جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب حاضر، دهمین جلد از مجموعه کتاب‌های «بهائی پژوهی» است. نگارنده در این کتاب به مطالعة تطبیقی قیامت از نظر دین اسلام و بهائیت پرداخته و با استفاده از آیات قرآنی این مباحث را در شش بخش تنظیم کرده است. در بخش اول پس از مقدمه‌ای دربارة آیین بهائیت، دیدگاه اسلام و بهائیت را دربارة قیامت بیان کرده است. بررسی میزان انطباق دیدگاه‌ها، بررسی یک نقل قول مهم، تناقض در یک مفهوم اصلی و آغاز قیامت بهائی از دیگر مباحث مطرح شده است.

در این نوشتار ضمن نقل تاریخچه‌ای اجمالی از «بابیت و بهائیت» به برخی از آموزه‌های آنان اشاره شده و گوشه‌هایی از جنایات و خرافات صادر شده از سوی آنان بیان گردیده است. نویسنده با توجه به کتاب‌های دینی بابیان و بهائیان، برخی از احکام عجیب آنان را نیز ذکر نموده و حوادث پس از اعدام علی محمد باب شیرازی در ایران به‌ویژه انشعابات متعدد در بابیت و بهائیت را از لحاظ تاریخی گزارش نموده است. وی همچنین فهرستی از اعتقادات و احکام بهائیان را ذکر نموده و تعالیم باب و بها را بیان کرده و اهداف استعمار از گسترش تفکرات بهایی را تبیین کرده است. بیان شرح حال حسینعلی بهاء و ادعاهای او، معرفی فرقه‌های بابیه، معرفی خاندان بها، چگونگی پیدایش تفکرات بابی و بهایی، معرفی برخی از کتب دینی و ارشادی بهائیان و بی‌بندوباری و فساد در میان آنان و همچنین فراز و نشیب‌های مربوط به این فرقه از دیگر مندرجات این کتاب است.

فرقه‌های انحرافی، همچون بهائیت و قادیانی، در موضوع مسیح و آخرالزمان به متون دینی استناد کرده‌اند؛ اما برخی از این متون، از لحاظ سندی اشکال داشته و در پاره‌ای موارد نیز متفکران فرقه‌ها از حیث دلالت، آن‌ها را تحریف کرده‌اند. محور این نوشتار، بررسی این انحرافات دلالی است. این تحقیق، با اجرای مطالعات کتابخانه‌ای و چند رسانه‌ای، و نیز با روش تحلیل ظواهر و تاویلات متون، به‌کار رفته توسط فرقه‌ها، به انجام رسیده است و نتایج را می‌توان چنین برشمرد: فرقه‌ها با تفسیر به رای، تطبیقات ذوقی و بدون دلیل و خروج از قواعد دلالت متن، شخصیت‌ها و سران خود را همان «عیسی» یا «شبیه او» معرفی کرده‌اند و مخالفان را معادل دجال دانسته‌اند. بررسی دلالت متون مورد استناد، نشان می‌دهد، شخصیت و رفتار حضرت عیسی از نظر تولد، طول عمر و فعالیت‌های آخرالزمانی وی با هیچ نوع از دلالت بر رهبران فرقه‌ها منطبق نیست.

سران بابیت و بهائیت، با ادعای امی بودن خود و بهره‌گیری از شعار مطابقت دین با مقتضای زمان، از تازگی گفتار و بداعت ادعاها و نوین بودن آموزه‌هایشان سخن رانده‌‌اند؛ ولی گفتار و کردار آنان به هیچ وجه تازگی نداشته، بلکه با ادعاها و سیره دیگر جریان‌های انحرافی و باطنی، به ویژه برخی امامان متمهدی اسماعیلیه مشابهت‌های بسیاری دارد. نوشتار حاضر با روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی، در صدد است از طریق جمع‌آوری اطلاعات کتابخانه‌ای، همانندی‌های گفتار و کردار سران بابیت و بهائیت را با آموزه‌های برخی ائمه اسماعیلیه در حوزه امامت و رهبری بیان کند تا نقش اثرگذار آموزه‌های امامان این جریان بر فرقه‌های بابیت و بهائیت آشکار گردد. نتایج حاکی از آن است که نه تنها مدعی سران بابیت و بهائیت تازگی و بداعت ندارد، بلکه با توجه به شواهد موجود، آموزه‌های مطرح شده از سوی آنان در حوزه جایگاه امام و کارکردهای او؛ تصویربرداری از آموزه‌های امامان برخی جریان‌های مندرس اسماعیلیه است.

مؤسس اصلي اين آيين جديد، سيد علي‏محمد شيرازي ملقب به باب با دعوي امام زماني عده‌اي را به سوي خود كشيده، احكامي را صادر كرد و قوانيني را پايه ‏گذاري نمود كه اندكي پس از او قسمتي از آنها توسط مريدانش نسخ شده و احكام ديگري جايگزين آن شد و اين سير نسخ و جايگزيني تا كنون ادامه پيدا كرده است و مبالغه نيست اگر بگوييم كه نسبت به كيشها و فرقه ‏هاي ديگر، بيشترين تغييرات و نزاعها را مي‏توان در اين فرقه يافت، زيرا اصل اوليه آن بر پايه نسخ قوانين و مقررات اسلام بنا گذارده شد.

مؤسس اصلي اين آيين جديد، سيد علي‏محمد شيرازي ملقب به باب با دعوي امام زماني عده‌اي را به سوي خود كشيده، احكامي را صادر كرد و قوانيني را پايه ‏گذاري نمود كه اندكي پس از او قسمتي از آنها توسط مريدانش نسخ شده و احكام ديگري جايگزين آن شد و اين سير نسخ و جايگزيني تا كنون ادامه پيدا كرده است و مبالغه نيست اگر بگوييم كه نسبت به كيشها و فرقه ‏هاي ديگر، بيشترين تغييرات و نزاعها را مي‏توان در اين فرقه يافت، زيرا اصل اوليه آن بر پايه نسخ قوانين و مقررات اسلام بنا گذارده شد.