جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از آن جا که آدمی از دو قوه نظری و عملی، سرشته شده است و هریک از این دو قوا نقش اساسی در نحوه زندگی انسان، ایفا می‌کنند جا دارد که پرسش شود نظر و عمل چه نسبتی با یکدیگر دارند و کدامیک بر آن دیگری تقدم دارد؟ درپاسخ به این پرسش‌ها فیلسوفان اسلامی و غربی پاسخ های مختلف و متعددی بیان کرده اند. در این مقاله هیدگر و ملاصدرا به عنوان دو نماینده ازتفکر فلسفی غرب و اسلامی برای پاسخگویی به پرسش های مطروحه انتخاب شده اند زیرا علی رغم برخی از مشابهت های فکری در مبانی فلسفی و انسان شناسانه، دو پاسخ متفاوت به پرسش های مذکور داده اند. هیدگر با تعریف و تبیین خاصی که از عمل و نظر دارد قایل به تقدم وجودی عمل و پراکسیس برنظر، در مقام شکل‌گیری معرفت آدمی است و ملاصدرا با تعریف و تبیین متفاوتی از آنچه هیدگر در باب نظر و عمل دارد قایل به تقدم وجودی و ارزشی علم و آگاهی بر عمل در مقام شکل‌گیری معرفت آدمی و رجحان آدمی بر دیگر موجودات است.

چنان که در علم کلام مشهور است، پیامبران با آوردن معجزه نشان می‌دهند که در دعوی خود صادق‌اند و فرستادۀ حقیقی خداوند به شمار می‌آیند. در مقابل این نظر مشهور، عده‌ای از اندیشمندان معجزه را راه مناسبی برای اثبات صدق دعوی نبوت به شمار نیاورده‌اند. چنان که حکمایی همچون ملاصدرا، غزالی، ابن‌رشد، عبدالرزاق لاهیجی و ملاهادی سبزواری معتقدند که مؤمن حقیقی ایمان و یقین خود را بر دیدن معجزۀ عملی از پیامبر بنا نمی‌کند و دینی را که حاصل معجزه باشد دین انسان‌های عامی دانسته‌اند. از نظر ایشان معجزه نمی‌تواند برای ما یقین عقلانی ایجاد کند و تشخیص معجزه نیز از سحر و شعبده دشوار است. در این مقاله پس از بیان دیدگاه‌ها و دلایل مخالفان معرفت‌بخشی معجزات، اشکالات دیگری مانند متواتر نبودن گزارش‌های معجزات، منحصر بودن گزارش‌های معجزات به حامیان آن دین، عدم ارائۀ ملاک عملی برای تشخیص معجزات، قابل اثبات نبودن ادعای مطابقت معجزات با فنون زمانه و امکان ارائۀ تفسیرهای طبیعی از معجزات، مطرح شده و سپس راه صحیح شناخت انبیاء، که نزدیکی و تشبّه روحی به ایشان و بررسی معارف الهی آنان است، ارائه شده است. بر این اساس، نشان داده شده است که معجزات نقل‌شده در ادیان فاقد کارکرد کلامی مورد نظرِ متکلمان هستند.

المشاعر از آثار حكيم صدرالمتألهين شيرازى (979- 1050ق) است كه متن عربى آن همراه با ترجمه و شرح فارسی و همچنين ترجمه فرانسوى در اثر حاضر جمع شده است. ترجمه و شرح فارسی را يكى از شاه‌زادگان و دولت‌مردان عصر قاجار و صاحب آثارى در حكمت اسلامى به نام بديع‌الملك ميرزا عمادالدولة (زنده در 1308ق برابر با 1891 م) و ترجمه فرانسوى را شرق‌شناس مشهور معاصر هانرى كربن (1903- 1978م) انجام داده است. اين اثر با اهتمام، مقدمه و تعليقات فرانسوى كربن انتشار يافته است. در رابطه با اثر حاضر چند نكته گفتنى است: در نسخه ديگرى از اين اثر كه در برنامه موجود است، مقدمه هانرى كربن به قلم دكتر كريم مجتهدى به زبان فارسی ترجمه و با پيشگفتار ايشان و به ضميمه ترجمه فارسی بديع‌الملك، با نام «مقدمه بر المشاعر صدرالمتألهين» منتشر شده است. دكتر كربن در مقدمه علمى‌اش، افزون بر ارائه گزارشى از زندگى صدرالمتألهين شيرازى و طرح كلى كتاب مشاعر، نقشه و طرحى كلان از انديشه‌ها و همچنين كتاب‌شناسى آثار او نيز مطرح كرده است.[۱] به نظر مجتهدى، هر جا كه كربن به فلسفه شيعى اشاره مى‌كند در درجه اول منظورش فلسفه ملاصدرا است هر چند در هنگام بحث، نظر گذشتگان و ديگران را نيز آورده باشد.[۲] مترجم و شارح كه لقبش عمادالدولة است، در مقدمه، ترجمه و شرح فارسی خود را نيز «عمادالحكمة» ناميده زيرا مسأله وجود كه در كتاب مشاعر محور اصلى بحث است به تعبير او عماد و ستون فنّ حكمت است.[۳] با نظر به آنكه جناب عمادالدولة يادآور شده است كه كتاب مشاعر ملاصدرا را در نزد حكيم متّقى ميرزا على اكبر يزدى مطلق استفاده كرده و بيانات ايشان را جمع و تحرير و به صورت كتابى تأليف كرده و به نظر ايشان رسانده است.[۴]، شايد بتوان گفت كه اثر مذكور تقريرى از درس‌هاى ايشان و مورد تأييد اوست و براى شرح نظرات و آراى علمى و فلسفى ايشان و مقايسه آن با نظرات ساير فلاسفه مى‌تواند مورد استفاده قرار گيرد. يادكردنى است كه هانرى كربن به صورت‌هاى مختلف و از آن جمله «هنرى كربين» در ایران نوشته و گفته شده ولى البته به صورت «هانرى كربن» مشهورتر است. در كتاب حاضر به شكل «هنرى كربين» آمده و البته غلط نيست. هانرى كربن در مقدمه‌اش بعد از مطرح كردن مقدمات و مباحثى چنين نوشته است: بر اساس نكاتى كه بيان شد و همچنين با توجه به دو سوم اول كتاب المشاعر مى‌توان گفت كه هدف در اين اثر، رسيدن به فلسفه نبوى است.[۵]اين سخن، جاى تأمّل دارد و شايد نتوان آن را به آسانى پذيرفت و در هر حال بايد مفهوم و مصداق «فلسفه نبوى» با دقت بيان شود. در انتهاى بخش فارسی كتاب، فهرست نامها و اصطلاحات و فهرست مطالب و در ابتداى بخش فرانسوى فهرست مطالب آن ذكر شده است. اختلاف الفاظ و كلمات در نسخه‌هاى مختلف در پاورقى‌هاى كتاب ذكر شده است. پانويس: 1.مجتهدى، كريم، ص15- 112 2.همان، ص3 3.مقدمه، ص73 و 75 4.همان، ص74- 75 5.مجتهدى كريم، ص106

دکتر محمد خوانساری در کتاب "ایقاظ النائمین" که به معنی بیدار کردن خفتگان است، مجموعه مطالب عرفانی و پراکنده ملاصدرا را گردآوری کرده است. نسخه اصلی این کتاب به زبان عربی بوده که به گفته خوانساری نخستین بار سال ها پیش به شکل مغلوط گردآوری و تصحیح شده است. محمد خوانساری در تصحیح جدید کتاب به زدودن اغلاط موجود در این کتاب پرداخته است. ایقاظ النائمین از کتب ملاصدراست که توسط پروفسور هانری کربن مورد تائید قرار گرفت. در این کتاب ملاصدرا بر شیوه عرفای ماقبل به بررسی مبانی خود می پردازد و کمتر سخنی از فلاسفه در آن دیده می شود. در این کتاب وجود توسط ملاصدرا به سه معنای وجود حقیقی (واجب الوجود) و کون (هستی یا وجود خیالی) و وجدان تقسیم می شود.

به اذعان بزرگان فلسفه اسلامی رساله المشاعر بهترین کتاب در هستی شناسی و مساله اصالت الوجود است و شرح لاهیجی بهترین شرح این کتاب مستطاب است.