جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: گریگوری پالاماس، عیسیکاست و جنجال‌گرای یونانی قرن چهاردهمی، چنان با موفقیت به عنوان «دیگری» در گفتمان الهیات غرب انتخاب شده است که به سختی می‌توان شنوایی دلسوزانه برای او به دست آورد. در بخش اول این کتاب، نورمن راسل دریافت تاریخی تفکر پالامی را در ارتدکس و غرب بررسی می‌کند و بررسی می‌کند که چگونه «پالامیسم» در اوایل قرن بیستم توسط الهی‌دانان غربی و شرقی (عمدتاً مارتین جوگی و جان میندورف) ساخته شد. ) برای مقاصد جدلی یا عذرخواهی. راسل استدلال می کند که ما باید پشت این ساختارهای ایدئولوژیک حرکت کنیم تا درک درستی از آموزه گریگوری پالاماس به دست آوریم. رابرت سینکویچ در بررسی اخیر خود در مورد بورسیه Palamite خاطرنشان کرد که اکنون زمان طرح سؤالات بزرگتر فرا رسیده است. بخش دوم کتاب با پیروی از خطوط فکری پالاماس در سه حوزه: رابطه او با سنت، فلسفه و الهیات او سعی در انجام این کار دارد. راسل نشان می دهد که تفکر پالامی، زمانی که از سوء تفاهم و ارائه نادرست رها شود، این پتانسیل را دارد که درک ما از ارتباط الهی-انسانی را غنی کند. این مطالعه به تغییر پارادایم پژوهش در مورد پالاماس کمک می‌کند و آن را به سمت نقطه‌ای سوق می‌دهد که در آن اندیشه‌های پالامی می‌توانند توسط الهی‌دانان معاصر غربی و شرقی بدون نیاز به اشتراک آنچه به عنوان «پالامیسم» تلقی می‌شود، مثمر ثمر استفاده کنند.

ترجمه ماشینی: اولین مسیحیان با یک مدل سلسله مراتبی از تفاوت جنسی مشترک در مدیترانه باستان عمل می کردند و زنان به عنوان نمونه های کمتری از مردان در نظر گرفته می شدند. با این حال تفاوت جنسی به عنوان یک مقوله مفهومی در سراسر طیف تفکر مسیحی تکوینی کاملاً پایدار نبود. در عوض، مسیحیان اولیه راه‌هایی برای اعمال خلاقیت الهیاتی و تفکر متفاوت از یکدیگر پیدا کردند، زیرا معمای بدن‌های متفاوت جنسی را بررسی می‌کردند. بنجامین اچ. توجه به راه‌هایی که میراث پولس رسول باعث تقویت، شکل‌دهی و همچنین محدود کردن رویکردها به این موضوع شد. پولس دیدگاه خود را در مورد معنای انسان بودن در درجه اول با قرار دادن انسان ها بین دو قطب بیان می کند: خلقت (آدم) و رستاخیز (مسیح). اما در این چارچوب، شخصیت حوا – و تفاوتی که بدن زن او نشان می‌دهد، کجا قرار می‌گیرد؟ دانینگ نشان می‌دهد که این معضل بر طیفی از متفکران مسیحی در قرن‌های بلافاصله پس از رسول، از جمله کلمنت اسکندریه، ایرنائوس لیونی تأثیر گذاشته است. ترتولیان کارتاژی و نویسندگانی از مجموعه ناگ حمادی. در حالی که هر یک از این متفکران تلاش می‌کنند تا تفاوت زنانه را در چارچوب گونه‌شناختی پائولی جای منسجمی بدهند، دانینگ نشان می‌دهد که همه آنها به طور کامل به انسجامی که وعده می‌دهند، عمل نمی‌کنند. در عوض، تفاوت جنسی، گفتمان هویت و یکسانی پولین را به‌عنوان تفاوتی که نه می‌توان به طور کامل جذب کرد و نه کاملاً حذف کرد، آزار می‌دهد - نتیجه‌ای با پیامدهای مهم نه تنها برای تاریخ اولیه مسیحیت، بلکه برای فلسفه و الهیات فمینیستی و دگرباش.

ترجمه ماشینی: مدرسه Nisibis مرکز اصلی فکری کلیسای شرق در قرن ششم و اوایل قرن هفتم پس از میلاد و مؤسسه آموزشی بود که در دوران باستان بی‌سابقه بود. ترس از خدا و سرآغاز حکمت، تاریخچه مکتب و فرهنگ مکتبی کلیسای شرق را به طور کلی در اواخر دوره باستان و اوایل دوره اسلامی فراهم می کند. آدام اچ. بکر پیشینه ایدئولوژیک و فکری جنبش مدرسه را بررسی می کند و شواهد پیشین فرضی مکتب نیسیبیس، مکتب معروف ایرانیان ادسا را ​​مورد ارزیابی مجدد قرار می دهد. علاوه بر این، او استدلال می کند که جنبش مکتب شرقی-سوری ("نسطوری") بهتر به عنوان بخشی جدایی ناپذیر و گاه مورد بحث از طیف گسترده تر رهبانیت شرقی-سوری درک می شود. بکر فرهنگ یادگیری تشریفاتی در شرق سوریه را بررسی می کند، که در همان زمان و در همان مکان با آکادمی های معروف خاخام های بابلی شکوفا شد. یهودیان و مسیحیان در بین النهرین نهادهای مشابهی را با هدف تلقین هویت در مردان جوان ایجاد کردند که آنها را به عنوان موجوداتی تعریف می کرد که توسط خالق خود دارای ظرفیت مطالعه هستند. مدارس شرق سوریه مهم‌ترین مؤسسات فکری معاصر هستند که بلافاصله با آکادمی‌های حاخام مقایسه می‌شوند، حتی به‌عنوان مجرای انتقال متون و اندیشه‌های فلسفی یونانی به مسلمانان در اوایل دوره عباسی.