جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ثورة الحسین ظروفها الاجتماعیه و آثارها الانسانیه کتابی است درباره‌ی قیام امام حسین و آثار و نتایج آن که توسط محمد مهدی شمس الدّین نوشته شده است. کتاب حاضر که در حدود سال 1385 قمری نوشته شده، تاکنون چند بار چاپ شده و چاپ پنجم آن شامل اضافات و تحقیقاتی جدید است. نویسنده بیش از اینکه به قیام امام حسین (ع) بپردازد، به زمینه‌ها و بستر اجتماعی و آثار و نتایج آن پرداخته است. وی در هر بحث ضمن توصیف مسائل، عهده‌دار تحلیل هم شده است، ولی به ندرت توانسته است نتیجه‌گیری و نظریه‌پردازی کند. با وجود این، در مقدمهٔ چاپ چهارم اشاره شده است که بسیاری از دانشوران و روشنفکران گفته‌اند: «این کتاب، علی الاطلاق، بهترین اثری است که دربارهٔ قیام امام حسین نوشته شده است» (ص 5). مطالب کتاب در سه فصل گنجانده شده است: «بستر سیاسی و اجتماعی»، «موجبات و انگیزه‌های قیام»، «آثار قیام در حیات جامعهٔ اسلامی». فصل دوم (ص 131-191)، که کوتاه‌تر است، دربارهٔ قیام امام، و فصل اول و سوم دربارهٔ زمینه‌ها و آثار آن است. در فصل اول، ضمن اشاره به تشکیل سقیفه، روش عمر در تقسیم بیت‌المال و شورای او براى انتخاب خلیفه، این سه موضوع از موجبات پیدایی تحولات در دورهٔ عثمان دانسته شده است. آن‌گاه به سیاست‌های عثمان و معاویه پرداخته و موضع امیرالمؤمنین علی (ع) در این دوره بررسی شده است. نویسنده نتوانسته است پیوند این رویدادها را با قیام امام حسین، چنانکه باید، نشان دهد. در فصل دوم، وضع جامعه در زمان معاویه بررسی شده و از روش امام حسین در برابر معاویه، علل عدم قیام او در آن دوره، شخصیت یزید، موضع امام در برابر او و انگیزه‌های قیام آن حضرت سخن رفته است. سومین فصل کتاب، که روشن‌ترین فصل است، به آثار و نتایج قیام امام اختصاص دارد. در این فصل به چهار نتیجهٔ قیام امام پرداخته شده است: 1. قطع نفوذ دینی امویان که به حکومت خود رنگ دینی می‌زدند؛ 2. گسترش احساس گناه در وجود همگان که منجر به انتقاد از خود شد؛ 3. آفرینش ارزش‌های اخلاقی جدید؛ 4.برانگیختن روح پیکار برای استقرار جامعه‌ای بر پایه‌های جدید. در پایان این بحث گزارشی از قیام‌های پس از شهادت امام که پیامد قیام و شهادت آن حضرت بود، ارائه شده است.

«الامامه و السیاسه» یکی از قدیمیترین و موثقترین آثار نوشته شده به زبان عربی است. این کتاب بخشهایی از آن را در تاریخ طبری و کامل ابن اثیر می توان دید. کتاب‌ پس‌ از خطبه‌ ، با ذکر فضایل‌ دو خلیفه نخست‌ آغاز می‌شود، سپس‌ به‌ مسأله سقیفه‌ و خلافت‌ ابوبکر می‌پردازد، اما به‌ طور کلی‌، اخبار و روایات‌ مربوط به‌ دوره خلافت‌ ابوبکر و عمر بسیار مختصر و تنها با اشاره‌های گذرا آمده‌ است‌. مؤلف در این کتاب تنها به بیان رویدادها پرداخته است و تقریباً در هیچ جای کتاب - مثلاً آنجا که به موضوع جانشینی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می پردازد - دست به داوری و قضاوت نزده است. نویسنده‌ از دوره خلافت‌ امیرالمؤمنین‌ علی‌ (علیه السلام) روایات‌ متعدد و مفصلی‌ آورده‌ است. مولف که فردی سنی ماجرای سقیفه و رویدادهای دوران امام علی (علیه السلام) را به آن خوبی به تصویر می کشد و در جای جای کتاب خود حق رابه جانب آن امام می دهد و حتی در یک مورد واژه «امام» را درباره امیر المومنین به کار می برد. البته در این مورد نیز باید توجه داشت که مؤلف از عالمان اهل سنت شمرده می شود و در بیان پاره ای از وقایع تاریخی راه احتیاط پیموده است و چنان که باید آنها را به تصویر نکشیده و از نقل پاره ای از حوادث خودداری ورزیده است. اما به یقین می توان گفت که وی از آن حوادث بی اطلاع نیست چرا که برخی از آن موارد را در کتاب «المعارف» آورده است. ذکر حوادث‌ مربوط به‌ ادوار خلفای بنی‌امیه‌ تا واپسین‌ ایشان‌، به‌ اختصار ادامه‌ می‌یابد. موضوع‌ ظهور عباسیان‌ را مؤلف‌ با عنوان‌ «بدء الفتن‌ و الدولة العباسیه‌» آغاز کرده‌ است‌. در این‌ بخش‌ نیز همچون‌ بخش‌ نخست‌، مؤلف‌ به‌ اختصار، به‌ ذکر حوادث‌ دوران‌ حکومت‌ چند خلیفه نخست‌ عباسی‌ پرداخته‌ است‌ و در پایان‌ ذکر وقایع‌ خلافت‌ هارون‌الرشید می‌گوید که‌ در نقل‌ اخبار مربوط به‌ خلافت‌ عباسی‌، پس‌ از هارون‌الرشید، سودی نمی‌بیند، زیرا از این‌ پس‌ « زنادقة عراق‌ » بر خلافت‌ استیلا یافتند. با این‌همه‌، در کوتاه‌ترین‌ عبارات‌ از ماجرای جانشینی‌ مأمون‌ و جنگ‌ او با امین‌ بر سر خلافت‌ یاد کرده‌ است‌. جلد دوم مربوط به دوران خلافت یزید معلون تا دوره حکومت مامون عباسی می باشد

التوابون، تأليف مورخ لبنانى، ابراهيم بيضون، كتابى است كه زمينه‌ها و چگونگى شكل‌گيرى قيام توّابين را مورد بررسى قرار داده است. اين اثر در يك جلد و به زبان عربى نگارش شده است. كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و سه باب است كه در دو باب اول به بررسى تاريخ تشيع از زمان پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تا واقعه كربلا و در باب سوم به قيام توابين پرداخته شده است. در نگارش اين اثر از نسخه خطى كتاب «الفتوح» ابن اعثم كوفى، از نويسندگان قرن سوم هجرى و برخى مصادر قديمى معروف و نيز از تعداد فراوانى منابع جديد استفاده شده است نويسنده، در ابتداى كتاب لازم ديده كه اوضاع شبه‌جزيره عربستان و شرايطى كه پيامبر با آن مواجه بوده را قدرى توضيح دهد. باب دوم كتاب به مقطع زمانى پس از شهادت اميرالمؤمنين تا واقعه كربلا اختصاص دارد. نويسنده در ادامه مباحث اين باب به تشريح تبديل نظام حكومتى شورايى به پادشاهى و به تعبير ديگر حكومت اسلامى به حكومت سياسى دنيوى، توسط معاويه پرداخته است در باب سوم كتاب به موضوع «توّابين» پرداخته شده است. قيام توّابين با ظهور مختار هم‌زمان بود كه در ادامه به آن اشاره شده است.

الحسنيون في التاريخ، به زبان عربى جديد از آثار ارزنده «محمد ساعدى» است كه در آن، نقش حسنى‌ها در تاريخ اسلام و مباحث مهمى مانند صلح امام حسن مجتبى (علیه السلام) و قيام‌هاى حسنيان و... را به‌صورت مستند و تحليلى بررسى كرده است. مطالعه اين اثر مى‌تواند به شناخت و تحليل نقش حسنيان در طول تاريخ اسلام مدد رساند و راه را براى تحقيقات كامل‌تر بگشايد. كتاب حاضر از مقدمه نويسنده (شامل: چگونگى و انگيزه پيدايش كتاب) و مقدمه علامه شيخ محمدامين زين‌ الدين و متن اصلى كتاب (شامل بحثى مقدماتى و 7 بحث: 1. ابوسلمه خلال، 2. زعيم حسنى (عبدالله محض)، 3. حسنيان در عصر سفاح، 4. حسين بن على، شهيد فخّ، 5. مؤسس دولت ادريسيان (ادريس بن عبدالله)، 6. صاحب ديلم، يحيى بن عبدالله، 7. ابن طباطبا، محمد بن ابراهيم طباطبا)، تشكيل شده است. مطالب اين اثر به بخش و فصل و درس و... تقسيم نشده است. زبان و ادبيات اين اثر، عربى جديد و گويا و آسان است. نويسنده از كتاب‌هاى متعددى (103 اثر عربى) از آثار انديشمندان قديم و جديد براى توليد اثر حاضر بهره برده است.

الانتفاضات الشيعيّة عبر التاريخ، به زبان عربى، تأليف نويسنده لبنانى، هاشم معروف الحسنى است كه چهره راستینی از تاریخ تشیّع ارائه و نمودارهایی از جریان خلافت اسلامی و آراء شیعه و دیگران درباره حکّام جائر، جنایات امویان و تلاش های آنان در تحریف اسلام را نشان می دهد. نويسنده، پس از طرح مباحث مقدماتى، به تبيين مراحل جنبش‌هاى شيعى مى‌پردازد. وى نخستين جنبشى را كه در اسلام بر ضد فرمانروايان وقوع يافته، قيام مهاجر و انصار در زمان خليفه سوم عثمان بن عفان مى‌داند. اين انقلاب داراى ويژگى‌هاى شيعى بود؛ زيرا عمار بن ياسر و ابوذر و ساير دوستان على (علیه السلام) در ضديت با انحراف و سلطه و سوء استفاده مروانيان و ديگر امويان و ياران آنها كه در طول خلافت عثمان ادامه داشت، بيش از ديگران سختگير و استوار بوده‌اند. بخش انتهايى كتاب به واقعه كربلا و حوادث و قيام‌هاى پس از آن پرداخته است. قيام مردم مدينه، قيام توّابين، قيام مختار ثقفى و قيام زيد بن على و مانند آن در ادامه مورد بررسى قرار گرفته است. در فهرست مطالب این کتاب، این عناوین به چشم می خورند: اصالت تشیّع، سرنوشت خلافت، موضع مسلمانان در برابر حکمرانان ستمگر، سلاح جبر، عدالت صحابه، روش امامان شیعه در برابر سلاح های امویان، مراحل جنبش های شیعی، کشته شدن حجر و یارانش، قیام امام حسین علیه السلام ، پس از کشتار کربلا، قیام مردم مدینه، توّابین، مختار، زید، یحیی بن زید، عبداللّه بن معاویه و ابومسلم خراسانی.

«مقتل الحسین(ع)»، اثر علامه شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، رساله ای است مختصر پیرامون شهادت امام حسین (ع) که به زبان عربی نوشته شده است. کتاب با مقدمه مختصری از نویسنده آغاز و مطالب در ذیل عناوین مختلف و متعددی، عرضه شده است. نویسنده، مطالب را از وقایع شب دهم محرم و از لحظه برداشته شدن بیعت توسط امام (ع) آغاز نموده و سپس به مناجات امام حسین (ع) و اصحاب ایشان در شب عاشورا، اشاره کرده است. در ادامه، ضمن اشاره به تعداد اصحاب امام (ع) و برخی معجزات و کرامات امام حسین (ع) و خطبه های ایشان و اصحابشان از جمله «زهیر بن قین» در روز عاشورا، به بیان مطالب مربوط به این روز تا شهادت آن حضرت (ع) و اصحاب باوفایشان پرداخته شده است که از جمله آن ها می توان به حفر خندق به امر امام (ع)، پیوستن «حر بن یزید ریاحی» در روز عاشورا به امام (ع)، شهادت بریر، شهادت وهب بن عبدالله کلبی و همسر وی ام وهب، شهادت مسلم بن عوسجه و نافع بن هلال، شهادت عابس بن شبیب، شهادت شوذب، شهادت حبیب بن مظاهر، شهادت علی اکبر (ع)، شهادت حضرت عباس (ع)، شهادت قاسم بن حسن (ع)، تنهایی امام حسین (ع)، وداع امام (ع) با اهل بیت خویش، نبرد امام در میدان و ماجرای اسب آن حضرت اشاره کرد.