جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ندارد.

این رساله در هفت فصل به مباحثی از گناه پرداخته شده است که فصل اول آن اختصاص دارد به تعریف گناه و حقیقت آن، و اثبات این مبنا که گناه یعنی درگیری با نظام هدایتی الهی.فصل دوم، به ارکان گناه اشاره دارد و به بررسی سه رکن در گناه یعنی ((علم)) و ((اراده)) و ((عمل)) پرداخته شده است.در فصل سوم، گناه به دو تقسیم طولی و عرضی تقسیم گردید،در تقسیم طولیگفته شد ایا گناه دارای حقیقتی متواطی است یا مقولبه تشکیک است.و در تقسیم عرضی گناه ازدید اعتقادای و اخلاقی و فقهی و سیاسی به این مسئله نگاه شد.فصل بعدی به آثار گناه می پردازد و آثار دنیوی و اخروی آن را مورد گفتگو قرار می دهد و در آثار دنیوی به اثر گناه بر فرد و اجتماع و اثر آن بر طبیعت و حوادث طبیعی و بهم خوردن نظم آن اشاره دارد.بحث از عصمت انبیا و شبه ارتکاب گناه پیامبران موضوع فصل پنجم است. که در این فصل به تنزیه انبیا (ع) و نیز بحث گناه نخستین که مربوط به آدم و حوا است پرداخته شده و شبهاتی که پیرامون عدم عصمت انبیا مطرح است جواب داده شده است. نجات از گناه و از تبعات، آن و راههای نجاتی مانند توبه و اسغفار و شفاعت و.. از مباحث فصل ششم می باشد.و در فصل هفتن نگاهی بسیار مختصر و تطبیقی به گناه و تئوری نجات در سایر ادیان، آمده و در پایان کلید واژه هایی آورده شده است که به شرح و توضیح معانی لغوی و اصطلاحی واژه های گناه می پردازد.

هرچند تمامی آفرینش بر پایه قانون مستحکم و پایدار علت و معلول برقرار است اما این بدان معنا نیست که همه حوادث در چارچوب قوانین معدودی که ما می‌شناسیم و محسوس و ملموس ماست رخ دهد چرا که بسیاری از قوانین جهان از دید ما مخفی است و درست بر اساس همین علل مواردی در جهان رخ می‌نماید که به خوارق عادت مشهور است بگذریم از اینکه پاره‌ای از حوادث دیگر نیز بگزاف و تنها به صرف مشابعهت خارق عادت نام گرفته‌اند. باید گفت مهمترین علت انجام خوارق عادات حقیقی وجود یک فاعل دارای اراده قوی و روحی متصل به مبداء غیب است . در این میان معجزه به عنوان سند حقانیت پیامبران و برهان ادعای ایشان از مکانتی خاص برخوردار میباشد. قرآن کریم با ذکر معجزات انبیاء پیشین و حضرت رسول اکرم (ص) اغراض مختلف انجام این معجزات وو برخورد دوگانه مردم - یعنی برخورد منفی مشرکین و برخورد مثبت عامه مردم که حجابهای کفر و شرک هنوز ایشان را کاملا در خود فرو نبرده است - را برای ما بیان میفرماید. پیامبران معجزات را گاه راءسا و گاه به درخواست مردم انجام داده‌اند. اما در بعضی مورد نیز از قبول پیشنهاد آنان سرباز زده‌اند چرا که ایشان معجزه را باذن خداوند و برای اهداف خاصی انجام می‌دهند تا آن حد که حجت را بر مردمان تمام کند. آنها نمایشگاه معجزه سازی دائر نکرده‌اند. اقوام کافر در پایان مبارزه دایمی خود با پیامبران به زعم خود انجام معجزه‌ای محال و انجام ناپذیر را به ایشان پیشنهاد می‌کنند . یعنی درخواست نزول عذاب جمعی و فراگیر که این درخواست به عللی که قبلا بیان گردید پذیرفته شده و این آخرین معجزه آن پیامبر نیز صورت انجام می‌پذیرد. نکته دیگری که میتوان گفت اینکه قرآن مجید در ضمن بیان معجزات از آنها نتایج آموزشی زیادی را متذکر میشود.

پرسشو پرسشگری قدمتی به بلندای حیاتبشر دارد.هر پرسشی مقداری از روشنائی و معارفرا در خود دارد.از این رو کسانی که بیشتر میدانند، بهتر می‌پرسند.بنابر این هیچ گاه از جهل مطلق که در پیرامون آن هیچ گاه روشنائی وجود ندارد، پرسشی را نمی‌تواند طرح کند.از کارکردهای اساسی پرسشو پرسشگری در قرآن کریم این استکه تالی قرآن همواره ارتباط خود را با کلام خداوند حفظ میکند گویی که در برابر متکلم وحی حاضر ایستاده است .قرآن او را مورد خطابقرار میدهد و مخاطبملزم به تامل و تدبیر در محتوا پرسشیا حتی جوابمناسبدر برابر آنست .پرسشها را با توجه به انگیزه سائل به سه دسته عمده تقسیم میتوان کرد: -1 پرسشهای معصومانه (واقعی) که قرآن کریم به طرح آن امر کرده است . -2 پرسشهای بیجا و غیر منطقی که در آیاتی از طرح آن نهی فرموده است . -3 پرسشهای غیر معصومانه که در کتابو سنتشدید مورد مذمتقرار گرفته است .استفهامها با سه مقوله مهم "تعقل" "اختیار" و "شناخت " پیوند ناگسستنی دارند که فقدان این سه مهم برابر خط بطلان کشیدن بر ارسال رسل و از بین رفتن نقشاساسی تعلیم و تربیتاست ، سه منبع عمده شناخت"انسان، تاریخ، طبیعت " در استفهامهای قرآن نمود بیشتری دارد.قرآن کریم در بحثشناسایی به دو مقوله "اختیار" و "خردورزی" توجه شایانی داشته است .اساسا هر استفهامی که در قرآن کریم طرح شده استدر ضمن گفتگوی عقلانی انسانها را مورد خطابقرار داده تا با تدبیر و تامل در محتوای سوال بر فوز عظیم ایمان نائل شوند.در مبحث"خردورزی" خداوند با استفهامهای انسان‌ها را به خاطر عدم "تدبیر" و "تعقل" و "تذکر" مورد توبیخ و سرزنشقرار داده است .با انواع استفهامهای انکاری اصل "اختیار" را میتوان اثباتکرد.زیرا خداوند هیچگاه انسان مجبور و بی‌اختیار را به خاطر انجام عملی و یا ترکآن مورد سرزنشو توبیخ قرار نخواهد داد و ارائه منابع جامعی از شناختکه منجر به افزایشقدرتانتخابنشود کاری بیهوده و عبثخواهد بود.موضوع و محور اساسی استفهامها قرآن کریم بر پنج مبحثاستوار است : -1 توحید -2 معاد -3 نبوت-4 احکام -5 اخلاق خداوند پرسشو پاسخ‌هایی را در قالبگفتگو بین گروه‌های مختلفبه شیوه هنرمندانه‌ای به تصویر کشیده استکه به زیبائی هر چه تمامتر شخصیتافراد دو سویه گفتگو را متبلور میسازد.خداوند در کلام شریفشپرسشی را بدون پاسخ رها نساخته است .طرح استفهامهای مکرر در قرآن کریم گویای آنستکه این کتابآسمانی دعوتخود را بر گفتگو و قول‌لین بنا نهاده است .

نیاز بشر به تربیت امری است انکارناپذیر.لاکن تربیتی شایسته و درخور مقام خلیفه اللهی انسان است که مطابق با فطرت الهی او باشد تا از این راه به کمال وجودی خویش نایل آید. از اینرو موضوع تربیت تمام انبیا انسان است. این تحقیق در جهت اعتلای هدف یاد شده ضمن معرفی وارسته ترین انسانها یعنی انبیا ، به عنوان الگوهای به کمال رسیده، تمام سعی و تلاش را صرف این مهم داشته که علاوه بر ارائه مبانی و اصول تربیتی به عنوان دو مقوله مجزا از هم به بررسی سیره این مربیان بزرگ از طریق انطباق دادن با مبانی و اصول متناسب با هر سیره به طور جداگانه پرداخته است.

سعی ما در این رساله که تحت عنوان "گونه‌های دفاع از اعتقاد به حیات اخروی" ارائه گردید، این است که به بررسی دو نوع دفاع واقعگرایانه و عملگرایانه از این اعتقاد بپردازیم. توضیح اینکه دیدگاه اول به مطابقت هر گزاره و از جمله گزاره "و انسان با فنای بدن، از بین نمی‌رود"، با واقع می‌پردازد و سعی دارد ادله این امر را بررسی نماید. اما دیدگاه عملگرایانه بیشتر متکی به این امر است که آیا اعتقاد به گزاره فوق برای زندگی این جهانی آدمیان مفید است ؟، و اگر مفید بود، آنوقت حقیقی هم هست . ما طی فصلهای اول و دوم و سوم به دیدگاه اول پرداختیم و در آخر هم پاره‌ای از ادله له و علیه اعتقاد به حیات اخروی را مورد مداقه قرار دادیم اما در فصل آخر که به دیدگاه دوم اختصاص داشت با روایت هر چند خاصی از پراگماتیستم، سعی کردیم نشان دهیم که اعتقاد به حیات اخروی از دیدگاه عملگرایانه میتواند حقیقتی و قابل توجه باشد.

آنچه در این پایان نامه بدان پرداخته شده است نگرشی دین پزوهانه به شاهنامه است . شاهنامه صحنه نبرد نیکی و پلیدی است و معیار تشخیص طریق صحیح ؛ دین می باشد. نیروی محرکه قهرمانان حماسه ملی و آرامش روحی و صفای درونی چهره های برجسته شاهنامه در نمودهای دینی تبلور می یابد . دین در شاهنامه تنها در گزاره های ثابت دینی خلاصه نمی شود بلکه تجربه دینی در حیات اجتماعی نمود می یابد . منظر دینی شاهنامه در برخورد با ادیان مختلف روشنگرانه و منطقی است وضمن احترام نهادن بر ساحت قدسی ادیان دیگر بر تحریف زدایی دینی تاکید می ورزد . در بخش اسطوره ای شاهنامه با روایات دینی در ادبیات دینی ایرانیان باستان روبرو می شویم؛ در بخش پهلوانی با ارزشهای برجسته آیینی و در بخش تاریخی شاهنامه با مقابله دینی ؛ارزیابی های حکیمانه وبافت شناسی دین در انطباق با زندگی واقعی توده های انسانی مواجه می گردیم. بطور کلی نگاه دینی شاهنامه نگاهی معرفت شناسانه است کهدر پدیدار های دینی معنا می یابد .علاوه بر نگرشهای ناب دینی و رویکردهای خرد مندانه ای که با زیور دین آراسته شده ؛ در شاهنامه می توانیم به گنجینه پر رمز و راز عرفان نیز دست یابیم که همانند بسیاری از جنبه های دیگر شاهنامه بر کردار تاکید دارد. در حقیقت عرفان عملی مورد توجه قرار گرفته است که در این رساله با بر رسی تطبیقی هفت خوان ها ورویدادهای عرفانی دیگربه این درونمایه غنی در حیات بشر پرداخته می شود .

موضوعی که بدان خواهم پرداخت معرفت شناسی دینی است. تقریبا، شاید که بگوییم گرایشهای معرفت شناختی آنهایی می باشد که در مسایلی نظیر این منعکس می گرد: ((چگونه شما ‏‎P‎‏ را می دانید؟)) و ((دلایل شما برای باور نهادن بر ‏‎P‎‏ چیست؟)) در بخش 1 این مسایل تا اندازه ای مفصل تر بحث می شود و شالوده ای جهت مبحث بعدی نهاده می شود. بخش دوم به تلاشهایی می پردازد برای پاسخگویی به چنین پرسشهایی آنگاه که متضمن باورهای دینی باشد، با مراجعه به استدلالها و خصوصا براهین وجود خدا. این بخش شاید اهمیتی بیش از اهمیت ذاتی استدلال در متون دینی را توجیه کند. اما اثبات نکاتی کلی تر در ارتباط با بحث استدلال و سپس بسط و گسترش آنها به دیگر زمینه ها مناسب می باشد. بخش سوم کوشش غیر متعارف سنتی برای پاسخگویی به مسایل معرفت شناختی بر حسب تجزیه و-به عنوان نوعی خاص از تجربه-وحی را به بحث می گذارد. بخش چهارم به ابعاد معرفت شناختی مشکل شر می پردازد که غالبا به عنوان برهانی بر علیه آموزه های دینی شرح و بسط می یابد. بخش پنجم یک جمع بندی در رابطه با رشته اصلی استدلال و مهمترین نتایج آن را فراهم می نماید.

این جزوه گامی است در جهت شناسایی شرک و عوامل بوجود آورنده آن که شامل سه فصل است . فصل اول : در این فصل ابتدا معنای لغوی و اصطلاحی شرک و سپس انواع شرک با توجه به آیات قرآنی، بیان میشود. فصل دوم: این فصل شامل سه بخش می‌باشد که در بخش الف صفات مشرکین بیان می‌شود و در بخش ب عقاید آنان بررسی می‌گردد و در بخش ج احکام مشرکین توضیح داده می‌شود. فصل سوم : این فصل اختصاص دارد به شبهات گروه وهابی در مورد شرک .

تعبیر مشروعیتنظام سیاسی در متون اسلامی و علوم اجتماعی دارای دو مفهوم جداگانه است . در متون اسلامی مقصود از آن: مطابقتنظام سیاسی با شرح و احکام الهی می‌باشد در حالی که در علوم اجتماعی همانند سیاست ، جامعه‌شناسی و حقوق این واژه از ترجمه Legitimacy گرفته شده که به معنای مقبولیت ، قانونیتو حقانیتحکومتاست . لذا برای تفکیکمیان این دو مفهوم، از مشروعیتنوع اول به دینی و از نوع دوم به سیاسی یاد می‌کنیم. منشا اولی مشروعیتدینی یکنظام سیاسی، خداوند می‌باشد در حالی که در مشروعیتسیاسی، منشا مردم هستند. مشروعیتسیاسی به پنج صورتممکن استتحقق یابد: -1 سنتی، -2 کاریزمایی، -3 قانونی، -4 مادی (رفاهی)، -5 مذهبی. مشروعیتسیاسی نظامهای دینی از جمله نظام اسلامی، از نوع مذهبی است . اما در مورد منشا مشروعیتدینی نظام اسلامی، میان علمای فرق مختلفاسلامی اختلاف‌نظر وجود دارد. در این خصوصباید گفتکه ارتباط بسیار نزدیکی میان منشا مشروعیتو چگونگی تعیین حاکم اسلامی وجود دارد یعنی به هر صورتی که حاکم تعیین شود به همان صورتنیز مشروعیتدینی نظام سیاسی مشخصمی‌شود. به طور کلی در میان علمای اهل سنت ، چهار دیدگاه فقهی مشهور در تعیین حاکم اسلامی وجود دارد: -1 دیدگاهی که تعیین حاکم را به وسیلهء حاکم قبلی می‌داند که مطابق آن منشا مشروعیتنظام سیاسی شخصحاکم خواهد بود. -2 دیدگاهی که تعیین حاکم را به وسیلهء ولایتعهدی می‌داند که مطابق آن منشا مشروعیتارثمی‌شود. -3 دیدگاهی که تعیین حاکم را به وسیلهء قهر و غلبه می‌داند که مطابق آن منشا مشروعیتقدرتو زور می‌شود. -4 دیدگاهی که تعیین حاکم را به وسیلهء اجماع امتیا اهل حل و عقد می‌داند که مطابق آن منشا مشروعیت ، امتاسلامی است . در میان علمای شیعه دو دیدگاه مشهور در تعیین حاکم اسلامی وجود دارد: الف) دیدگاهی که تعیین حاکم اسلامی را از طریق نصبامام معصوم (ع) می‌داند و معتقد استکه این نصبدر مورد فقهای جامع‌الشرایط صورتپذیرفته است . مطابق این دیدگاه تنها منشا مشروعیتنظام سیاسی، خداوند می‌باشد که پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) در طول آن قرار می‌گیرند و مردم در نظام سیاسی فقط از دو جهتمدخلیتدارند: -1 تحقق و فعلیت ، -2 کارآمدی. اما در مشروعیتنظام هیچ گونه مدخلیتی ندارند. ب) دیدگاهی که تعیین حاکم اسلامی را از طریق انتخابمردم در چارچوبشرع می‌داند که مطابق آن، منشا مشروعیتحکومت ، دوگانه یعنی خداوند و مردم می‌باشد. این دیدگاه قائل به آن استکه امتاسلامی به دلیل حقی که خداوند به وی تفویضکرده، در تعیین حاکم اسلامی در محدودهء شرع، منشا ثانوی مشروعیتنظام سیاسی است . در پایان با بررسی دیدگاههای علمای سنی و شیعه در صفاتو شرایط حاکم اسلامی به عنوان شرایط مشروعیتنظام سیاسی به این نتیجه می‌رسیم که دو صفت ، اجتهاد و عدالتاز جمله صفاتمورد اتفاق اکثریتآنهاستبه عبارتدیگر ولایتفقیه به عنوان شرط مشروعیتحکومت ، یکنظریهء عمومی در میان علمای اسلامی اعم از سنی و شیعه است .