصيات و حالات معاويه در همه حوادث صدر اسلام، منافقانه بوده و پس از رحلت پيامبر(ص) جنگ صفين و ديگر مصايب مسلمانان در دوره عثمان و خلافت امام على(ع) با توطئه و تحريكات وى رخ نموده است. وى در ادامه راجع به محرماتى كه معاويه مرتكب مى‌شد، نظير رباخوارى و ديگر بدعت‌هايى كه در احكام و حدود خدا پديد آورد، به‌تفصيل سخن گفته است. مؤلف در صفحات بعدى، عناوينى را هم براى شرح ستم‌هاى معاويه و اعلام يزيد به‌عنوان ولى‌عهد خود اختصاص داده است. وى در مباحث ديگر، ذهن خوانندگان را به موضوعات تاريخى مهمى چون مواضع و ديدگاه‌هاى معاويه نسبت به امام حسن(ع) و سركوبى شيعيان و كشتار ياران باوفاى امام على(ع) توسط معاويه كه هريك با حوادث كوچك و بزرگ ديگرى همراه بود، معطوف داشته است.

سلسلة الغدير الموضوعية؛ بحث مستل من موسوعة الغدير للعلامة الأميني رحمة‌الله‌عليه تحقيق، تلخيص و طبقه‌بندى موضوعى مجموعه يازده جلدى كتاب «الغدير» علامه عبدالحسين امينى مى‌باشد كه توسط محمدحسن شفيعى شاهرودى، تأليف و گردآورى شده است. كتاب به زبان عربى و مقدمه آن، در سال 1385ش، نوشته شده است. كتاب به انگيزه معرفى «الغدير» بين مردم و به‌ويژه جوانان نوشته شده است. آنچه باعث اهميت اين كتاب مى‌شود، آن است كه تا پيش از اين، محققان و پژوهشگران براى تحقيق در يك موضوع، بايد يازده جلد كتاب «الغدير» را ورق مى‌زدند، اما اثر حاضر، فرصت مطالعه سريع و دريافت مطالب در يك موضوع را براى مخاطبانش فراهم كرده است. مطالب این جلد از کتاب: بنى اميه: در اين جلد، خوانندگان با سلسله بنى اميه و سرگذشت اين خاندان آشنا مى‌شوند. نگارنده در صفحات آغازين كتاب، به گزارش‌ها و روايت‌هاى تاريخى در باب تبارشناسى خاندان بنى اميه و افزايش و گسترش افراد آن در دوره‌هاى بعدى پرداخته و عمدتاً اخبار و اطلاعات خود را از تاريخ طبرى و منابع معتبر ديگر استخراج كرده است. عثمان، معاويه و مروان بن حكم، يك سلسله بدعت‌هايى در دين پديد آوردند كه اعمالى چون نهى از حج تمتع، نماز جمعه در روز چهارشنبه، ايراد خطبه در مقدمه نماز، ترك تكبير و ازدواج با دو خواهر هم‌زمان از جمله آن‌هاست. نويسنده، بدعت‌هاى آنان را از منابع تاريخى، كلامى و حديثى استخراج كرده و مغايرت آن‌ها را با قرآن و سنت پيامبر(ص) نشان داده است. وى در ادامه راجع به تحولات سياسى و اجتماعى اين سلسله و اقدامات و فعاليت‌هاى ابوسفيان و معاويه در تحكيم و تثبيت اين سلسله به‌تفصيل سخن گفته است. مؤلف در پايان، به آرا، نظريات، ديدگاه‌ها و برخوردهاى يزيد بن معاويه و عمر بن عبدالعزيز با خاندان پيامبر(ص)، اهل‌بيت(ع) و امام على(ع) كه با يكديگر تفاوت اساسى داشتند، اشاره مى‌نمايد.

سلسلة الغدير الموضوعية؛ بحث مستل من موسوعة الغدير للعلامة الأميني رحمة‌الله‌عليه تحقيق، تلخيص و طبقه‌بندى موضوعى مجموعه يازده جلدى كتاب «الغدير» علامه عبدالحسين امينى مى‌باشد كه توسط محمدحسن شفيعى شاهرودى، تأليف و گردآورى شده است. كتاب به زبان عربى و مقدمه آن، در سال 1385ش، نوشته شده است. كتاب به انگيزه معرفى «الغدير» بين مردم و به‌ويژه جوانان نوشته شده است. آنچه باعث اهميت اين كتاب مى‌شود، آن است كه تا پيش از اين، محققان و پژوهشگران براى تحقيق در يك موضوع، بايد يازده جلد كتاب «الغدير» را ورق مى‌زدند، اما اثر حاضر، فرصت مطالعه سريع و دريافت مطالب در يك موضوع را براى مخاطبانش فراهم كرده است. مطالب این جلد از کتاب: عمرو بن عاص: اين نوشتار به مطالعه و بررسى خصوصيات و ويژگى‌هاى عمرو بن عاص اختصاص يافته است. نگارنده در اين جلد، راجع به نام و نسب، زادگاه، پدر و نياكان وى و نيز رابطه ابوسفيان با عاص سخن گفته است. از عمرو بن عاص با واژه‌ها و عباراتى چون نابغه عرب و الفاظ ديگرى كه نشان از بزرگى دارد، ياد كرده‌اند، كه نويسنده، با يك سلسله احاديث ديگر آن‌ها را بررسى و نقد كرده است. وى در ادامه، راجع به ارتباط عمرو بن عاص با معاويه، ايمان و معتقدات او، دريافت‌ها و برداشت‌هاى شخصى‌اش از سيره و سنت و ديگر اقدامات و فعاليت‌هاى سياسى و اجتماعى وى در دوره خلفا بحث كرده است. مؤلف در پايان، ديدگاه‌هاى عمرو بن عاص و معاويه را در مورد حديث غدير، موضوع خلافت، غنا و موسيقى و ديگر مسائل اعتقادى و كلامى تشريح كرده و به وفات او هم اشاره نموده است.

رساله حاضر با عنوان (سیر تاریخی زیارت امام حسین تا پایان عصر عباسی، اقبال مسلمانان و واکنش حکومت‌ها ) در یک مقدمه، چهار فصل و نتیجه گیری کلی از مباحث تهیه و تنظیم گردیده است. مقدمه حاوی مطالبی چون: بیان موضوع، سوال‌های اصلی و فرعی، پیشینه تاریخی موضوع، اشاره‌ای به تحقیقات انجام شده در این زمینه ضرورت و اهداف تحقیق و نیز توضیح کلمات و واژه‌های کلیدی در ارتباط با موضوع می‌باشد. زیارت ائمه اطهار(، خصوصاً امام حسین(ع) ، یکی از آموزنده‌ترین و سازنده‌ترین مکاتب است، زیرا امام حسین(ع) ، از افرادی است که در تمام ابعاد کمال وجودی انسان، الگو و نمونه است. حضور در حرم مطهر آن حضرت و زیارتش، نوعی تجدید عهد و پیمان با اوست. ائمه معصومین(ع) پس از امام حسین(ع) در هر فرصتی دستور زیارت قبر آن حضرت را داده‌اند. در این پژوهش، روند تاریخی زیارت امام حسین(ع) تا پایان عصر عباسی، با هدف بازشناسی سیره پیشوایان در قبال آن حضرت، و بازشناسی جایگاه و منزلت زیارت مورد بررسی قرار گرفته است. عالمان شیعه و اهل سنت، بر اساس آیات قرآن و روایات، بر زیارت پیامبران و صالحان تأکید کرده‌اند، و با فضیلت‌ترین زیارات را زیارت امام حسین(ع) دانسته‌اند. بررسی تاریخی نشان می‌دهد که زیارت قبر آن حضرت، با انتشار خبر شهادت ایشان، آغاز گشت و عبیدالله بن حر جعفی و جابر انصاری اولین زائران قبر آن حضرت بودند. نقش تبلیغی و توصیه‌های ائمه اطهار(، با وجود کارشکنی‌های امویان و عباسیان، در افزایش تعداد زائران و توجه آنان به مزار امام حسین(ع) موثر بود. در دوره‌های اول و دوم عباسیان، سیر تاریخی زیارت امام حسین(ع) فراز و فرود فراوانی داشت. در اوائل حکومت عباسیان، زائران آزادانه به زیارت قبر آن حضرت می‌رفتند، ولی با تثبیت حاکمیت و قدرت عباسیان، زیارت کربلا با موانع فراوانی مواجه شد؛ حتی چندین بار قبر امام حسین(ع) مورد هجوم قرار گرفته و ویران گردید. ولی در عصر سوم و چهارم عباسی، با قدرت گرفتن حکومت‌های شیعی مانند آل بویه، و نیز تشویق بزرگان و علمای دین مانند سید مرتضی، زیارت بارگاه حسینی( رونق یافت و زائران از هر سو به کربلا مشرف می‌شدند. حاکمان آل بویه به تعمیر و توسعه حرم حسینی پرداختند و سفر شیعیان را به کربلا تسهیل نمودند؛ گرچه وجود اختلافات فرقه‌ای، در کاهش تعداد زائران در برخی از سال‌های این دوره نیز موثر بود.

در اسلام امور معروف و منکر به وضوح مشخص شده است. شخصی که به دنبال حقیقت می‌گردد جایی به جز قرآن، آن را نمی‌یابد. سخن معصومین نیز راهنمای خوبی برای مفاهیم مبهم است. بنابراین اهل معرفت، با تمسّک به این دو ثقلِ به یادگار مانده از رسول اکرم، به بیراهه کشیده نمی‌شوند. ادبيات نيز در دوره‌های مختلف نقش سازنده‌ی خود را در حفظ و دفاع از اين ميراث گرانبار به خوبی ايفا کرده است. در اين پژوهش مدایح نبوی و مفهوم شناسی مدح و نیز محورهای چهارگانه‌ی موضوع شعر و شاعری (شعر و شاعری مردود و مقبول از منظر قرآن و احادیث و روایات تهمت کفّار علیه پیامبر و پاسخ خداوند به دشمنان حضرت) که در شش سوره به شیوه‌های مختلف به آن پرداخته شده، مورد بررسی قرار گرفته است. تعهّد در ادبیات از منظر فرقه‌های مختلف و از نظر شیعه مورد توجّه قرار گرفته است. همچنين دوره‌های تاریخی ادب عربی و انواع ادبیات و دسته‌بندی شعرا بر اساس پايبندی و تعهّد نيز از نظر دور نمانده است. فصل چهارم که فصل پایانی و اصلی اين نوشتار است، به سير تحولات مدایح نبویو رویکردهای آن: رویکرد روایی تاریخی، روایی- سياسی، اخلاقی-اجتماعی، کلامی-عرفانی وعاطفی، تخیّلی پرداخته است. همچنین این مدایح با آیات و روایات تطبيق داده شده است تا درستی يا نادرستی تمامی رویکردهای انعکاس يافته در مدائح نبوی، به خوبی قابل تشخیص گردد.

مسلمانان پس از رحلت پیامبر (ص) دچار تشتت و افتراق شده و فرقه ها و نحله های مختلفی در حوزه اسلام پدیدار گردید که هر کدام از این گروهها در خصوص مباحث کلامی صاحب آرای گوناگون بودند. علت عمده این افتراق و گوناگونی بروز اختلافات سیاسیبود. یکی از اولین گروهها "خوارج" بود که با برداشتهای انحرافی خود از تعالیم الهی، چهره ای خشن از دین را به تصویر کشیدند. "عملگرایی افراطی" مشخصه بارز این فرقه بود. تکفیر و به دنبال آن حکم اعدام، تنها موضع آنها در قبال مخالفین خود و مرتکبین معاصی بود. در پی واکنش مسلمین در قبال این دیدگاه افراطی، گروهی دیگر پدید آمدند که "مرجئه" نام گرفتند. اساس اندیشه کلامی مرجئه را "به تاخیر انداختن عمل از ایمان" تشکیل می داد که براساس این تئوری ایمان جدای از عمل بوده و با وجود ایمان، گناه ضرری نخواهد داشت، همانطوری که با وجود کفر، طاعت، سودی ندارد. براساس این تئوری، قضاوت در مورد خوبی و بدی افراد را هم باید تا روز قیامت به تاخیر انداخت . در این پژوهش تلاش شده است تا زمینه های فکری، اعتقادی و تاریخی این دو نگرش و تطابق آرا و عقاید آنها با یکدیگر مورد بررسی قرار گیرد.

«مع الركب الحسيني من المدينة إلی المدينة» اثر جمعی از نویسندگان و پژوهشگران معاصر به نام‌‌ های علی شاوی، شیخ نجم‌ الدین طبسی، شیخ محمدجواد طبسی، شیخ عزت‏ اللَّه مولایی، شیخ محمدجعفر طبسی و شیخ محمدامین ‏پور‌ امینی است و علی شاوی پژوهش همه همکاران را نقد و بررسی کرده و با یک قلم به نگارش درآورده است. ششمین و آخرین جلد مجموعه با کاروان حسینی از مدینه تا مدینه، با عنوان کاروان امام حسین (ع) در شام و حرکت به‌ سوی مدینه منوره، به قلم شیخ محمدامین پور امینی می‏ باشد. دست‌ مایه اصلی این جلد، تشریح و تبیین رسالت جاودانه پیروزمند کاروان حسینی در میان مردم شام و نیز توده امت بزرگ اسلامی پس از شهادت آن حضرت است و بیان می‏ دارد که چگونه معادله دگرگون شد و چرا یزید به‌ ظاهر گریست و از پسر مرجانه بیزاری جست و کاروان را به مدینه بازگرداند. در واقع نویسنده در خلال حوادث و رخدادهای کاروان در شام و مدینه به مهم‌ ترین و زیر بنایی‌ ترین مأموریت کاروان حسینی به رهبری امام سجاد (ع) و زینب کبری می‏ پردازد. وی در سرآغاز کتاب، شام، بنی ‏امیه، نقش معاویه و یزید را معرفی می‏ کند و در فصل نخست در خلال بیان حوادث در شام، نقش اهل‌بیت (ع) در شام را برای خواننده به تصویر می‏ کشد. فصل دوم کتاب به حرکت پیروز مندانه کاروان از شام و بازگشت به کربلا اختصاص دارد. در فصل سوم مسائل مربوط به رسیدن کاروان به مدینه را تشریح می ‏کند که کاروان بدون امام حسین (ع) و یارانش به مدینه باز می‏ گردد. در همین فصل وضعیت این شهر پس از شهادت امام و نیز نقش امام سجاد (ع) و زینب کبری در استمرار رسالت و پیام عاشورا بررسی و تبیین شده است.