جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

متن حاضر ترجمه کتاب «بحث حول المهدى (عج)» آیت الله شهید سید محمد باقر صدر است که با مقدمه و تحقیق آقاى دکتر عبدالجبار شراره منتشر شده است. شهید صدر در کتاب مزبور به روش عقلى به شبهات و پرسش هایى که درباره شخصیت مهدى موعود علیه السلام و قیام جهانى آن حضرت مطرح مى شود، پاسخ داده اند. و شاید بتوان گفت که از این نظر کتاب یاد شده حائز اهمیت بسیار بوده و بنیانگذار شیوه اى نو در موضوع مهدویت و منجى گرایى است.

رسائل فی الغَیبة کتابی به زبان عربی مشتمل بر چهار رساله کوتاه اثر شیخ مفید است. موضوع این کتاب، غیبت امام زمان (ع) و ویژگی های قیام آن حضرت و پاسخ به شبهاتی درباره امامت اوست. مؤلف در این اثر که به صورت پرسش و پاسخ مطرح شده به مسائلی نظیر وجود امام زمان، دلیل غیبت و ظهور امام (ع) پرداخته است. وی در این کتاب، شبهات مخالفان را آورده و به بررسی و پاسخگویی آنها پرداخته است. او در این اثر، با سبکی استدلالی و شیوه ای قابل قبول برای تمام مذاهب اسلامی، وارد بحث شده و نتیجه‌ گیری می‌ کند. شیخ مفید به استناد آیات و روایات از این سؤالات جواب داده و در بیان این پاسخ‌ ها رویکردی کلامی و عقلی داشته است.

«مُنْتَخَبُ الأنْوارِ المُضيئَةِ» اثر سيد علی بن عبدالکریم نیلی نجفى (متوفای ۸۰۳)، در اثبات امامت امام عصر (عج) و بيان ظهور و شرايط آن است. از این کتاب با نام های «مختصر الأنوار المضيئة» و «الغيبة» نیز یاد شده است. نیلی در این اثر، علاوه بر نقل روایت، از روش عقلی هم بهره برده است. او قیاس‌ های منطقی از انواع مختلف را در لابلای مطالب کتاب و همراه روایات آورده تا اشکالی از طرف غیر شیعیان و نیز غیر مسلمانان بر کتاب وارد نشود. او همچنین روایات را با ذکر اسناد و منابع نقل آورده است. منتخب الانوار ۱۲ فصل دارد: 1- اثبات امامت و وجود و عصمت آن حضرت از راه عقل، 2- اثبات آن حضرت از قرآن، 3- اثبات آن حضرت از روایات خاصه، 4- اثبات آن حضرت از روایات اهل سنت، 5- ولادت آن حضرت، 6- سبب غیبت، 7- موضوع طول عمر، 8- وکلا و راویان از او، 9- توقیعات شریف آن حضرت، 10- کسانی که آن حضرت را ملاقات کرده ‏اند، 11- علامات ظهور حضرت، 12- وضعیت جهان و اجتماع در ایام حکومت حضرت مهدی عج.

کتاب«قیام و انقلاب مهدی» به نگارش مرتضی مطهری است. این کتاب شامل یک مقاله پیرامون قیام و انقلاب مهدی (علیه السلام) از دیدگاه فلسفه‌ تاریخ و هم چنین یک سخنرانی تفصیل یافته پیرامون شهید است که استاد به تفصیل در مورد ویژگی‌ های شهید و شهادت به توضیح پرداخته است. این کتاب حاوی دو بخش مجزّا از یکدیگر است. بخش اول یعنی «قیام و انقلاب مهدی (ع) از دیدگاه فلسفه تاریخ» ابتدا به صورت مقاله‌ ای کوتاه و مختصر در یک نشریه دینی در تهران منتشر شد و سپس با افزوده شدن مطالبی بر آن، به شکل کتاب درآمد. در این بخش مسئله مهدویت یا اندیشه پیروزی نهایی حق بر باطل در گستره تاریخ از دیدگاه قرآن در مقایسه با تئوری‌ هایی که تاریخ را تحلیل مادی کرده‌ اند، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم استاد مطهری به عنوان شهید می‌ پردازند و موارد ذیل را مورد بررسی قرار دادند که عبارتند از: قداست شهید، حق شهید، بدن شهید، نشاط شهید، منطق شهید، خون شهید، حماسه شهید، شفاعت شهید، گریه بر شهید و...

درباره امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) روایاتی از پیامبر بزرگوار اسلام و ائمه اطهار علیه السلام وارد شده که اهمیت و ضرورت بحث مهدویت را ـ از همان سال‌های نخستین ظهور اسلام ـ می‌رساند. یکی از اخبار مهمی که از جانب نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وسلم به دست ما رسیده است، بیان صفات و ویژگی‌های امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) در خطبۀ غدیر است؛ آن هم با عباراتی زیبا و در زمانی حساس که بحث انتساب امیرالمؤمنین علیه السلام مطرح بود. این نوشتار بر آن است تا با بهره‌گیری از آیات قرآن کریم و اخبار اهل بیت علیه السلام این عبارات را (که حدود بیست و یک عبارت است) شرح دهد. در این شرح، هم به ظرافت‌های واژگانی و هم به معنای کلی عبارات ـ با در نظر گرفتن آیات و احادیث ـ توجه شده است.

اثر حاضر پژوهشی درباره زندگی و قیام و حکومت حضرت قائم (عج) است، نویسنده پس از بررسى آینده جهان از دیدگاه ملل و ادیان مختلف، ویژگى‏هاى حضرت مهدى(عج) و سابقه تاریخى اعتقاد به آن حضرت را مورد بحث قرار داده، ضمن پرداختن به مسائل مربوط به طول عمر، غیبت، آثار وجودى حضرت در زمان غیبت و شیوه حکومت و کیفیت پیروزى ایشان، به بررسى شرایط و علائم ظهور پرداخته است. در پایان مباحث، نمایى از حکومت جهانى حضرت مهدى(عج) ترسیم شده است. نویسنده با بهره‏گیرى از آیات قرآن، منابع روایى شیعه، سنى، کتب جدید و قدیم درباره امام مهدى(عج)، به بررسى و تبیین زندگانى آن حضرت پرداخته است. درس اول، از دو دیدگاه، به بررسى آینده جهان پرداخته است: از منظر ملل و ادیان مختلف، از دیدگاه قرآن. نویسنده معتقد است، هر چند مشاهده وضع جوامع امروز، انسان را نسبت به آینده جهان بدبین مى‏سازد؛ اما اعتقاد عمومى ملل و ادیان مختلف بر این است که روزى یک منجى آسمانى ظهور کرده و عدالت را در پهنه زمین گسترش خواهد داد. در قرآن نیز خداوند به مؤمنان صالح وعده مى‏دهد که حکومت آینده جهان از آن شما خواهد بود. نویسنده معتقد است این پیش‏گویى، نوعى پیش‏گویى فراهم شدن پذیرش دین حق در سطح وسیع نیز مى‏باشد. دوم به دنبال روشن کردن این امر است که به اعتقاد مسلمانان، نام آن منجى آسمانى که همه ملل و ادیان به ظهورش اعتقاد دارند، مهدى(عج) است و اولین شخصى که او را با این نام معرفى کرده، پیامبر(ص) مى‏باشد. عقیده به مهدى(عج) به عنوان زمامدار دادگستر آینده جهان، یک اعتقاد اسلامى مشترک بین فرقه‏هاى مسلمان است و نویسنده ضمن اشاره به نامه تعدادى از علماى حجاز در پاسخ به فردى کنیایى در ارتباط با حضرت مهدى(عج)، تأکید دارد که این نامه، این مدعا را اثبات مى‏کند. ویژگى‏هاى حضرت مهدى(عج) از قبیل، نام حضرت و ممنوعیت تصریح به آن، کنیه و القاب ایشان، پدر، اجداد، مادر، سال، محل تولد، خصوصیات حمل، ولادت و این که ایشان آخرین حجت الهى هستند، در سوم بیان شده است. نویسنده معتقد است که یکى از راه‏هاى اثبات امامت حضرت مهدى(عج)، بررسى سابقه تاریخى اعتقاد به امامت آن حضرت است و از این رو در چهارم، این سابقه را بررسى کرده است. بررسى این سابقه نشان مى‏دهد که در طول تاریخ، همواره گروه‏هاى سیاسى مختلفى از عنوان «مهدى» سوء استفاده کرده‏اند؛ از جمله کیسانیه که محمد بن حنفیه را مهدى مى‏دانستند، ناووسیه که امام صادق(ع) را مهدى نامیدند و فرقه‏اى که به مهدى بودن امام هفتم(ع) معتقد شدند. بخشى از پرسش‏هاى از امامان(ع) در مورد مهدى(عج) نیز بیانگر حتمیت امامت حضرت مهدى(عج) در فرهنگ مردم آن دوره است و نویسنده بر این باور است که قطعیت امامت آن حضرت، موجب ورود این اندیشه در عالم شعر و ادبیات شد و اشعار دعبل خزاعى و حافظ شیرازى، گویاى این مطلب بوده و این نمونه‏ها نشان مى‏دهد که ایشان، توسط شخص پیامبر(ص) بنیانگذارى شده است. پنجم و ششم، موضوع مهدویت و حضرت مهدى(عج) را در منابع شیعى بررسى کرده است. نویسنده تأکید دارد که گفتار اهل بیت(ع) به عنوان مرجع رسمى امت بعد از پیامبر(ص)، بهترین و قوى‏ترین دلیل بر امامت حضرت مهدى(عج) است. بخشى از گفتار آنان درباره تفسیر آیات مربوط به حضرت مهدى(عج) است و این روشن مى‏سازد که در واقع، منظورِ آیاتى که از پیروزى و وراثت مؤمنان صالح بر زمین خبر داده‏اند، حضرت مهدى(عج) و یارانش هستند و لحن آیات بیانگر پیروزى ایمان و عمل صالح در آینده جهان است. بخش دیگرى از گفتار اهل بیت(عج) در مقام نقل سخنان پیامبر(ص)، در مورد حضرت مهدى(عج) است. این مطلب بیانگر اهتمام آنان به مسأله مهدویت است تا گفتار پیامبر(ص) به فراموشى سپرده نشود. در این روایات، رسول خدا(ص) به طور صریح، دوازدهمین جانشین خود را با نام «مهدى» معرفى کرده و تشکیک در امامت آن حضرت را روا ندانسته است. حضرت مهدى(عج) در منابع اهل سنت، در هفتم و هشتم مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده مضمون روایات اهل سنت درباره حضرت مهدى(عج) را به چند بخش تقسیم کرده است. در بعضى از آنها آمده است که پیامبر(ص) فرمود: جانشینان من دوازده نفر بوده و همگى از قریش و از بنى‏هاشم هستند. با چشم‏پوشى از دیگر سخنان آن حضرت در مورد خلفاى بعد از خود، ویژگى‏هاى یاد شده در این روایات، جز بر امامان شیعه قابل انتطباق نیست؛ زیرا افرادى که بعد از پیامبر(ص) به خلافت رسیدند، بیش از دوازده نفر مى‏شوند، علاوه بر اینکه خلفاى اموى به خاطر ظلم و جنایت فراوان، شایستگى خلافت از پیامبر(ص) را نداشتند. بخشى دیگرى از این روایات، نام دوازدهمین جانشین پیامبر(ص) را «مهدى» ذکر مى‏کنند، چنانچه بخش دیگر آنها، حاکى از این است که حضرت مهدى(عج) از عترت پیامبر(ص) و از فرزندان امام حسین(ع) مى‏باشد. نویسنده در نهم، به دنبال اثبات این حقیقت است که حضرت مهدى(عج) یک واقعیت موجود بوده و براى حصول اطمینان بیشتر به امامت ایشان، لازم است به بررسى این مسأله پرداخته شود که افرادى از خواص شیعه، قبل از غیبت کبرى و بعد از آن، آن حضرت را دیده‏اند. دهم، امکان طول عمر آن حضرت را مورد بررسى قرار داده است. نویسنده معتقد است هیچ تردیدى نیست که حضرت مهدى(عج) مى‏تواند؛ از جمله افراد استثنایى باشد که همیشه در میان انواع موجودات جهان وجود دارند و از جمله دراز عمرهاى تاریخ همانند حضرت نوح(ع) باشد. علاوه بر آن، تردیدى نیست که خداوند مى‏تواند خارج از محدوده قوانین طبیعى، به کسى عمر طولانى یا جاودانه ببخشد؛ چنانکه به حضرت خضر(ع) تا نفخ صور عنایت کرده است. یازدهم، فلسفه غیبت آن حضرت را در امور زیر خلاصه کرده و مورد بررسى قرار داده است: ١- آماده نبودن جامعه جهانى براى پذیرش ایشان. ٢- بیم از کشته شدن، بدون دستیابى به نتیجه مطلوب. ٣- آزمایش مردم در مورد باقى ماندن بر اعتقاد به امامت؛ چنانکه امت‏هاى پیشین نیز به غیبت رهبران الهى خود آزمایش شدند. در دوازدهم، آثار وجودى حضرت مهدى(ع) در زمان غیبت بررسى شده است. از جمله این آثار، آن است که وجود ایشان در پشت پرده غیبت، امید بخش پیروان اوست، چرا که آنان خود را تنها و بى‏سرپرست نمى‏بینند و این طرز فکر آنان را به خودسازى وامى‏دارد. نویسنده معتقد است که انتظار فرج، از اصل قرآنىِ «ناامیدى از رحمت خدا» استنتاج مى‏شود، جز اینکه فرج و ظهور حضرت مهدى(عج) یک رحمت عمومى است و به طور قطع واقع خواهد شد. سیزدهم، ضمن بررسى این امر، به تشریح انتظار سازنده و مخرب و وظایف منتظران در زمان غیبت اختصاص دارد. در چهاردهم، شرایط و علائم ظهور بررسى شده است. علائم ظهور، امورى هستند که بر نزدیکى ظهور حضرت مهدى(عج) دلالت دارند، نه اینکه بعد از وقوع آنان، بلافاصله ظهور صورت گیرد. برخى از این علائم، حتمى و برخى نیز غیر حتمى مى‏باشند. در پانزدهم، ویژگى‏هاى یاران حضرت مهدى(عج) و شیوه حکومت ایشان مورد بحث قرار گرفته است. در پاسخ به این سؤال که حضرت مهدى(عج) چگونه بر سلاح‏هاى مدرن امروزى غلبه مى‏کنند، نویسنده چند احتمال را مطرح کرده است: ١- جهان مسیحیت با فرود عیسى(ع) تسلیم شده و دیگر کشورها مرعوب رهبر جدید شوند. ٢- با وقوع جنگ جهانى، سلاح‏هاى امروزى از بین برود. ٣- سلاح آن حضرت برتر باشد و... آخرین درس، چشم‏اندازى از حکومت جهانى حضرت مهدى(عج) را ترسیم کرده است. نویسنده معتقد است با ظهور آن حضرت، جهانى نو بر اساس ارزش‏هاى الهى ساخته مى‏شود. بخشى از ابعاد حکومت جهانى آن حضرت این گونه بیان شده است: پاک شدن زمین از لوث تبهکاران، رسیدن علم و دانش به بلوغ کامل، آباد شدن شهرها، گسترش روحیه برادرى و مساوات و..

«المهدی الموعود المنتظر عند علماء الجمهور من اهل السنة و الامامیة» تالیف شیخ نجم الدین جعفر بن محمد العکسری، از علمای معاصر امامیه است که در موضوع علم کلام و امامت حضرت مهدی علیه‌ السلام و احوالات ایشان و بررسی آن از دیدگاه اهل سنت، و به زبان عربی به رشته تحریر آمده است. نویسنده در مقدمه به بررسی روایات صادره از پیامبر اکرم (ص) در منابع اهل سنت، می‌ پردازد که در آن‌ ها به صورت مجمل و مفصل اشاره شده که جانشینان و اوصیاء آن حضرت، دوازده نفرند و در برخی از آن‌ ها اسامی این دوازده نفر نیز به تفصیل نام برده شده است. ابواب دیگر کتاب نیز به همین منوال و هر کدام به بحثی جزئی درباره آن حضرت می‌ پردازد. مباحثی چون: مهدی (ع) از اهل بیت و عترت رسول اکرم (ص) است و یا این که شخصی از اولاد پیامبر (ص)، عدل و داد را برقرار می‌ کند، زمانی که از ظلم و جور پر شده است و همچنین احادیثی که اشاره به لقب مبارک آن حضرت کرده و یا اجداد آن بزرگوار را از اهل بیت معرفی می‌ کند. همچنین معرفی برخی زوایای حکومتی آن بزرگوار، اوصاف سفیانی و ویژگی‌ های یاران آن حضرت نیز بخش‌ های دیگری از ابواب این کتاب را تشکیل می‌ دهد. در خاتمه کتاب نیز مولف با استدلال قرآنی و معرفی مصادیقی که در روایات معرفی شده و طول عمر زیادی داشته اند، نظیر نوح، خضر و... در صدد دفع شبهه طول عمر امام مهدی (ع) و تولد آن حضرت برآمده است.

«المهدی الموعود المنتظر عند علماء الجمهور من اهل السنة و الامامیة» تالیف شیخ نجم الدین جعفر بن محمد العکسری، از علمای معاصر امامیه است که در موضوع علم کلام و امامت حضرت مهدی علیه‌ السلام و احوالات ایشان و بررسی آن از دیدگاه اهل سنت، و به زبان عربی به رشته تحریر آمده است. نویسنده در مقدمه به بررسی روایات صادره از پیامبر اکرم (ص) در منابع اهل سنت، می‌ پردازد که در آن‌ ها به صورت مجمل و مفصل اشاره شده که جانشینان و اوصیاء آن حضرت، دوازده نفرند و در برخی از آن‌ ها اسامی این دوازده نفر نیز به تفصیل نام برده شده است. ابواب دیگر کتاب نیز به همین منوال و هر کدام به بحثی جزئی درباره آن حضرت می‌ پردازد. مباحثی چون: مهدی (ع) از اهل بیت و عترت رسول اکرم (ص) است و یا این که شخصی از اولاد پیامبر (ص)، عدل و داد را برقرار می‌ کند، زمانی که از ظلم و جور پر شده است و همچنین احادیثی که اشاره به لقب مبارک آن حضرت کرده و یا اجداد آن بزرگوار را از اهل بیت معرفی می‌ کند. همچنین معرفی برخی زوایای حکومتی آن بزرگوار، اوصاف سفیانی و ویژگی‌ های یاران آن حضرت نیز بخش‌ های دیگری از ابواب این کتاب را تشکیل می‌ دهد. در خاتمه کتاب نیز مولف با استدلال قرآنی و معرفی مصادیقی که در روایات معرفی شده و طول عمر زیادی داشته اند، نظیر نوح، خضر و... در صدد دفع شبهه طول عمر امام مهدی (ع) و تولد آن حضرت برآمده است.

«المهدی حقیقة لاخرافة» اثر محمد بن احمد ابن اسماعیل، نقد و بررسی دیدگاه‌ های فرق مختلف اسلامی درباره مهدی موعود (عج) كه به زبان عربی و در سال ۱۴۰۰ ق نوشته شده است. مؤلف که از علمای اهل سنت است، با استناد به منابع روایی عامه، به شبهاتی درباره مهدویت، صفات حضرت مهدی (عج) و علائم ظهور او پاسخ می‌ گوید. وی با برشمردن نام صحابه و اصحاب حدیث که روایات مهدی را نقل نموده یا در این باره کتاب نوشته‌ اند، به ذکر برخی از این احادیث پرداخته است. وی معقتد است، در این قضیه برخی کاملا منکر احادیث مهدویت شده و برخی حتی احادیث ضعیف را نیز قبول کرده‌ اند؛ ولی در این زمينه، احادیث مسلم و قابل اسنادی وجود دارد که می‌ شود بر آن اتفاق کرد. مؤلف همچنین با ذکر اسامی برخی از مدعیان مهدویت، پندار آنان را رد کرده و در ادامه، حال جهان پس از ظهور را بررسی می‌ نماید.