جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فُرْسانُ الْهَیْجاء (به معنای سواران نبرد) کتابی در دو جلد به زبان فارسی تألیف ذبیح‌الله محلاتی. این کتاب، با نام کامل فُرْسانُ الْهَیْجاء در شرح حالات اصحاب حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام شرح حال ۲۳۰ تن از از اصحاب امام حسین(ع) است که در کربلا و پس از واقعه عاشورا در بصره و کوفه به شهادت رسیدند. مؤلف، شرح حال شهدا را از کتب قدیم و جدید جمع‌آوری کرده و به ترتیب حروف الفبا آورده است. فرسان الهیجاء (سواران نبرد) در دو جلد نگاشته شده و حاوی نام ۲۳۰ تن از اصحاب امام حسین(ع) است. اصل کتاب به زبان عربی بوده و بعدها خود نویسنده آن را به فارسی برگردانده است. و آن نسخه به زبان عربی فعلا موجود نیست. جلد اول که در سال ۱۳۴۸ق پایان یافته، شامل ۱۴۰ تن از اصحاب حسین بن علی(ع) است که به ترتیب حروف الفبا از ابو ثمامه صائدی تا عمار بن حسان طائی است. جلد دوم هم حاوی احوالات ۹۰ نفر از اصحاب امام است که از عمار بن ابی سلامه همدانی آغاز شده و به یزید بن مهاجر پایان می‌یابد. کتاب دارای بخش «خاتمه» است که در آن شرح حال محمد بن حنفیه را آورده و قسمتی هم با نام «تتمه نافعه» تشکیل داده که ماجرای مختار و رساله شمس الضحی پیرامون ورود سر امام حسین(ع) به مجلس یزید در آن آمده است. نثر این کتاب، ساده و بدون پیچیدگی بوده و اسامی اصحاب، اغلب با مقاتل معتبر همخوانی ندارد. محلاتی، درستی یا نادرستی برخی گفته‌ها را پیگیر نشده مثلاً افرادی که اصلا شهید نشدند، در زمره شهدا نام برده و یا دو بار نام یک فرد را به گمان اینکه اسم دو نفر بوده، آورده است.

سلسلة الغدير الموضوعية؛ بحث مستل من موسوعة الغدير للعلامة الأميني رحمة‌الله‌عليه تحقيق، تلخيص و طبقه‌بندى موضوعى مجموعه يازده جلدى كتاب «الغدير» علامه عبدالحسين امينى مى‌باشد كه توسط محمدحسن شفيعى شاهرودى، تأليف و گردآورى شده است. كتاب به زبان عربى و مقدمه آن، در سال 1385ش، نوشته شده است. كتاب به انگيزه معرفى «الغدير» بين مردم و به‌ويژه جوانان نوشته شده است. آنچه باعث اهميت اين كتاب مى‌شود، آن است كه تا پيش از اين، محققان و پژوهشگران براى تحقيق در يك موضوع، بايد يازده جلد كتاب «الغدير» را ورق مى‌زدند، اما اثر حاضر، فرصت مطالعه سريع و دريافت مطالب در يك موضوع را براى مخاطبانش فراهم كرده است. مطالب این جلد از کتاب: ابوطالب، حامى پيامبر(ص): شناخت شخصيت ابوطالب، موضوع تحقيق اين جلد است. نگارنده ابتدا مطالبى راجع به اسم، لقب و كنيه ابوطالب و مقام و منزلتش در قريش ايراد كرده و بر اين مطلب تصريح مى‌كند كه وى از لحاظ خصوصيات ظاهرى و جذابيت‌هاى شكلى و سيمايى، شخصيت برجسته‌اى بوده است. وى سپس از اوضاع مالى ابوطالب و تجارت وى با شام سخن به ميان آورده و به حمايت‌هاى مختلف مالى، سياسى و اجتماعى و خانوادگى او نسبت به پيامبر(ص) با ذكر موارد اشاره نموده است. مؤلف دلايل و شواهد محكمى بر ايمان و موحد بودن ابوطالب آورده و اقوال مختلفى از طريق على بن ابى‌طالب(ع) و ديگر ائمه(ع) در مورد ايمان ابوطالب به پيامبر(ص)، اسلام و توحيد نقل كرده است. ابوطالب، كفالت پيامبر(ص) را در شرايط سخت جاهليت سرزمين عربستان به عهده گرفت و به‌خوبى اين مسئوليت را به انجام رساند. نويسنده اين نكته را در جاى‌جاى اين كتاب با ذكر دلايل تاريخى و حديثى اثبات كرده است.