جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مقدمه مهم جدید برای آثار فلسفی نیچه، چارچوبی عالی برای درک دغدغه های اصلی نوشته های فلسفی و فرهنگی او در اختیار خوانندگان قرار می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های نیچه تأثیر عمیقی بر فلسفه اروپایی داشته است و چرا در سال‌های اخیر، نیچه‌شناسی به میدان نبرد بین سنت‌های تحلیلی و قاره‌ای بر سر روش فلسفی تبدیل شده است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول، نویسنده به بحث از اخلاق، دین و نیهیلیسم می پردازد تا نشان دهد چرا نیچه برخی مولفه ها را رد می کند. ادامه مطلب... چکیده: این مقدمه مهم جدید برای آثار فلسفی نیچه، چارچوبی عالی برای درک دغدغه های اصلی نوشته های فلسفی و فرهنگی او در اختیار خوانندگان قرار می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های نیچه تأثیر عمیقی بر فلسفه اروپایی داشته است و چرا در سال‌های اخیر، نیچه‌شناسی به میدان نبرد بین سنت‌های تحلیلی و قاره‌ای بر سر روش فلسفی تبدیل شده است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول، نویسنده به بحث از اخلاق، دین و نیهیلیسم می پردازد تا نشان دهد چرا نیچه برخی مولفه ها را رد می کند.

ترجمه ماشینی : رابطه عاشقانه نیچه با تئاتر یکی از عمیق ترین و طولانی ترین درگیری های فکری زندگی او بود، اما نقش دگرگون کننده او در تاریخ صحنه مدرن هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. در این روایت راهگشا، دیوید کورنهبر به وضوح نشان می دهد که چگونه نیچه رویداد تئاتر را به عنوان مکانی از اختراعات فلسفی که در آن واحد جد، مخالف و کنیز خود رشته فلسفه است، دوباره تصور کرد. آگوست استریندبرگ، جورج برنارد شاو، و یوجین اونیل - شخصیت‌های مهم در تکامل درام مدرن و نیچه‌ها همگی از رویارویی‌شان با نوشته‌های نیچه با اعتقادی پرشور به پتانسیل فلسفی رویداد زنده تئاتر، همراه با ارزیابی مجدد قدرت نمایشنامه نویس در شکل دادن به آن رویداد با همکاری بازیگر. در واکنش های این نمایشنامه نویسان و اقتباس از بازاندیشی رادیکال نیچه از صحنه، آغاز یک جهت جدید در تئاتر مدرن و ادبیات نمایشی است.

ترجمه ماشینی : نیچه هایدگر: مدرنیته اروپایی و فلسفه آینده بررسی دو شخصیت کلیدی در تاریخ فلسفه را ارائه می دهد. از طریق تفسیر متنی از خوانش مارتین هایدگر از فردریش نیچه، توجه مجددی به مسئله هستی شناسی در تاریخ تفکر غربی جلب می شود. این بحث در چارچوب یک دوره گذار دورانی در فرهنگ اروپایی است که به تعبیر هایدگر از نیچه در روند «تحقق» است. این کتاب منابع این رویداد دگرگون‌کننده را با تأکید ویژه بر تقابل میان غلبه مدرن بین‌ذهنی دکارتی و شیوه‌ای از تفکر که در انسان‌شناسی فلسفی فرهنگ کلاسیک یونان ساکن است، بررسی می‌کند. این کتاب در سنت افلاطونی-ارسطویی مطالعه زندگی ذهن از دیدگاه‌های معماری شرکت می‌کند و اهمیت نسبی کلیدی «بینش» فلسفی را در کنار صدای وجدان برجسته می‌کند. با این روح، کتاب به بررسی رویارویی هایدگر و نیچه در حد فاصل هرمنوتیک و ملاحظات درمانی فلسفه می پردازد.

ترجمه ماشینی : سیاست جدیدی برای فلسفه: دیدگاه‌هایی درباره افلاطون، نیچه و اشتراوس، خوانش‌های دقیقی از آثار کلیدی فلسفی شخصیت‌های برجسته از سنت‌های فکری کلاسیک و مدرن ارائه می‌کند: پروتاگوراس، آیسخولوس، گزنفون، افلاطون، نیچه و لئو اشتراوس. این گروه بین المللی از محققین با الهام از دانش لارنس لمپرت، به بررسی مسائل مربوط به ماهیت یا هویت فیلسوف می پردازند. فصل‌ها به موضوعاتی از کارمیدهای افلاطون، سه‌گانه پرومته آیسخولوس، هیرو یا تیرانیکوس گزنفون، زرتشت چنین گفت نیچه و اکسه همو، افلاطون نیچه، اینکه آیا نیچه خود را به عنوان یک علم مدرن می‌پندارد، آیا نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، چه نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، «هیرو یا تیرانیکوس» گزنفون می‌پردازد. از تصویر نیمروز در مرکز قسمت چهارم زرتشت نیچه، ارزیابی مجدد وقفه نیچه جوان از طلسم شوپنهاور، تاریخ دراماتیک گفتگو ارائه شده در جمهوری افلاطون، روایت لئو اشتراوس از گسست مدرن از سیاست کلاسیک فلسفه و محیط زیست نیچه این کتاب همچنین شامل مصاحبه ای با لارنس لمپرت است.

ترجمه ماشینی : نقش زبان را در اندیشه نیچه بررسی می کند، از جمله رابطه بین سبک و ذهنیت، زیربنای نشانه شناختی نظریه تراژدی او، طبیعت گرایی او و نظریه زبان و بلاغت او.

ترجمه ماشینی : نوشته های نیچه تامل های معاصر زیادی را در مورد رابطه بین فلسفه و هنر شکل داده است. این کتاب تعدادی از مشارکت‌کنندگان برجسته را گرد هم می‌آورد تا شرح زیبایی‌شناختی او را از منشأ و غایات فلسفه بررسی کند. آنها درباره قدرت دگرگون‌کننده‌ای که نیچه به فعالیت زیبایی‌شناختی نسبت می‌دهد، از جمله توجیه زیبایی‌شناختی وجود و آمیختگی آن از هستی اجتماعی و شخصی، بحث می‌کنند و آزمایش‌های او را با «سیاست زیبایی‌شناختی» و سیاسی‌سازی زیبایی‌شناسی بررسی می‌کنند. مقالات آنها با هم زمینه را برای بحث های آینده در مورد رابطه متقابل بین هنر، فلسفه و ارزش فراهم کردند.