جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب حاضر که مجموعه محاضراتی است درباره کربلا درباره موضوعات مختلفی از قبیل : حریت و تکلیف، تغییر کربلایی، اثرات کربلا در تغییرات اجتماعی ، برقراری حکومت عدل، ساحت های گوناگون حماسه کربلا و.... در آن مطرح می شود.

عایشه بنت الشاطی، از نویسندگان چیره ‏دست مصری است که کتاب هایی چند درباره شخصیت های اسلامی به خصوص مادر پیامبر، همسران پیامبر و دختران پیامبر نوشته است. این بانوی دانشمند، چند سال پیش از دنیا رفت. از کتاب او درباره شخصیت عظیم حضرت زینب سلام الله علیها، به نام «بطله کربلا» ترجمه‏ های دیگری هم انجام گرفته است، اما ترجمه استادانه و شیوای مرحوم آیت الله صدر، از برجستگی خاصی برخوردار است. نویسنده، در بخشی پدران و نیاکان زینب کبری سلام الله علیها را معرفی می‏ کند، سپس با پرداخت ادیبانه تولد این گوهر در مدینه در سال ششم هجرت، به دوران غم بار کودکی این دختر که مصادف با رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و شهادت مادرش حضرت فاطمه سلام الله علیها است می‏ پردازد. در مقطعی به ازدواج حضرت زینب سلام الله علیها با عبدالله بن ‏جعفر و ثمره فرخنده این وصلت می ‏پردازد. ترسیم صحنه‏ هائی از زندگی او در دوران امامت پدر بزرگوارش امیر المؤمنین علیه السلام و برادر مظلومش امام حسن مجتبی علیه السلامو نقش آفرینی این شیرزن در حماسه کربلا، بخش هایی دیگر از این کتاب است. فصل عاشورایی زندگی وی، برجسته‏ ترین فصل کتاب محسوب می‏ شود که سبکی روایی، جذاب و داستان گونه دارد، تا آن جا که کاروان اهل بیت، با کاروان سالاری زینب کبری سلام الله علیها به مدینه باز می ‏گردد و همواره احیاگر یاد عاشورا و رسواگر جنایات بنی امیه بر ضد خاندان نور و عصمت است، تا آن که یک سال و نیم پس از حادثه کربلا، از دنیا می ‏رود. هرچند که بافت کلی کتاب، بیشتر داستانی است و همین بر جاذبه کتاب افزوده است، ولی با نقل هایی از منابع، فضایل و شخصیت علمی و اجتماعی او را هم ترسیم می‏ کند.

سه خرده گفتمان در عرصه اجتماعی جامعه مرتبط با صدر اسلام شکل گرفت: گفتمان «ولایت»، «خلافت» و «سلطنت» که هر سه لباس اسلام را به تن داشته و در تلاش بودند تا با نزدیک کردن ارزش های اسلامی (دال های شناور اسلامی) به دال مرکزی گفتمان خویش، ذهنیت جمعی اجتماع را به دست آورند. طبعاً هر یک از این سه گفتمان برای وصول به این مهم، ناچار به تعریف ارزش های اسلامی منطبق با دال مرکزی گفتمان خویش بودند. همچنان که جابه جایی معروف و منکر در جامعه، ناشی از تعریفی است از این دو که معروف را منکر جلوه داده و منکر را معروف. از آن جا که گفتمان پیامبر اسلام، «ولایت» بوده است: «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُه »(مائده، 55)؛ نوشتار پیش رو به دنبال پاسخ به این سوال اصلی است که: «گفتمان ولایت چه تعریفی از ارزش های اسلامی ارائه داده است؛ که بوسیله عده ای پذیرفته نشد و منجر به تولید دو گفتمان خلافت و سلطنت گردید؟». برای پاسخ به این سوال، تخاصم گفتمان ولایی حسین بن علی(ع) و گفتمان سلطنتی یزید به عنوان مطالعه موردی، تحت بررسی قرار خواهد گرفت.