جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اشاره:هر دین و آیینى مرکب از اصولى است که با پذیرفتن و اعتقاد بدان گرویدن به دین، نمود و تجلى پیدا مى کند و بر عکس یعنى انکار اصل یا اصول دین به منزله ادبار و رو بر تافتن از دین تلقى مى شود. نکته مهم و حساس، تعیین و شفاف نمودن اصل یا اصول دین است که اگر این مهم توسط شارع و پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم صورت نگیرد چه بسا در تعیین و تبیین اصول دین سلیقه ها و پیش فرض هاى مختلفى در نقصان یا زیادت آن دخالت کنند و هر مذهب و فرقه اى ادعاى تصاحب دین ناب را داشته باشند و مذاهب و فرق دیگر را به عدول از اصول دین و آمیختگى به باطل متهم کند.البته روشن است که این بحث اختصاص به دین اسلام ندارد و در تمامى ادیان و مکاتب جارى و سارى است و ظهور فرق و مذاهب مختلف ادیان دیگر مانند مسیحیت شاهد مدعاست. این نوشتار به تحلیل و بررسى اصل «امامت » در حوزه دین مبین اسلام مى پردازد، نخست اصول دین را به طور اختصار بیان مى کنیم.

باید اذعان کرد که مقام رفیع امام را کسی جز امام معصوم نمی‌تواند تبیین کند و زیارت جامعه کبیره، یکی از میراث های گران قدر دهمین پیشوای اهل بیت ، امام هادی (ع) است. یکی از محورهای مهم فعالیت های فرهنگی- سیاسی این امام بزرگوار، جهت تبیین جایگاه واقعی اهل بیت و گسترش مکتب تشیع بوده است. زیارت جامع کبیره، کوتاه اما می توان گفت کامل ترین متن امام شناسی است که به روشنی، مرزهای توحید، نبوت و امامت را مشخص کرده، آنها را توضیح می دهد و به دور از هر گونه غلو، جایگاه راستین اهل بیت را بیان می نماید. بنابراین، تبیین ویژگی های اهل بیت، درواقع، تشریح عینی قرآن در زندگی انسان است و «زیارت جامعه »، در حقیقت، تفسیر قرآن ناطق و انسان کامل است. امام هادی(ع) در زیارت جامعه کبیره، امامان معصوم(ع) را امامان هدایت، چراغ های تاریکی‌ها، نشانه‌های پرهیزکاری، صاحبان خرد، پناهگاه مردمان، نمونه های اعلای الهی و حجت‌های خدا بر اهل دنیا و آخرت، معرفی کرده است، همچنین آن‌ها را راههای شناخت خدا و مسکن های برکت خدا و معدن های حکمت خدا و نگهبانان سرّ پروردگار ، حاملان کتاب خدا و اوصیای پیامبر خدا (ص) دانسته است. آنان دعوت کنندگان به سوی خدا و راهنمایان به راه‌های خوشنودی خدا و استقرار یافتگان در فرمان پروردگار و کاملان در محبت خدا و مخلصان در توحید و آشکارکنندگان امر و نهی خدا و بندگان گرامی او هستند که هرگز بر خداوند در گفتار پیشی نگیرند. دراین تحقیق به دنبال تبین انگاره امام شناسی درزیارت جامعه کبیره هستیم که به سه صورت به بیان ویژگی های امام پرداخته است درمرحله اول به صورت خاص بیان شده یعنی با لفظ السلام علیک و در مرحله دوم ویژگیهای امام معصوم به صورت عام بیان شده و به صورت السلام عَلی آمده است و در مرحله سوم بیان ویژگیهایی است که به صورت شهادت بیان شده یعنی با لفظ (أشهَدُ أنّ) آمده است . و تمام این ویژگی ها به دنبال تبیین سیمای امام در زیارت جامعه کبیره می باشد. درانگاره امام شناسی درزیارت جامعه کبیره به دنبال پاسخ به سؤالاتی چون : چگونگی ورود به بیان ویژگی های امام درزیارت جامعه کبیره؟وهمچنین چگونگی ومعرفی امام ؟ و نیز تبیین افق فکری رسانه حاکم برانگاره امام شناسی با تآکید برمتن زیارت و همچنین به دنبال بیان ویژگی هایی که دربرخی زیارات دیگرمانند زیارت وارث وآل یاسین آمده ویابررسی ویژگی هایی که درزیارت جامعه به صورت کامل ترنسبت به زیارات دیگرآمده پرداخته است. در این زیارت گران‌سنگ امامان(ع) به عنوان نمایندگان خدا و برگزیدگان او و گنجینه‌ی دانش پروردگار و راه و نور و برهان روشن او، پیشوایان راهبر و راه یافته و معصوم و گرامی و مقرب و پرهیزکار و راستگو و زبده‌ای معرفی شده‌اند که فرمانبرداران خدا و قیام کنندگان به فرمان او و انجام‌دهندگان خواسته‌اش می‌باشند

مذهب شیعه درطول تاریخ همواره در معرض اتهامات مخالفان بوده است. برخی از این اتهامات که موضوع این رساله است، اتهام شباهت شیعه به یهود در امامت و تحریف وحی ازسوی ابن‌تیمیه است. وی در کتاب منهاج السنه خود اتهاماتی به شیعیان وارد می‌کند که دو مورد آن عبارت‌اند از: 1ـ شیعه معتقد است که امامت در فرزندان علی است؛ همان گونه که یهود حکومت را از آن آل داود می‌داند؛ 2ـ از منظر شیعه قرآن تحریف شده است؛ همان طور که یهود معتقد است: تورات دچار تحریف شده است. [ اتهامات او باعث بدبینی سایر مسلمانان به مذهب شیعه و تفرقه بین مسلمانان شده است. نگارنده در این رساله برای پاسخ به دو اتهام ابن‌تیمیه اقدام به انتخاب این موضوع یعنی نقدی بر اتهامات ابن‌تیمیه در تشبیه شیعه به یهود در مسئله امامت و تحریف وحی کرده است تا با دلایل مشروح و مستند به اتهامات او پاسخ دهد.] در این نوشتار بیان شده که چون خداوند حکیم آگاه به مصالح بندگان خود است، فقط او امام را تعیین می‌کند. شیعیان هم بر اساس آیات و روایات معتقد به امامت از روش نصب الهی هستند ونیز تفاوت‌های مذهب شیعه با یهود در انتخاب امامت ذکر شده است واینکه انتخاب امامت در اعتقادات شیعه هیچگونه اقتباس از یهود نیست و شباهت به یهودیان و تقلید از آنها نیست؛ و در این رساله به اتهام دیگر ابن‌تیمیه که تحریف وحی است نیزپاسخ داده ‌شده است وبیان ‌شد که قریب به اتفاق علما و مردم عادی شیعه اعتقاد دارند که قرآن از تحریف محفوظ بوده و هیچ گونه تحریف به زیاد یا به کاسته‌شدن سوره یا آیه‌ای در قرآن راه پیدا نکرده است. در این رساله، احادیث امامان شیعه و دیدگاههایعلمای شیعه در رد اتهام به شیعه ذکر شده است و هر انسان منصفی با اندک مطالعه‌ای از عقاید شیعه در می‌یابد که شیعه قائل به مصونیت قرآن از تحریف است.

علم امام از جمله موضوعاتی است که بحث از ابعاد و زوایای مختلف آن جایگاه ویژه ای در مباحث اعتقادی داشته است. برخورداری امام از علم ویژه ای که مقتضای بایسته های امامت و تامین کننده اهداف آن است مسأله¬ای است که در طول تاریخ اندیشه شیعه با فراز و فرودهایی مورد توجه قرار گرفته است. اثر حاضر پژوهشی است که به بررسی برخی از ابعاد علم ویژه امام پرداخته و چگونگی تاثیر و نقش آفرینی این علوم در شؤون مختلف امامت را مورد بررسی قرار داده است. از جمله این موارد باید به نقش علوم ویژه در شکل گیری صفات و بایسته های امامت ، تحقق مناصب و مقامات امام و همچنین نقش این علوم در انجام وظایف امام در برابر امت اشاره نمود.

علم امام از مؤلفه های اساسی امامت در منظومه ی اندیشه ی شیعی است و در قرآن و روایات اهمیت چشمگیری به آن داده شده است. این مؤلفه از گذشته ی دور مورد توجه عالمان و اندیشمندان امامیه قرار گرفته، تا جایی که آن را از ویژگیهای بنیادین در این منظومه قلمداد می نمایند. علم امام ابعاد وسیع و گوناگونی دارد. یکی از مسایل مطرح در بخش کیفیت علم امام، مسئله ی ازدیاد و افزایش آن است. بدین معنا که آیا علم امام افزایش پذیر است و توسعه می یابد و یا اینکه خداوند یک باره علم را به آنان عطا فرموده و از ابتدا تا انتها این علم همواره ثابت و بدون تغییر می ماند؟ با توجه به تاکید اهل بیت علیهم السلام بر این مسأله در روایات متعدد ، این نگاشته بر آن است تا مسأله ازدیاد علم امام را مبتنی بر متون وحیانی و از ابعاد مختلف همچون کیفیت ، زمان ، مکان و محتوای علم افزون بررسی نموده و مهمترین شبهات مطرح شده در این زمینه را پاسخ دهد.

اهمیت کم‌نظیر بحث علم امام در منظومه معرفتی شیعه، بر آشنایان معارف شیعی پوشیده نیست. علم امام مهم‌ترین بحث در صفات امام است؛ شیعیان از همان ابتدا دریافته بودند که جانشینی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و امامت، بدون علم الهی و خاص ممکن نیست. آنان پذیرفته بودند که امام حجت خداوند و مرجع دینی مردم پس از پیامبر(صلی الله علیه و آله) است، پس باید از علم موهوبی بهره‌مند باشد؛ چرا که در غیر این صورت، در تفسیر دین و قرآن دچار انحراف و گمراهی می‌شود. به همین دلیل علم الهی و ویژه امام ـ با وجود اختلافاتی در جزئیات آن ـ مورد اعتراف شیعیان در تمام دوره‌ها و نشانه‌ای برای شناخت امام حق از مدعیان دروغین بوده است.بررسی علم امام از حیث منابع آن که شامل چه منابع عادی و ماورائی می شود و همچنین حدود آن که آیا حوزه علوم غیر دینی را نیز…

عبقات الانوار در نقض و ردّ باب هفتم تحفه در زمینه ادلّه امامیه بر امامت امیر مؤمنان علی(ع) نگاشته شده است. مؤلف در این کتاب میکوشد تا فلسفه امامت را روشن کند و نشان دهد که اسلام آن دینی نیست که در دربار خلفا مطرح بوده است. میر حامد حسین در این کتاب حرف به حرف مدّعیات دهلوی را با براهین استوار و مستند نقض کرده است.

این مقاله از دیدگاه وهابیت سلفی در نقد و نفی دیدگاه شیعه امامیه و امامت از نظر شیعه و حضرت حسین بن علی (ع) و قداست کربلا و... نگارش یافته و در مجله دارالعلوم قاهره منتشر شده است. که نیاز به پاسخگویی و نقد متقابل دارد.