جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مجموعه عقايد و معتقدات اماميه که با عناوين « مسالة - مسالة» درضمن سي وسه مساله تنظيم وتحرير شده است. رساله مختصري است شامل 30 مسئله در خصوص ذات و صفات پروردگار، نبوت، امامت، حضرت مهدي، قبر و مسائله و بهشت و دوزخ. در هشت صفحه. در جائي از اين رساله نام مؤلف نيست لكن صاحب نسخه گويد كه تأليف خواجه نصيرالدين طوسي محمد بن محمد طوسي متوفي 672 هـ ق، ميباشد رساله مختصري است شامل 34 مسئله درباره ذات و صفات الهي و نبوت و امامت و حضرت مهدي (ع) و قبر و مسائله و بهشت و دوزخ ... اين رساله در 13 برگ 9 سطري هست. رساله كوتاه و جوجزي است از خواجه نصيرالدين طوسي كه در ان با طرح عناوين «مسألة-مسألة» به بحث در باره ذات و صفات خداوند تبارك و تعالي، نبوت، امامت و حضرت حجت (عج) پرداخته است. آغاز كتاب: بسمله مسئلة معرفة الله تعالي واجبة علي کل مکلف بدليل انه منعم فيجب شکره فيجب معرفته. مسئلة الله تعالي موجود بدليل انه صنع العالم و اعطاه الوجود ... انجام كتاب: و امکان ذلک و عدم تجويز العقل بذلک. تمت.

در اصول عقايد از توحيد، نبوت، معاد، عدل و امامت. در يك مقدمه و پنج اصل و خاتمه اي. تأليف در 1316هـ به نام مظفرالدين شاه و صدراعظم او ميرزا علي اصغرخان. اين كتاب در 1317هـ چاپ سنگي شده است. (حافظيان، ابوالفضل) [شورا 44/168]

رساله اي است مختصر در ترجمه رساله «عقايد فخريه» فخرالمحققين محمد بن حسن (682-771ق) و مشتمل بر مباحث توحيد، نبوت، امامت، تولد و تبرا و معاد است. (اميره ضميري) عقائد فخريه از فخرالدين حلي فرزند علامه حلي و صاحب ايضاح القواعد در شرح بر قواعد او (ك 771) است. ترجمه حاضر از صدرالدين محمد تبريزي است كه در زمان شاه عباس به امر شيخ بهائي در حوالي باش يا جوق (در نسخه آش با جوق) گرجستان به انجام دادن آن پرداخته است. وجود اين ترجمه - كه نسخه آن اندك است - خود دليل كافي و قطعي است بر استناد متن رساله به فخر المحققين كه در غالب مراجع و مظان از آن ياد نشده است. تنها دو نسخه از اين ترجمه در دانشگاه (به شماره هاي 2/5884 و 12/3382) موجود است و در فهرست آن كتابخانه در ذيل نسخه شماره 12/3382 آن را به اشتباه با نام ترجمه الفخريه في امر النية (كه رساله ديگري از فخر المحققين است در فقه) شناسانده اند و به عدم انطباق اين ترجمه با متن الفخريه في امر النيه اشاره كرده اند. صدرالدين محمد تبريزي بدستور شيخ بهائي در باش آجوق گرجستان و بنام شاه عباس و همان ترجمه استدلال بر حقانيت آيين شيعي است و اعتقادات اين كرده باختصار و خود اين رساله در آن ترجمه نشده با اينكه در ديباچه اشارتي باين مطلب شده است. (محمد تقي دانش پژوه) آغاز كتاب: ستايش معبودي را عز و علا كه معرفتش دل را نوراست و محبتش روان را نور است ... . . انجام كتاب: يعني در دوستي يكي از معصومين غلو كرده باشد چنانكه او را خداوند. [مجلس شورا 22/264؛ فهرست دانشگاه تهران 11/2382 و 16/130 (با نام ترجمه الفخريه في امر النيه) و 16/130؛ طبقات اعلام الشيعه (قرن 11) 502؛ دانشگاه تهران 12/3382؛ كتابخانه ملي 14/216؛ فهرستواره منزوي 9/211]