جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اثبات امامت حضرت علی ع بواسطه قول و فعل حضرت زهراء س معصومه هدف مقاله بوده که ادله افضلیت و علم یا عصمت را نیز شامل است لذا عصمت حضرت زهراء س و همچنین ضرورت اطاعت امام حق بنابر حدیث «من مات ولم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه» از پیش فرض های این مقاله است. مدعای مقاله با دو قیاس استثنایی و اقترانی ثابت شده و در هر قیاس مقدمه‌ای بدیهی و مقدمه دیگر محل بحث است. اما در قیاس استثنایی با نفی قابلیت مدعیان خلافت برای جانشینی پیامبر و بنابر ضرورت در تحت ولایت امام حق بودن، امامت حضرت علی ع برای ایشان ثابت خواهد بود. اما در قیاس اقترانی با نقل روایات و بیان ملاکات خلافت و با سیره عملی، توسط حضرت زهراء س امامت حضرت علی ع ثابت شده است.

محمّدصادق اردستانی (متوفی 1134ق) یکی از حکمای برجسته در مکتب فلسفی اصفهان است. در کتابشناسی‌های گوناگون ده اثر را به حکیم اردستانی منسوب کرده‌اند؛ ابتدا این آثار ذکر می‌شوند سپس درباره‌ هر یک از آنها توضیحاتی داده می‌شود:1-رساله‌ جعلیه‌ صادقیه2-رساله فی الجعل3-مقاله فی وحده الوجود4-گفتاری در مبدأ و معاد5-«حکمت صادقیه» یا «قوای نفس»6-اختیارات الایام 7-کلید بهشت8-رساله‌ای در تفسیر آیه‌ نور9-رساله‌ «تباشیر» در عرفان10- حواشی بر کتاب شفااولین توضیح اینکه شماره‌های سوم و چهارم یعنی «رساله فی الوجود» و «گفتاری در مبدأ و معاد» در واقع همان «رساله‌ جعلیه» هستند که تنها در عنوان با هم متفاوتند؛ در ادامه کتابشناسی هر یک از موارد بالا آورده می‌شود. 1- رساله‌ جعلیه رساله‌ای مختصر به زبان فارسی درباره‌ «جعل و ایجاد و کیفیت نسبت میان جاعل و مجعول در فلسفه الهی» است. در مجموع شش نسخه از آن در دست ما می‌باشد که اطلاعات نسخه‌شناسی آنها به این شرح است:-نسخه‌ای در کتابخانه‌ مجلس شورای اسلامی است با نام «مفتاح اسرار الحسینی» از عبدالرحیم نوربخشی دماوندی که از شاگردان ملاصادق می‌باشد. در مفتاح دوم آن، رساله‌ جعلیه را با عنوان «دلیلی است از عالم ربانی و عارف حقانی استادم مولانا محمدصادق اردستانی قدس سره العزیز که در اثبات مبدأ و معاد استنباط کرده است» آورده است. تاریخ کتابت آن 1160ق و شماره بازیابی آن 484 می‌باشد. -نسخه‌ای در کتابخانه‌ آستان قدس رضوی با نام «رساله‌ حدوث عالم» از عبدالنبی شیرازی است که در پایان آن این رساله با عنوان «دلیلی از عالم ربانی و عارف حقانی مولانا محمدصادق اردستانی قدس سره العزیز در اثبات مبدأ و معاد» آمده است. سال کتابت آن 1186ق و شماره بازیابی آن 7102 می‌باشد. -نسخه‌ای در کتابخانه‌ آستان قدس رضوی که در تاریخ 1206ق کتابت شده و شماره بازیابی آن 560 است. این رساله را محمدمهدی بن هدایت بن محمدطاهرموسوی که جدش از شاگردان ملامحمدصادق بوده از فارسی به عربی ترجمه کرده که همراه همین نسخه‌ی مذکور می‌باشد. -نسخه‌ای در کتابخانه‌ آیهالله مرعشی نجفی که در تاریخ 1218ق کتابت شده و شماره بازیابی آن 2/5093 می‌باشد. -نسخه‌ای در کتابخانه‌ مسجد اعظم قم که تاریخ کتابت آن قرن سیزدهم و شماره بازیابی آن 6/2811 می‌باشد. -نسخه‌ای در کتابخانه‌ آیهالله آخوند همدان با نام «مقاله فی وحده الوجود» با شماره بازیابی 13/188 است که در واقع همین رساله‌ جعلیه می‌باشد. در فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه‌ی غرب مدرسه آخوند، زبان این اثر، عربی ذکر شده است امّا این اشتباه به این خاطر روی داده است که صفحه‌ی قبل از این رساله که حکم مقدمه را دارد به زبان عربی است ولی این مقدمه از ملاصادق نمی‌باشد بلکه از مولف یا کاتبی است که رساله‌ ملاصادق را در اینجا آورده است. تاریخ کتابت آن نیز مشخص نیست.نسخه‌ دیگری نیز در فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی به همراه ترجمه‌ی عربی آن ذکر شده که شماره بازیابی آنها به ترتیب 4/1995 و 3/1995 می‌باشد اما در مراجعه به کتابخانه‌ی مجلس در تاریخ 9/4/1393 مشخص شد که این نسخه به دلیل نامعلومی مفقود شده است.2- رساله فی الجعلرساله‌ای مختصر به زبان فارسی درباره‌ی «جعل» است که البته غیر از رساله‌ی پیشین است و حکیم اردستانی آن را در پاسخ میرزا علی بیک ترشیزی شاگردش و شاگرد میرزا نصر ترشیزی از شاگردان میرقوام قزوینی نوشته است. از این رساله سه نسخه در دست ما می‌باشد که اطلاعات نسخه‌شناسی آنها به این شرح است:-نسخه‌ای د

یکی از مباحث مطرح در فلسفه‌ی معرفت؛ مسئله‌ی نقش حس و تجربه در هندسه‌ی معرفت-شناختی است که جایگاه حس و تجربه را در مباحث گوناگون معرفت‌شناسی روشن می‌کند. رساله‌ی حاضر به دنبال تبیین و تحلیل نقش حواس ظاهری و تجربه‌ی ناشی از این حواس در فرایند و ارزش معرفت در اندیشه‌ی صدرالمتألهین است. روش ما در این جا توصیفی - تحلیلی - برهانی است و از گرایش انتقادی نیز بهره برده‌ایم. به باور صدرا انسان برخی شناخت‌های خویش را از عالم طبیعت توسط ابزارهای معرفتی‌ ظاهری‌اش، کسب می‌نماید و بازگشت تجربه نیز به حس است. تصورات حسی بخشی از ادراکات تصوری جزئی هستند که در سایه‌ی برقراری ارتباط مستقیم حواس ظاهری با محسوسات خارجی به دست می‌آیند و شناخت ماهیت آن‌ها در فهم مباحث گوناگون معرفت‌شناسی کارگشا است. ملاصدرا میان احساس و ادراک حسی تمایز ایجاد نموده و صورت حسی را در تمام مراحل احساس و ادراک حسی مجرد می‌داند. علم نفس به وجود معرفت حسی از سنخ علم حضوری است؛ اما علم به صورت ذهنی ادراک حسی، از سنخ علوم حصولی است. ادراکات حسی منشأ و مرحله‌ی نخست شناخت‌های تصوری هستند که در مراحل بعدی با اثرپذیری از مرحله‌ی نخست، ادراک‌های مثالی و عقلی به وجود می‌آیند. هم چنین از جمله مسائل مهمی که در معرفت‌شناسی صدرایی می‌توان مطرح نمود؛ این است که نقش حس و تجربه در مراحل شناخت قضیه‌ای از منظر صدرالمتألهین چگونه است؟ ملاصدرا بر این دیدگاه است که مراحل شناخت‌های تصدیقی عبارتند از: تصدیقات و قضایای عقلی پایه، تصدیقات و قضایای حسی و خیالی جزئی و تصدیقات و قضایای عقلی مستنتج که از منظر صدرایی حواس در مرحله‌ی قضایای حسی جزئی دارای نقش مستقیمی هستند. در مبحث ارزش شناخت؛ حس و تجربه در نشان دادن مطابقت قضایای خارجی و حقیقی و هم چنین در شکل‌گیری مشاهدات، تجربیات، حدسیات و متواترات نقشی اساسی به عهده دارند. هم چنین از منظر صدرالمتألهین حواس دچار خطا نمی-شوند و بازگشت خطای آن‌ها به عقل است.

استیون هاوکینگ و ریچارد داوکینز دو خداناباور معاصر و اهل انگلستان هستند که با رویکرد علمی، یکی در حوزه فیزیک و دیگری در عرصه زیست‌شناسی به الاهیات ورود نموده، و به قرائن علمی برای رد وجود یا ضرورت وجود خداوند استناد نموده‌اند. تحقیق پیش رو ضمن استخراج مبانی فلسفی ایشان در حوزه‌های مختلف چون: معرفت‌شناسی، هستی شناسی، دین شناسی، خداشناسی، انسان شناسی، و ارزش‌شناسی به نقد آنها پرداخته است. از آنجا که مهم ترین و جامع ترین اثر استیون هاوکینگ در این حوزه کتاب «طرح بزرگ»، و اثر مهم داوکینز کتاب «پندار خدا» است، این دو کتاب محور استخراج مبانی ایشان قرار گرفته‌اند، اگرچه در این خصوص از سایر آثار ایشان نیز بهره برده شده است. در مجموع آنچه موجب نتیجه‌گیری‌های ملحدانه در تفکرات این دو شخصیت شده است کاستی‌های تفکرات فلسفی است که به عنوان پیش‌فرض‌های مسلّم در اندیشه ایشان تلقی شده است، و البته کمتر به اثبات آن‌ها پرداخته‌اند. از جمله این مبانی می‌توان به تجربه‌گرایی، مادی‌گرایی، علم‌گرایی، تکامل‌گرایی و مانند آن اشاره کرد. همچنن تصورات نادرست از مفاهیم فلسفی چون «عدم»، «زمان»، «امکان» و «وجوب» و خصوصیات مربوط به آن، «ملاک نیازمندی به واجب»، و مانند آن بر عمق این کاستی‌ها افزوده است. این دو شخصیت فارغ از هر جایگاهی که در فیزیک و زیست‌شناسی دارند، اما در فلسفه و مفاهیم آن تخصص کافی را ندارند و همین ناآشنایی موجب شده است که مبادی تصوری در براهین اثبات خداوند را به خوبی درک نکرده و نیز براهینی که در رد وجود خداوند بیان می‌کنند نیز فاقد اتقان و اعتبار لازم باشد. در گام بعد عدم اعتقاد به خداوند موجب شده که این دو شخصیت برای دین منشأ دیگری جستجو کنند، و آن را تکامل یافته طبیعی ادیان پیشین بدانند، داوکینز حتی پا را فراتر نهاده و مبانی وی در تکامل‌گرایی موجب شده در پیدایش دین به دنبال منشأ ژنتیکی باشد، وی به همین خاطر تمام کارکردهای اخلاقی دین را نادیده گرفته و ریشه اخلاق را نیز در ژنتیک جستجو می‌کند. از طرف دیگر عدم شناخت اعتقادات راستین، ناآشنایی با اسلام، و یکسان‌انگاری ادیان از جمله عواملی است که موجب شده است کاستی‌های مسیحیت و اندیشه‌های برخی متکلمین مسیحی، به اشتباه به عنوان لوازم خداباوری، و خلقت‌گرایی تلقی شده، و از سوی ایشان به عنوان نقدی بر این نوع تفکر طرح گردد.

با فرارسیدن عصر غیبت، شیعیان در منابع و روش استنباط احکام شرعی به دو دسته اخباری و اصولی تقسیم شدند اخباریان با انحصار منابع استنباط در احادیث امامان (ع) و مخالفت با روش اجتهاد خود را تعریف کردند در مقابل، اصولیان معتقد به منابع چهارگانه: قرآن، سنت، اجماع و عقل با روش اجتهاد هستند. مکتب اخباری به اصطلاح امروزی در قرن یازدهم هجری توسط ملامحمدامین استرآبادی احیا شد و حدود دو قرن به عنوان اندیشه مسلط بر جامعه شیعی مطرح بود؛ تا اینکه این اندیشه با پیروزی آیت الله وحید بهبهانی و شاگردانش رو به افول نهاد. با پیروزی اصولیان و قدرت یافتن اجتهاد و نیز اهمیت یافتن عقلانیت، زمینه ورود علما به سیاست فراهم شد که محصول آن با پیروزی انقلاب‌اسلامی جلوه یافت. وجود علمای اصولی با روش اخباری، ظاهرگرایی و سطحی نگری، تأکیدات مقام معظم رهبری بر ضرورت انقلابی ماندن حوزه‌های علمیه، کاهش استنادات به قرآن کریم در کنار سایر شواهد بر بازتولید اندیشه اخباری‌گری در عصر انقلاب‌اسلامی دلالت دارند. علاوه بر آن فعالیت جریان‌های متاثر از اخباری‌گری مانند مکتب تفکیک، انجمن حجتیه و تجدد ستیزان بازتولید این اندیشه را دوچندان کرده است. دال مرکزی گفتمان انقلاب‌اسلامی را «اسلام ناب محمدی» تشکیل می‌دهد که بر اساس آن سایر دال‌ها مفصل‌بندی شده‌اند. مهمترین مولفه اسلام ناب محمدی، رابطه دین و سیاست، ضرورت تشکیل حکومت اسلامی توسط فقیه جامع الشرایط و استکبارستیزی است. مهمترین پیامد سیاسی بازتولید اندیشه اخباری ترویج اندیشه جدایی دین از سیاست است که می‌تواند به تزلزل اندیشه تشکیل حکومت اسلامی، تضعیف جایگاه ولی فقیه و انحراف در اصل استکبارستیزی منجر شود.

هدف: هدف از این تحقیق، اثبات این مطلب بود که ایجاد تغییر در مبانی و پیش‌فرضهای انسان‌شناختی هابز، موجب تغییر در محتوای نظریة قرار اجتماعی وی خواهد شد. این پژوهش گام آغازین در راستای دستیابی به نظریة قرارداد اجتماعی اسلامی با محوریت آموزه‌های قرآنی است. روش: مقالة حاضر با روش توصیفی- تحلیلی، به استخراج مبانی انسان‌شناختی نظریة قرار اجتماعی هابز و جاگذاری مبانی انسان‌شناختی قرآنی در این نظریه پرداخته است. یافته‌ها: علوم انسانی بر پیش‌فرضهای انسان‌شناختی خاصی استوار است و نظریه‌هایی که در این علوم ارائه می‌شود، مستقیم یا غیر مستقیم بر این پیش‌فرضها مبتنی است. بر این اساس، جهت‌گیری دیدگاهها و نظریات یک شخصیت علمی به مبانی انسان‌شناختی او وابسته و در ارتباط است؛ به طوری که تغییر در مبانی و پیش‌فرضهای او موجب تغییر در نظریه‌های وی خواهد شد. نتیجه‌گیری: پس از جایگزینی مبانی انسان‌شناختی قرآنی در نظریة قرار اجتماعی، تغییرات اساسی در این نظریه به وجود آمد.

هدف: مقالة پیش رو در صدد ارزیابی محتواییِ روایاتی بود که در آنها نکاتی در زمینة مسائل علم جنین‌شناسی بیان شده است و رویکرد آن، یافتن جایگاه این روایات در مصداق‌شناسی نحوة رابطة متقابل علم و دین بود. روش: با بررسی منابع کتابخانه‌ایِ معتبر در حوزة جنین‌شناسی و جستجو در تفاسیر اثری و منابع روایی فریقین، مطالعة تطبیقی صورت گرفت و گزاره‌های روایی متعارض با یافته‌های علوم تجربی از روایاتی که با یافته‌های علمی توافق و حتی بر آنها تقدّم دارند، متمایز شدند. یافته‌ها: با بررسی تطبیقی میان روایات اسلامی و یهودی و دستاوردهای علمی، تعارض خرافات و جعلیّات اسرائیلی با علم، و نفوذ این خرافات به برخی روایات اسلامیِ ناظر به جنین‌شناسی اثبات شد. برای مثال، زمانبندی 30 یا 40 روزه برای «نطفه»، «علقه» و «مضغه» و همچنین تعیین زمان چهار ماهگی برای تعیین جنسیّت جنین در این روایات، در تعارض با یافته‌های علمی و تجربی می‌باشند و این تعارض، عدم اعتبار برخی گزاره‌های رواییِ منسوب به دین را ثابت می‌کند. اما تعیین زمان 9روزگی برای لانه‌گزینی نطفه در روایت امام باقر(ع) یک اعجاز علمی محسوب می‌شود. نتیجه‌گیری: علاوه بر اثبات شمول علم امام معصوم نسبت به تکوینیّات و توافق علم و دین، عدم تعارض علم برهانی و گزارة دینی معتبر از نظر محتوا و سند تأیید می‌شود.